نه از جايگاهي كه در دولت يازدهم دارم، بلكه به عنوان يك ناظر بيروني كه سال‌ها مشغول كار داوري و قضاوت بوده و همچنان هم در فضاي حقوقي قرار دارد، بر خود لازم مي‌دانم آنچه را كه در مورد عملكرد اين دولت دريافته‌ام به زبان بياورم.
با همه اين اقدامات متاسفانه باز هم شاهد هستيم كه عده‌اي چشم خود را بر آن
بسته‌اند و دست به تخريب دولت و اقدامات آن مي‌زنند. اما آيا تخريب چيزي
جز به معني عجز است؟ معتقدم كساني كه دنبال تخريب هستند، از ناتواني خودشان
باخبرند.به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید؛حسينعلي اميري معاون پارلماني رييس‌جمهور در یادداشتی نوشت:
نه از جايگاهي كه در دولت يازدهم دارم، بلكه به عنوان يك ناظر بيروني كه سال‌ها مشغول كار داوري و قضاوت بوده و همچنان هم در فضاي حقوقي قرار دارد، بر خود لازم مي‌دانم آنچه را كه در مورد عملكرد اين دولت دريافته‌ام به زبان بياورم. در ميان عملكردهايي كه در بين آنها مي‌توان به تعداد زيادي نكات مثبت دست يافت و تمام قد از اقدامات انجام شده دفاع كرد، برجام از رتبه بالاتري برخوردار است. پرونده‌اي كه با روي كار آمدن دولت يازدهم به دست دستگاه سياست خارجي ايران سپرده شد، در نتيجه تلاش‌هاي فوق‌العاده‌اي كه از سوي كارشناسان زبده وزارت امور خارجه انجام گرفت، به برجام ختم شد تا در نتيجه آن پروژه ايران هراسي برچيده شود. اما مهم‌ترين نكته بارز در پرونده انرژي هسته‌اي كه آن را به نتيجه رساند، پيگيري آن در يك فضاي حقوقي و با استفاده از ابزار گفت‌وگو بود نه در يك فضاي امنيتي. مذاكره‌كنندگان در همين فضا توانستند با يك قطعنامه آثار قطعنامه‌هاي متعدد را برطرف كنند. اين كار فوق‌العاده‌اي است. هرچند اين موضوع، از جهت حقوقي كمتر مورد توجه و تحليل قرار گرفت اما، معتقدم كه نسل‌هاي آينده راجع به آن به عنوان يكي از افتخارات بعد از انقلاب اسلامي ياد خواهند كرد.
در بين ساير عملكردهاي دولت يازدهم، مهار تورم بالاي ٤٠ درصد كار مهمي است، رشد منفي ٨/٦ را به مثبت ٨ ارتقا دادن كار مهمي است، امنيتي كه در فضاي اقتصاي كشور ايجاد شد كار مهمي است، اينكه عقلانيت و تدبير در كشور جاي كارهاي عوامفريبانه و پوپوليستي را گرفت كار مهمي است، اخلاقي كردن فضاي كشور و محيط‌هاي اداري و ترويج ادبيات مناسب در سيستم اداري كشور كار بسيار مهمي است، وحدت و اميدي كه در جامعه ايجاد شده كار مهمي است، بازيافت بازارهاي نفتي كه در دولت گذشته از دست رفته بود، پيشي گرفتن صادرات غيرنفتي بر واردات آن هم بعد از شصت سال، تدوين منشور حقوق شهروندي، آزادي بيان و تحرك و فعاليت احزاب و گروه‌هاي سياسي، اجراي طرح سلامت، منظم كردن بحث‌هاي مالي كشور، توجه به قانونمداري و نفي قانون‌گريزي همه از مسائل قابل توجهي است كه عملكرد چهارساله اول دولت روحاني را قابل دفاع مي‌كند.
با همه اين اقدامات متاسفانه باز هم شاهد هستيم كه عده‌اي چشم خود را بر آن بسته‌اند و دست به تخريب دولت و اقدامات آن مي‌زنند. اما آيا تخريب چيزي جز به معني عجز است؟ معتقدم كساني كه دنبال تخريب هستند، از ناتواني خودشان باخبرند. توقع اين است كه در نظام جمهوري اسلامي و در ايراني با يك پيشينه تاريخي كهن و چندين هزارساله و آميخته با آموزه‌هاي اسلامي، در رقابت‌هاي انتخاباتي منصفانه و اخلاقي برخورد كنيم. افراد به‌جاي اينكه دنبال تخريب ديگران باشند دنبال اثبات خود باشند. البته مردم ايران مردمي فهيم هستند و با بلوغ سياسي و هوشياري‌اي كه دارند، نمره منفي به تخريب‌كنندگان خواهند داد.
نه از جايگاهي كه در دولت يازدهم دارم، بلكه به عنوان يك ناظر بيروني كه سال‌ها مشغول كار داوري و قضاوت بوده و همچنان هم در فضاي حقوقي قرار دارد، بر خود لازم مي‌دانم آنچه را كه در مورد عملكرد اين دولت دريافته‌ام به زبان بياورم. در ميان عملكردهايي كه در بين آنها مي‌توان به تعداد زيادي نكات مثبت دست يافت و تمام قد از اقدامات انجام شده دفاع كرد، برجام از رتبه بالاتري برخوردار است. پرونده‌اي كه با روي كار آمدن دولت يازدهم به دست دستگاه سياست خارجي ايران سپرده شد، در نتيجه تلاش‌هاي فوق‌العاده‌اي كه از سوي كارشناسان زبده وزارت امور خارجه انجام گرفت، به برجام ختم شد تا در نتيجه آن پروژه ايران هراسي برچيده شود. اما مهم‌ترين نكته بارز در پرونده انرژي هسته‌اي كه آن را به نتيجه رساند، پيگيري آن در يك فضاي حقوقي و با استفاده از ابزار گفت‌وگو بود نه در يك فضاي امنيتي. مذاكره‌كنندگان در همين فضا توانستند با يك قطعنامه آثار قطعنامه‌هاي متعدد را برطرف كنند. اين كار فوق‌العاده‌اي است. هرچند اين موضوع، از جهت حقوقي كمتر مورد توجه و تحليل قرار گرفت اما، معتقدم كه نسل‌هاي آينده راجع به آن به عنوان يكي از افتخارات بعد از انقلاب اسلامي ياد خواهند كرد.
در بين ساير عملكردهاي دولت يازدهم، مهار تورم بالاي ٤٠ درصد كار مهمي است، رشد منفي ٨/٦ را به مثبت ٨ ارتقا دادن كار مهمي است، امنيتي كه در فضاي اقتصاي كشور ايجاد شد كار مهمي است، اينكه عقلانيت و تدبير در كشور جاي كارهاي عوامفريبانه و پوپوليستي را گرفت كار مهمي است، اخلاقي كردن فضاي كشور و محيط‌هاي اداري و ترويج ادبيات مناسب در سيستم اداري كشور كار بسيار مهمي است، وحدت و اميدي كه در جامعه ايجاد شده كار مهمي است، بازيافت بازارهاي نفتي كه در دولت گذشته از دست رفته بود، پيشي گرفتن صادرات غيرنفتي بر واردات آن هم بعد از شصت سال، تدوين منشور حقوق شهروندي، آزادي بيان و تحرك و فعاليت احزاب و گروه‌هاي سياسي، اجراي طرح سلامت، منظم كردن بحث‌هاي مالي كشور، توجه به قانونمداري و نفي قانون‌گريزي همه از مسائل قابل توجهي است كه عملكرد چهارساله اول دولت روحاني را قابل دفاع مي‌كند.
با همه اين اقدامات متاسفانه باز هم شاهد هستيم كه عده‌اي چشم خود را بر آن بسته‌اند و دست به تخريب دولت و اقدامات آن مي‌زنند. اما آيا تخريب چيزي جز به معني عجز است؟ معتقدم كساني كه دنبال تخريب هستند، از ناتواني خودشان باخبرند. توقع اين است كه در نظام جمهوري اسلامي و در ايراني با يك پيشينه تاريخي كهن و چندين هزارساله و آميخته با آموزه‌هاي اسلامي، در رقابت‌هاي انتخاباتي منصفانه و اخلاقي برخورد كنيم. افراد به‌جاي اينكه دنبال تخريب ديگران باشند دنبال اثبات خود باشند. البته مردم ايران مردمي فهيم هستند و با بلوغ سياسي و هوشياري‌اي كه دارند، نمره منفي به تخريب‌كنندگان خواهند داد.
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر
