100 روز اول ترامپ چگونه گذشت؟

 اکنون رئیس‌جمهوری انعطاف‌پذیر و عمل‌گرای آمریکا ناوگروه رزمی را برای تهدید کره شمالی به‌سوی این کشور روانه کرده است؛ دیدگاه‌ها درباره رئیس‌جمهور آمریکا از زمانی که وی تصمیم گرفت تا در مناقشه سوریه بیش از گذشته دخالت کند، تغییر کرده است.

«رابرت فیسک»، ستون‌نویس روزنامه ایندیپندنت انگلیس گزارشی را درباره صد روز نخست ریاست جمهوری «دونالد ترامپ»، 45مین رئیس جمهور آمریکا نوشته است که به‌شرح زیر است:

رفتار محرمانه در قبال آقای رئیس‌جمهور
هر چه رئیس جمهوری کله‌پوک آمریکا خطرناک‌تر می‌شود، دنیا وی را جدی‌تر می‌گیرد. اکنون نگاهی به صد روز نخست ریاست جمهوری وی می‌اندازیم: توئیت‌های ابلهانه، دروغ‌های پی‌درپی، خیالبافی‌ها و خودشیفتگی این رهبر زن‌ستیز جهان غرب، همه ما را به وحشت انداخته است. اما از لحظه‌ای که وی وارد جنگ یمن شد، موشک‌هایی به‌سوریه پرتاب و افغانستان را بمباران کرد، حتی رسانه‌های آمریکا نیز که ترامپ آنها را به‌شدت محکوم کرده است، رفتاری محترمانه‌تر در قبال وی در پیش گرفته‌اند. بقیه دنیا نیز چنین کرده‌اند.

توئیت در طول روز و تماشای تلویزیون تا دیروقت
این که یک ابله در کاخ سفید مستقر شده باشد که شبها تا دیروقت تلویزیون تماشا می‌کند و همه طول روز توئیت می‌کند یک چیز است اما وقتی همان فرد دیوانه، وارد جنگ می‌شود که اکنون مشخص شده است که برای دموکراسی اقدام وی از حرف مناسب‌تر است، رئیس جمهوری که در برابر خودکامه‌ها قد علم میکند (البته بهشرطی که سعودی، ترک یا مصری نباشند) و از روی احساسات بشردوستانه و نه از بدبینی و بدگمانی دست به اقدام میزند، مقوله و مسئله دیگری است.

اگر این گونه نباشد، چگونه می‌توان گزارش خارق العاده نیویورک تایمز درباره اندوه شدید ترامپ از مشاهده کشته شدن کودکان سوریه که باعث شد تا وی سیاست منزوی نگهداشتن آمریکا را کنار بگذارد، توجیه کرد.

رفتار کودکانه و دست به ماشه ترامپ
آمریکایی‌ها شیفته عمل هستند، اما رفتار کودکانه و دست به ماشه ترامپ و در عین حال تصمیم‌گیری‌های عاقلانه وی مردم آمریکا را به شگفتی وا داشته است. چه میتوان گفت وقتی می‌بینیم یک ستون‌نویس مشهور به‌نام دیوید ایگنیشس که معمولاً رفتاری عاقلانه دارد به‌ناگهان ترامپ را به هری ترومن تشبیه و از رئیس جمهور محبوب خود با واژه‌هایی همچون انعطاف‌پذیر و عملگرا تجلیل می‌کند؟

چنین برخوردی احمقانه و شگفت‌آور به نظر میرسد. فرد دیوانه‌ای که در مصاحبه با شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان از پاسخ گفتن به پرسشی که دوست نداشت به آن بپردازد طفره رفت، باید گفت: عوضی به‌معنی واقعی کلمه. فرد مجنونی که سه کشور مسلمان را که دوتای آنها از جمله هفت کشوری بودند که وی ورود شهروندان آنها به آمریکا را ممنوع اعلام کرد، آماج حمله نظامی قرار می‌دهد، موجودی خطرناک برای جهان است. با وجود این وقتی پس از کشته شدن شصت نفر در حمله شیمیایی در سوریه که وی اسد را مسئول آن معرفی می‌کند ٥٩ موشک به سوریه پرتاب می‌کند اما به کشتار جمعی به‌مراتب بزرگتری در سوریه بر اثر حمله انتحاری هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دهد و حتی آنگلا مرکل صدراعظم آلمان به‌همراه ترزا می، نخست وزیر انگلیس و موگرینی و دیگر زمامداران مطلق العنان از وی تجلیل می‌کنند. آیا هیچ کس به این نکته توجه نشان نمی‌دهد که ترامپ آمریکا را به‌سوی جنگی فزاینده سوق می‌دهد.

اختیارات بیشتر برای «سگ دیوانه»
واگذاری اختیارات بیشتر به وزارت دفاع (پنتاگون) که مخاطره آمیزترین کاری است که یک رئیس جمهور در تاریخ آمریکا به آن مبادرت کرده است به این معنی است که ماتیس معروف به "سگ دیوانه" وزیر دفاع، اکنون مقامات جلاد سعودی را به بمباران بیشتر یمن تشویق می‌کند و کمکهای اطلاعاتی بیشتری برای ادامه این جنگ جنایتکارانه در اختیار سعودی‌ها و عرب‌های خلیج [فارس] قرار می‌دهد که دچار این توهم هستند که ایران قصد دارد جهان عرب را فتح کند. چند وقت پیش ماتیس به میزبانان سعودی خود گفت، "هر کجا که نظری بیندازید، متوجه خواهید شد در جای جای این منطقه که بلوایی برپاست، ایران نیز در آنجا حضور دارد".

آیا آمریکایی‌ها در مورد مصر نیز که آماج حملات داعش قرار دارد و رئیس جمهورش عامل ناپدید شدن هزاران نفر از مردم کشور خود می‌باشد چنین سخنانی را بر زبان می‌آوردند؟ در مورد ترکیه چطور که رئیس جمهور دیوانه‌تر از ترامپ آن ده‌ها هزار نفر از مردم کشورش را زندانی کرده و اکنون خود را به دیکتاتوری قانونی تبدیل کرده است.

کافی است نگاهی گذرا به واکنشی که ترامپ به همه‌پرسی فریبکارانه رجب طیب اردوغان نشان داده بیندازیم؛ ترفندی که منصب خلیفه را برای اردوغان به ارمغان آورده است. برآوردی که روزنامه لیبراسیون چاپ فرانسه درباره بازداشت‌ها در ترکیه به عمل آورده نشان می‌دهد که از سال گذشته تا کنون ٤٧ هزار نفر در ترکیه در پی تلاش برای کودتا بازداشت شده‌اند، 140 هزار گذرنامه توقیف و 120 هزار زن و مرد از کار اخراج شده‌اند (از جمله ٨ هزار نظامی، ٥ هزار دانشگاهی، ٤ هزار قاضی و وکیل مدافع، ٦٥ شهردار و ٢هزار روزنامه‌نگار). 1200 مدرسه و 15 دانشگاه بسته شده و 170 روزنامه، ایستگاه رادیو ــ تلویزیونی تعطیل شده‌اند.

در پی همه‌پرسی که اردوغان با درصد اندکی در آن به پیروزی رسید (که جای بحث و تردید فراوان نیز دارد) تا به اقدامات شرم‌آور خود مشروعیت ببخشد، ترامپ در تماس تلفنی به رئیس جمهور ترکیه این پیروزی را به وی تبریک گفت. ترامپ در ضمن به عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر نیز در ارتباط با نبردی که در صحرای سینا علیه تروریسم آغاز کرده است تبریک گفته است، نبردی که از قرار رئیس جمهور کودتاچی مصر که با برکناری نخستین رئیس جمهور منتخب مصر که خود وی السیسی را به قدرت رسانده بود، در حال تحمل شکست در جنگ با تروریسم است. ترامپ در سخنان خود گفته است که السیسی فردی است که بسیار به او نزدیک خواهد بود.

می‌دانیم که نیروهای ویژه آمریکا به یمن یورش بردند و در جریان این حمله یک تفنگدار دریایی آمریکا به‌نام ویلیام اونز کشته شد و در جریان این یورش شمار قربانیان غیرنظامی بهمراتب بیشتر از کشته‌‌ها میان اعضای القاعده بودند. ما نمی‌دانیم که آنچه آمریکایی‌ها از آنچه از آن به‌عنوان مادر همه بمبها یاد کردند در استان ننگرهای افغانستان چه مصائبی به بار آورده است. در ابتدا گفته شد که در این بمباران 60 نفر از جنگجویان داعش کشته شدند و سپس شمار کشته‌‌ها به 100 نفر افزایش یافت و حتی از کشته شدن یک غیرنظامی نیز سخنی به میان نیامد که در تاریخ جنگ‌های آمریکا بی‌سابقه بوده است که غیرنظامی‌ها کشته نشده باشند. اما تا کنون به هیچ کس اجازه داده نشده است تا به محل اصابت این بمب برود و از نزدیک ببیند که چه پیامدهایی داشته است چون به‌طور قطع در این حمله غیرنظامیان نیز کشته شده‌اند. و شاید هم این گفته درست باشد که در پی این بمباران، جنگجویان داعش به نبرد با نیروهای آمریکایی روی آورده‌اند.

سیاست خارجی که وجود خارجی ندارد
اکنون ترامپ، شماری از شناورهای جنگی آمریکا را برای ترساندن کره شمالی به آب‌های منطقه اعزام کرده است که خود نوعی تهدید کودکانه محسوب می‌شود. خدای من، این مردی است که از او به‌عنوان انعطاف‌پذیر و عملگرا یاد می‌شود. لازم است که به این نکته حتماً توجه نشان داد که نشریه نیویورک تایمز در چاپ دوم خود سرخط مربوط به سخنان ترامپ را تغییر داد و واژه "خشم" ترامپ از سوریه را برداشت و بهجای آن "ترامپ سیاست خارجی مورد نظر خود را پیاده میکند" گذاشت. اما اکنون ترامپ سیاست خارجی‌ای را که وجود خارجی ندارد و واژه خشم نیز از آن حذف شده، در پیش گرفته است. به من گفته شده که اصل سرخط این روزنامه این گونه بوده است: در حمله به سوریه، قلب ترامپ، نقش تعیین کننده داشته است (اشاره‌ای به حرف ترامپ که میگوید در سیاست خارجی اولویت را به منافع آمریکا می‌دهد اما در مورد سوریه آنچه در اولویت قرار داشته احساسات جریحهدارشده ترامپ بوده است). اگر این گونه باشد یعنی سرخطی که از نیویورک تایمز نقل شد صحت داشته باشد در آن صورت متوجه میشویم که نیویورک تایمز آهسته و بسیار آهسته به این نتیجه رسیده است که خود نیز با رئیس جمهوری که بی‌محابا شلیک میکند، احساس همدلی کرده است.

اکنون باید منتظر بمانیم و ببینیم که سرنوشت نبرد کره چه می‌شود و فراموش کنیم که جنگ نخست کره که این شبه‌جزیره را به خاک و خون کشید، توسط آمریکا، انگلیس، چین و کره، به راه افتاد. شاید ترامپ به‌شیوه مبهم جنگی خود به این نتیجه رسیده است که جنوب شرق آسیا، صحنه نبرد واقعی وی خواهد بود. و البته در همین منطقه از جهان است که مقایسه ترامپ با ترومن چندان هم بی‌‌مورد جلوه نمی‌کند، چون ترومن در اواخر جنگ دوم جهانی و پس از مرگ روزولت به ریاست جمهوری رسید و بزرگ‌ترین دستاورد زمان جنگ وی نیز در جنوب شرق آسیا شکل گرفت و آن بمباران هسته‌ای هیروشیما و ناکازاکی بود.