تلویزیون از بازیگران تخفیف می‌خواهد

سحر زکریا بازیگر سینما و تلویزیون برای اولین بار در مجموعه تلویزیونی «در پناه تو» به کارگردانی حمید لبخنده در نقش دختر عموی رامین پا به عرصه تلویزیون گذاشت و بعد از این سریال با حضور در تئاتر، تلویزیون و سینما جایگاه خود را به عنوان یک بازیگر پر کار تثبیت کرد. اما یکی از ماندگارترین نقش های او در مجموعه «پاورچین» به کارگردانی مهران مدیری است که با بازی در این نقش نشان داد که از پس نقش های طنز برمی آید.

خود او چندان تمایلی به بازی در فیلم‌های طنز ندارد و بیشتر ترجیح می‌دهد در نقش‌های جدی بازی کند. از نظر او به دلیل آنکه معمولا به بازیگرانی که در حوزه کمدی بازی می کنند، کمتر بازی در کارهای جدی پیشنهاد می شود، حضور او نیز در نقش های جدی کمرنگ شده است.

زکریا معتقد است این روزها فاصله بین سینما و تلویزیون بسیار زیاد شده و هیچ کدام از این رسانه‌ها از ظرفیت موجود در یکدیگر استفاده نمی کنند.

سحر زکریا این روزها مشغول بازی در مجموعه شبکه نمایش خانگی «شوخی کردم» به کارگردانی مهران مدیری است که به همین بهانه با او گفتگویی انجام داده‌ایم:

*خانم زکریا مدتی است حضور شما چه در تلویزیون و چه در سینما کمرنگ شده است. علت این کم‌کاری چیست؟
متاسفانه شرایط کار نسبت به سابق تغییر کرده است. کارهایی که در تلویزیون و سینما به ما پیشنهاد می شود نسبت به گذشته کمتر شده و آن چه هم که پیشنهاد می کنند از نظر دستمزد چندان راضی‌کننده نیست، به همین دلیل مدتی است که از پذیرفتن کار چه در تلویزیون و چه در سینما سر باز می زنم. ولی در حال حاضر مشغول کار در سریال شبکه نمایش خانگی «شوخی کردم» به کارگردانی مهران مدیری هستم. در کنار آن نیز به تازگی بازی در 2 تله فیلم را با نام های «دیوار» به کارگردانی فرشید سلیمی و «رویای خواب» به کارگردانی جواد مزدآبادی را به پایان رسانده ام.

به هر حال این روزها ترجیح می‌دهم گزیده‌تر کار کنم و در هر فیلم و یا تله‌فیلمی حضور نداشته باشم.

*سحر زکریا معمولا در مجموعه‌های طنز مهران مدیری حضور داشته و تنها غیبت شما در آثار مدیری، مجموعه «ویلای من» است. علت عدم همکاری شما با مهران مدیری در این پروژه چه بود؟
زمانی که مهران مدیری ساخت سریال «ویلای من» را آغاز کرد، من سر فیلمبرداری سریال «میلیاردها» بودم و فیلمبرداری این مجموعه همزمان با هم انجام شد، به همین دلیل نتوانستم در این مجموعه با مهران مدیری همکاری کنم، البته تقریبا در تمام مجموعه های طنز مدیری حضور داشته و «ویلای من» تنها مجموعه ای است که در آن با مدیری همکاری نکردم.

خوشبختانه سر فیلمبرداری «شوخی کردم» آزاد بودم و پیشنهاد بازی در این مجموعه را پذیرفتم.

* «شوخی کردم» چه تفاوتی با دیگر آثار مدیری دارد؟
«شوخی کردم» را می‌توان یک نوستالوژی از دوران ساخت مجموعه هایی چون «ساعت خوش» دانست. در این مجموعه 60 بازیگر حضور دارند و داستان های آن برخلاف مجموعه های قبلی، آیتمی است و به همین دلیل فشار کمتری بر روی بازیگر وجود دارد.

گاه ممکن است در یک قسمت یک بازیگر حضور پررنگ داشته باشد و گاه ممکن است در یک یا چند قسمت حضور نداشته باشد، اما مسئله جالب این است که می توان همه دوستان و بازیگرانی را که در حوزه طنز در سینما و تلویزیون کار کرده‌اند، در این مجموعه دید.

*برخلاف چهره جدی‌ای که شما دارید، بیشتر در مجموعه های طنز حضور داشتید. آیا این حضور در آثار طنز جزو علایق شخصی شما است؟
برخلاف حضورم در آثار طنز، بازی در نقش های جدی را بیشتر دوست دارم. من کاملا اتفاقی به طنز کشیده شدم. مهران مدیری برای مجموعه «پاورچین» به من زنگ زد، زمانی که به دفتر مدیری رفتم، متوجه شدم مجموعه کاملا طنز است و من باید نقشی طنز را ایفا کنم. همان لحظه به مهران مدیری گفتم که به هیچ عنوان در این مجموعه بازی نمی کنم چراکه بازی در آثار طنز با روحیه من سازگار نیست، اما مهران مدیری به من گفت که به دنبال یک چهره کاملا جدی برای این مجموعه است و همین مسئله سبب شد تا با مجموعه «پاورچین» به دنیای طنز قدم بگذارم.

چندان از نقش های خود در فیلم ها و مجموعه های طنز راضی نیستم و فکر می کنم در نقش های جدی بهتر ظاهر می شوم. اما متاسفانه به دلیل حضور در آثار طنز، کمتر پیشنهاد بازی در نقش های جدی به من داده می شود. این مشکل تنها شامل من نمی شود. متاسفانه در سینما و تلویزیون ایران جا افتاده است که اگر بازیگری وارد حوزه طنز شود، دیگر نمی تواند در یک نقش جدی حضور داشته باشد. این در حالی است که در سینمای هالیوود این طور نیست و بازیگران فرصت بازی در هر نقشی را خواهند داشت.

به هر حال من به عنوان یک بازیگر از طریق بازی در آثاری که به من پیشنهاد می شود، امرار معاش می کنم و مجبور به بازی در کارهایی که به من پیشنهاد می شود، هستم. البته کار با مهران مدیری برای من همیشه خوشایند بوده است و تنها در مجموعه های طنز مدیری حضور دارم.

*البته طی یک سال گذشته تابو شکنی در سینمای ایران برای حضور بازیگران طنز در نقش های جدی آغاز شده است.
اما این مسئله به تعداد انگشتان دست هم نیست و بیشتر برای آقایان در سینمای ایران رخ داده است. معمولا خانم ها در کنار طنز همیشه در حاشیه بوده و نمی توانند پتانسیلی که درونشان هست در آثار طنز نشان دهند چراکه همیشه متن های خوب برای آقایان است و خانم ها کمتر می توانند بعد از بازی در چند کار طنز در کارهای جدی نیز حضور داشته باشند. البته این مسئله بیشتر به دلیل دید بسته کارگردانان، فیلمنامه نویسان و دیگر عوامل که نقشی در انتخاب بازیگر دارند، است.

*آخرین حضور شما در سینما در فیلم سینمایی «مردان مریخی زنان ونوسی» بود. دلیل حضور کمرنگ شما در سینما چیست؟
متاسفانه رابطه بین سینما و تلویزیون در ایران کاملا غلط و از سطح حرفه ای خارج است و شکافی که بین سینما و تلویزیون وجود دارد هر روز بیشتر می شود. نباید فراموش کرد که اگر بازیگری در تلویزیون مورد توجه مخاطبان قرار می گیرد، این به آن معنا است که حضور او در سینما نیز می تواند همین مخاطبان تلویزیون را به سینما نیز جذب کند.

ما هر روز شاهد حضور تعداد زیادی از بازیگران جدید در تلویزیون هستیم، بازیگرانی که شاید بازی آن ها در سریال و یا فیلم تلویزیونی اولین و آخرین حضور هنری آن ها باشد. متاسفانه به دلیل بودجه های اندک، بسیاری از کارگردانان و تهیه کنندگان تلویزیونی برای آن که پول کمتری را برای دستمزد پرداخت کنند، بازیگران جدید را وارد عرصه می کنند. همین مسئله سبب می شود تا بازیگران قدیمی تر کمتر مجال حضور در سینما و تلویزیون را داشته باشند.

متاسفانه کمتر پیشنهاد سینمایی دارم و من مجبور هستم که فیلم تلویزیونی بازی کنم. در چنین شرایط در بسیاری از کارهایی که از سوی تلویزیون به ما پیشنهاد می شود، با تخفیف های عجیب و غریبی مواجه می شویم. به عنوان مثال یک کار به من پیشنهاد شده بود که دستمزد بازی آن حداقل برای چهار سال پیش بود و من نتوانستم آن را قبول کنم.

البته در کنار آن متن هایی که برای تلویزیون و یا سینما نوشته می شود، متن های خوبی نیست. صادقانه می‌گویم که زمانی در همین تلویزیون سریال هایی مانند آرایشگاه زیبا، سربداران و یا هزار دستان ساخته می شد که هنوز هم از دیدن آن لذت می بریم، اما این روزها همه متن ها تکراری شده و هیچ کدام از این آثار مخاطب را راضی نمی کند. حتی من هم به عنوان یک بازیگر ترجیح می دهم که آثار تلویزیونی و سینمایی را نبینم. وقتی متن های یک سریال به صورت روزانه نوشته می شود و کمتر راجع به داستان آن فکر می شود، دیگر نمی شود انتظار داشت که تلویزیون مخاطبان خود را مانند گذشته داشته باشد.

در این میان شبکه نمایش خانگی به گونه ای عمل کرده است که مخاطب توانایی انتخاب مجموعه های مختلف را برای تماشا داشته باشد. در چنین شرایطی مشخص می شود که کدام یک از مجموعه های تولید شده جذابیت داشته و مخاطب حاضر است برای دیدن آن هزینه کند.

*آیا علاقه ای به حضور در صحنه تئاتر دارید؟
در سال جاری چند پیشنهاد کاری برای حضور در تئاتر به من شد، اما شاید به دلیل تنبلی، بازی در این تئاترها را نپذیرفتم. مسئله اصلی این است که دستمزدی که در تئاتر پرداخت می شود، بسیار اندک است و حضور در یک کار تلویزیونی به اندازه 3 نمایش دستمزد دارد، به همین دلیل ترجیح می دهم کمتر در تئاتر حضور داشته باشم، چرا که به دستمزد بازیگری به عنوان تنها راه امرار معاش نیاز دارم.

نباید فراموش کرد که هنرمندانی که در عرصه تئاتر فعالیت می کنند، واقعا عاشق تئاتر هستند و در هر شرایطی و با هر دستمزدی حاضرند در این هنر فعالیت کنند، به همین دلیل من برای این گروه از هنرمندان ارزش بسیاری قائلم.

*کدام یک نقش هایی را که تا امروز بازی کرده اید، بیشتر از همه دوست دارید؟
بازی در فیلم «زن دوم» به کارگردانی سیروس الوند را بسیار دوست داشتم، همچنین از بین آثار طنزی که تا امروز بازی کرده ام، نقش متفاوت لعبت در مجموعه «قهوه تلخ» به کارگردانی مهران مدیری را بسیار دوست دارم.