اقیانوس‌ها سطل زباله فیلیپینی‌ها شدند

 فیلیپینی ها سالیانه با روانه کردن بیش از 521 هزار تن پلاستیک به آبهای اقیانوس، از نظر آلوده کردن آبهای اقیانوس اکنون از مجموع 192 کشور در جایگاه سوم جهانی قرار دارند.

به گزارش ایرنا، رشد اقتصادی فیلیپین در سال های اخیر که باعث ارتقاء کیفیت زندگی مردم این کشور شده، از سوی دیگر با تولید بیش از حد زباله چالش های محیط زیستی عمده ای برای فیلیپین ایجاد کرده است.

فیلیپین با مساحت 300 هزار کیلومتر مربع (برابر با مساحت استان فارس و کرمان) بیش از 100 میلیون نفر جمعیت دارد که از این تعداد حدود 22 میلیون و 710 هزار نفر در منطقه شهری مانیل که مساحت آن حدود یکهزار و 474 کیلومتر مربع است، زندگی می کنند.

در حالی که از نظر جهانی سرانه روزانه میزان تولید زباله برای ساکنان شهرها در حال حاضر حدود 640 گرم است، اما پیش بینی می شود که این میزان تا سال 2025 به بیش از یک کیلو و 420 گرم افزایش یابد.

پیش بینی می شود در سال 2025 میزان تولید زباله توسط جمعیت شهری فیلیپین به حدود 78 هزار تن در روز افزایش یابد و سرانه تولید زباله توسط هر فرد این کشور به حدود یک کیلوگرم افزایش یابد.

بیش از هشت هزار و 600 تن زباله ای که روزانه توسط 12 میلیون و 800 هزار ساکن کلان شهر مانیل، پایتخت فیلیپین، تولید می شود، به دلیل بسته شدن محل اصلی دفن زباله ها که اوایل سال 2000 انجام شد، مردم این کشور را به ریختن زباله ها در رودخانه ها سوق داده است.

ساکنان پایتخت فیلیپین نه تنها یک چهارم کل زباله های این کشور را تولید می کنند. تنها حدود یک هزار و 200 تن از زباله های تولید شده روزانه در مانیل از طریق 500 کامیون به اطراف این شهر منتقل و تلاش می شود تا به روش مناسبی دفن و یا بازیافت گردد.

اما بخشی از زباله ها که از رودخانه ها و آبهای اطراف این کشور سر در می آورد، باعث شکل گیری بیماری های ناشی از آلودگی آب و آب های آلوده شده و این موضوع مقامات بهداشتی فیلیپین را به فکر واداشته است.

علاوه بر گسترش برخی بیماری های زائیده از آب، بسته شدن گذرگاه های آب نیز باعث وقوع سیل های منظم در این کشور می شود.

حدود 50 درصد از زباله های فیلیپین را بازمانده های غذایی تخریب کننده محیط زیست، 17 درصد را کاغذ، 16 درصد را پلاسیتک و بقیه را اقلامی مانند سرامیک، فلز و چرم تشکیل می دهند.

وجود این قبیل زباله ها هرچند تهدیدکننده اصلی محیط زیست و سلامت ساکنان فیلیپین محسوب می شود، اما مولفه مهمی در کمک اقتصادی به کسانی است که با جمع آوری این زباله ها خود را از زیر خط فقر بالا کشیده اند.

برخی از مردم این کشور که نتوانسته اند در بازار شغلی برای خود دست و پا کنند و یا به دلیل پایین بودن سطح دستمزدها قادر به تامین زندگی خود نبوده اند، با جمع آوری زباله ها به رضایت شغلی بهتری دست یافته اند.

جمع کنندگان زباله ها با جمع آوری اقلامی از قبیل برنز که بهای هر کیلوگرم آن در فیلپپین بیش از پنج دلار است، محل دفن زباله ها را به منبع درآمدی برای دهها هزار فیلیپینی تبدیل کرده است.

با وجود فرصتی که برخی از افراد فقیر فیلیپینی را به سمت شغل جمع آوری زباله کشانده است، اما متخصصان و مقامات این کشور به دنبال راهی موثر برای مدیریت زباله ها هستند تا بتواند ضمن بهره برداری از تولید اجتناب ناپذیر آنها، تهدیدهای موجود از ناحیه تولید زباله ها را نیز ضمن تبدیل به فرصت، به حداقل برسانند.