سیاستمدارانی که چنین عوامگرایانه وعده افزایش یارانهها را میدهند، نه از اقتصاد چیزی میفهمند و نه اقتصاددان فهمیدهای در تیم اقتصادی آنها حضور دارد.
روزنامه آرمان در یادداشتی به قلم مهدی پازوکی نوشت:
نماینده تفکر پوپولیستی در انتخابات سال آینده در بعد اقتصادی وعده داده است که درصورتی که رئیسجمهور شود، میزان پرداخت یارانه نقدی را به سه برابر افزایش خواهد داد؛ وعدهای که از نظر اقتصادی قابلیت عملیاتیشدن ندارد و یکی از فاجعهآمیزترین تصمیمات که میتواند اقتصاد ایران را به پرتگاه بیندازد، همین افزایش میزان یارانه نقدی است. سیاستمدارانی که چنین عوامگرایانه وعده افزایش یارانهها را میدهند، نه از اقتصاد چیزی میفهمند و نه اقتصاددان فهمیدهای در تیم اقتصادی آنها حضور دارد. وعده افزایش یارانهها ریشه درتفکر چپ اقتصادی آمریکای لاتین دارد که به خاطر بهدستآوردن آرای عمومی با چنین وعدههایی جامعه را به سوی پرتگاه هدایت میکنند. بر اساس اصول علم اقتصاد، اقتصاد یک کشور از مجموعهای از بازارهای خدمات، پول، کار و سرمایه تشکیل شده است و اگر در یکی از این بازارها تغییری ایجاد شود، مثلا نهادهای انرژی با افزایش قیمت مواجه شوند. این افزایش قیمت درسایر بازارها نیز اثرگذار خواهد بود. تصمیمات پوپولیستی موجب شد ارزش بازار اقتصادی ایران تا یکسوم کاهش یابد. در دوره احمدینژاد قیمت حاملهای انرژی حدود۵۰۰ درصد افزایش یافت، اما آن دولت به دلیل داشتن منابع ارزی فراوان جلو افزایش قیمت ارز را گرفته بود. در نتیجه زمانی که شوک تحریمها به اقتصاد ایران وارد شد، قیمت دلارحدود ۴برابر افزایش یافت. هرچند دولت قبل با توزیع یارانه قصد داشت توزیع عادلانه ثروت را انجام دهد، اما افزایش قیمت ارز در دولت قبل بهضرر فقرا و بهنفع ثروتمندان شد، زیرا آنها از این طریق ثروتهای نجومی بهدست آوردند. یک کشور توسعهیافته دردنیا وجود ندارد که یارانه را بین۹۰درصد جمعیت کشورش توزیع کند. دولت روحانی بهعلت تصمیم نادرست دولت قبل درهدفمندی یارانهها هر ماه دو حقوق پرداخت میکند: یکی حقوق کارکنان دولت و دیگری یارانه. به این علت خزانه کشور دچار مشکل بوده و این مورد بهضرر توسعه و عمران کشور است، زیرا دولت دیگر پولی ندارد که صرف عمران و آبادانی کشور کند. طرز تفکر پوپولیستی در هدفمندی یارانهها اقتصاد ایران را با مشکلاتی روبهرو کرد.
از سال۸۹ تا کنون میزان پولیکه دولت درهدفمندی یارانهها توزیع کرده، دو برابر بودجه عمرانی کشور است. بعد از انتخابات ریاستجمهوری دولتی خادم ملت و منافع ملی است که یارانهها را حذف کند و یارانه را تنها به سه دهک پایین جامعه پرداخت شود. یک پزشک متخصص با ماهی حدود۵۰میلیون تومان درآمد، یارانه میگیرد. تفکر پوپولیستی خطرناکترین تفکری است که میتواند کشور را به نابودی سوق دهد. دولتها عموما به آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، و محیطزیست یارانه میدهند. آنها از طریق سیستم تامین اجتماعی باید طبقات فقیر جامعه را تحت پوشش بیمه اجتماعی قراردهند، نه اینکه به همه مردم بهصورت مساوی یارانه بدهند. در این صورت یارانهها به جامعه هدف خواهد رسید و موجب بهبود فضای اقتصادی میشود. دولت ماهانه ۳۴۵۰میلیارد تومان یارانه نقدی میپردازد و دو برابر این عدد هم حقوق میپردازد.
با این تفاسیر دیگر پولی برای تزریق به بازار جهت ایجاد رشد اقتصادی باقی نمیماند. صنعت نفت ایران را یارانهها نابود کرده. زیرا پولی که شرکت نفت باید آن را در صنایع بالادستی نفتی سرمایهگذاری کند، به پرداخت یارانهها اختصاص داده میشود. این در حالی است که عراق در مناطق مشترک نفتی بین مرز ایران و اینکشور روزانه بین ۲۸۰هزار بشکه نفت برداشت میکند و ایران تنها ۱۴۰هزار بشکه، زیرا عراق سرمایهگذاری خوبی در بخش صنعت خود انجام داده، اما اخیرا دردولت روحانی سرمایهگذاری در میادین نفتی انجام شده است و اواخر فروردین تولید نفت ایران از عراق بیشتر میشود. البته تاخیر آن جای شکوه از دولت قبل دارد که جای توسعه این میادین بهدنبال اجرای طرحهای پوپولیستی بود. توزیع پول در ایران، یعنی حرکت به سوی ونزوئلا شدن که امروز با تورم ۴۰۰درصدی روبهروست. مردم ایران درانتخابات پیش رو باید پوپولیسم را برای همیشه از صحنه سیاسی کنار بزنند، زیرا ایران با ورود پوپولیستهای تندرو به عرصه سیاسی درآستانه ونزوئلا شدن قرار خواهد گرفت.
نماینده تفکر پوپولیستی در انتخابات سال آینده در بعد اقتصادی وعده داده است که درصورتی که رئیسجمهور شود، میزان پرداخت یارانه نقدی را به سه برابر افزایش خواهد داد؛ وعدهای که از نظر اقتصادی قابلیت عملیاتیشدن ندارد و یکی از فاجعهآمیزترین تصمیمات که میتواند اقتصاد ایران را به پرتگاه بیندازد، همین افزایش میزان یارانه نقدی است. سیاستمدارانی که چنین عوامگرایانه وعده افزایش یارانهها را میدهند، نه از اقتصاد چیزی میفهمند و نه اقتصاددان فهمیدهای در تیم اقتصادی آنها حضور دارد. وعده افزایش یارانهها ریشه درتفکر چپ اقتصادی آمریکای لاتین دارد که به خاطر بهدستآوردن آرای عمومی با چنین وعدههایی جامعه را به سوی پرتگاه هدایت میکنند. بر اساس اصول علم اقتصاد، اقتصاد یک کشور از مجموعهای از بازارهای خدمات، پول، کار و سرمایه تشکیل شده است و اگر در یکی از این بازارها تغییری ایجاد شود، مثلا نهادهای انرژی با افزایش قیمت مواجه شوند. این افزایش قیمت درسایر بازارها نیز اثرگذار خواهد بود. تصمیمات پوپولیستی موجب شد ارزش بازار اقتصادی ایران تا یکسوم کاهش یابد. در دوره احمدینژاد قیمت حاملهای انرژی حدود۵۰۰ درصد افزایش یافت، اما آن دولت به دلیل داشتن منابع ارزی فراوان جلو افزایش قیمت ارز را گرفته بود. در نتیجه زمانی که شوک تحریمها به اقتصاد ایران وارد شد، قیمت دلارحدود ۴برابر افزایش یافت. هرچند دولت قبل با توزیع یارانه قصد داشت توزیع عادلانه ثروت را انجام دهد، اما افزایش قیمت ارز در دولت قبل بهضرر فقرا و بهنفع ثروتمندان شد، زیرا آنها از این طریق ثروتهای نجومی بهدست آوردند. یک کشور توسعهیافته دردنیا وجود ندارد که یارانه را بین۹۰درصد جمعیت کشورش توزیع کند. دولت روحانی بهعلت تصمیم نادرست دولت قبل درهدفمندی یارانهها هر ماه دو حقوق پرداخت میکند: یکی حقوق کارکنان دولت و دیگری یارانه. به این علت خزانه کشور دچار مشکل بوده و این مورد بهضرر توسعه و عمران کشور است، زیرا دولت دیگر پولی ندارد که صرف عمران و آبادانی کشور کند. طرز تفکر پوپولیستی در هدفمندی یارانهها اقتصاد ایران را با مشکلاتی روبهرو کرد.
از سال۸۹ تا کنون میزان پولیکه دولت درهدفمندی یارانهها توزیع کرده، دو برابر بودجه عمرانی کشور است. بعد از انتخابات ریاستجمهوری دولتی خادم ملت و منافع ملی است که یارانهها را حذف کند و یارانه را تنها به سه دهک پایین جامعه پرداخت شود. یک پزشک متخصص با ماهی حدود۵۰میلیون تومان درآمد، یارانه میگیرد. تفکر پوپولیستی خطرناکترین تفکری است که میتواند کشور را به نابودی سوق دهد. دولتها عموما به آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، و محیطزیست یارانه میدهند. آنها از طریق سیستم تامین اجتماعی باید طبقات فقیر جامعه را تحت پوشش بیمه اجتماعی قراردهند، نه اینکه به همه مردم بهصورت مساوی یارانه بدهند. در این صورت یارانهها به جامعه هدف خواهد رسید و موجب بهبود فضای اقتصادی میشود. دولت ماهانه ۳۴۵۰میلیارد تومان یارانه نقدی میپردازد و دو برابر این عدد هم حقوق میپردازد.
با این تفاسیر دیگر پولی برای تزریق به بازار جهت ایجاد رشد اقتصادی باقی نمیماند. صنعت نفت ایران را یارانهها نابود کرده. زیرا پولی که شرکت نفت باید آن را در صنایع بالادستی نفتی سرمایهگذاری کند، به پرداخت یارانهها اختصاص داده میشود. این در حالی است که عراق در مناطق مشترک نفتی بین مرز ایران و اینکشور روزانه بین ۲۸۰هزار بشکه نفت برداشت میکند و ایران تنها ۱۴۰هزار بشکه، زیرا عراق سرمایهگذاری خوبی در بخش صنعت خود انجام داده، اما اخیرا دردولت روحانی سرمایهگذاری در میادین نفتی انجام شده است و اواخر فروردین تولید نفت ایران از عراق بیشتر میشود. البته تاخیر آن جای شکوه از دولت قبل دارد که جای توسعه این میادین بهدنبال اجرای طرحهای پوپولیستی بود. توزیع پول در ایران، یعنی حرکت به سوی ونزوئلا شدن که امروز با تورم ۴۰۰درصدی روبهروست. مردم ایران درانتخابات پیش رو باید پوپولیسم را برای همیشه از صحنه سیاسی کنار بزنند، زیرا ایران با ورود پوپولیستهای تندرو به عرصه سیاسی درآستانه ونزوئلا شدن قرار خواهد گرفت.
ارسال نظر