یا اینکه اگر به فرهادی اسکار بدهند و او هم متقابلا پیام بدهد یه جور؛ اگر او پیام ندهد یه جور دیگر؛ اگر اسکار را ندهند اما او پیام بدهد یه جور و اگر ندهند و او پیام ندهد بازم یه جور دیگر! خلاصه همه جور داستانی هست به جز تبریک و انداختن کلاه به هوا....
پورمحبی، فرزین - نمی دونم چه حسیه (شایدم چه کرمیه) که وقتی هموطنان جان، در المپیادهای علمی و ورزشی جایزه می گیرند کلی ذوق می کنیم اما وقتی هنرمندان جان، در جشنواره های هنری جایزه می گیرند ذوق که نمی کنیم هیچ کلی هم بارشون می کنیم.حالا جالب اینکه حتی وقتی که این حضرات جایزه نمی گیرند هم، یه جور دیگه می ذاریم تو کاسه اشون! خلاصه اصن یه وضعی ... مثلا از همین حالا می شه سناریوهای مختلف تیتر روزنامه های دلواپس رو در فردای مراسم اسکار به شرح ذیل و با رسم شکل حدس زد:
اگر اسکار را بدهند و نماینده های فرهادی اسکار رو بگیرند.
تیتر: «فرهادی با دست جایزه را پس زد و با پا پیش کشید»
اگر اسکار رو بدهند اما نماینده های فرهادی اونجا نباشند که اسکار رو بگیرند:
تیتر: «مظلوم نمایی و غربتی بازی فرهادی بالاخره جواب داد و او مزدش را گرفت»
اگر اسکار را ندهند و نماینده های فرهادی هم در مراسم باشند.
تیتر: «نماینده های فرهادی دست از پا درازتر بازگشتند»
اگر اسکار را ندهند و نماینده های فرهادی در مراسم نباشند.
تیتر: «حتی نماینده ها هم می دانستند که این بار نوبت فرهادی نیست»
یا اینکه اگر به فرهادی اسکار بدهند و او هم متقابلا پیام بدهد یه جور؛ اگر او پیام ندهد یه جور دیگر؛ اگر اسکار را ندهند اما او پیام بدهد یه جور و اگر ندهند و او پیام ندهد بازم یه جور دیگر! خلاصه همه جور داستانی هست به جز تبریک و انداختن کلاه به هوا....
اما ما می گوییم : اصغر جان؛ تا اسکار ... یک یا حسین دیگر!
ارسال نظر
