برجام به همان اندازه که موشک‌هاي دوربرد ايران بازدارنده است ارزشمند و کارآمد قلمداد مي‌شود. يکي بي ديگري ناقص و کم‌اثر خواهد بود. امروز برجام مانند سنگري است که بايد از آن حفاظت کرد و براي حفاظت از آن اصلاح‌طلب و ميانه‌رو و اصولگرا بايد نقش تاريخي خود را بازي کنند.
روزنامه اطلاعات در یادداشتی به قلم عباس نجاري سيسي نوشت:پاسخ اين سئوال که سياست خارجي آمريکا در دوره ترامپ را کدام نهاد، وزارت امور خارجه يا شوراي امنيت ملي، طراحي و هدايت خواهد کرد بسيار پراهميت است. به نظر مي‌رسد ترامپ و مشاوران در سايه اودر اين زمينه نقش رهبري را به شوراي امنيت ملي آمريکا سپرده‌اند و اين براي جهان و از جمله ايران خبر خوبي نيست.
يک ماه از ورود ترامپ به کاخ سفيد گذشت. پر از کشمکش و سردرگمي براي دوست و دشمن. جهان منتظربود و هست تا سياست خارجي او در مورد دوستان ودشمنان آمريکا، ناتو، اتحاديه اروپا، خاورميانه، شرق آسيا، روسيه، چين، ايران، روابط اعراب و اسرائيل، آفريقا، آمريکاي لاتين و ديگر نقاط حساس جهان را ببيند يا دست‌‌كم بشنود، اما دولت ترامپ هنوز در ميان امواج نشت اطلاعات، مخالفت‌هاي مدني و حقوقي و ناهماهنگي و تشتت در کاخ سفيد سردرگم و ناتوان است. آيا اين روزها واقعاً آمريکا سياست خارجي مشخص و جديدي دارد؟ پاسخ منفي است ترامپ مشغول مبارزه با رسانه‌هاي نيرومند آمريکا، دموکرات‌ها و بخشي از جمهوريخواهان است و در ماهي که گذشت در مورد سياست مهاجرتي و دستور اجرايي صدور ويزا و همچنين انتخاب مشاور امنيت ملي خود با چالشي بي‌سابقه در تاريخ آمريکا روبرو بوده است. در مورد ناکارآمدي دولت ترامپ همين بس که او هنوزدر مورد آينده روابط با روسيه و چين به عنوان مهمترين موضوعات سياست خارجي آمريکا اظهارنظر راهبردي قابل توجهي نکرده است.
تا آنجا که به ايران و برجام مربوط مي‌شود بنظر مي‌رسد وزير خارجه آمريکا از موضوع کليدي نحوه برخورد با ايران و برجام کنار گذاشته شده و احتمالاً شوراي امنيت ملي آمريکا، که البته هنوز سرو ساماني ندارد، در اين مورد تصميم خواهد گرفت و همين امر موجب صف بندي جديدي در منطقه شده است. به رفتار اردوغان در منامه و تحرک نظامي ارتش او در سوريه و سخنان تند و تيز سعودي‌ها در مونيخ توجه کنيد، اما نکته اينجاست که «طناب برجام» به عنوان عاملي بازدارنده بردست و پاي ترامپ پيچيده شده است. روسيه، چين و برخي از کشورهاي اروپايي به وضوح بر لزوم بقا و حمايت از برجام، از سوي واشنگتن تأكيد كرده‌اند اما همسايگان ما مايلند تا تندروهاي در سايه دولت ترامپ برجام را از ميان بردارند. اين اتفاق خسران بزرگي براي ما، براي آمريکا، براي خاورميانه و براي همه جهان خواهد بود نه به آن دليل که برجام بهترين گزينه است. زيرا برجام امروز تنها گزينه محسوب مي‌شود. اين توافق چندجانبه به مرور ارزش بيشتري يافته و عليرغم کاستي‌هاي مهم از جمله در برخي از حوزه‌هاي اقتصادي اثر مثبت و بازدارنده خود را ظاهر کرده است.
برجام به همان اندازه که موشک‌هاي دوربرد ايران بازدارنده است ارزشمند و کارآمد قلمداد مي‌شود. يکي بي ديگري ناقص و کم‌اثر خواهد بود. امروز برجام مانند سنگري است که بايد از آن حفاظت کرد و براي حفاظت از آن اصلاح‌طلب و ميانه‌رو و اصولگرا بايد نقش تاريخي خود را بازي کنند. دستگاه ديپلماسي و بويژه آقاي ظريف نيز بايد در اين صفحه شطرنج به حرکت درآيد. برجام زمينه ارتباط نزديکتر وزراي خارجه ايران و آمريکا را براي بررسي دوجانبه مشکلات فرا روي توافق به وجود آورد؛ اينکه چرا امروز از اين ظرفيت استفاده نميشود جاي تعجب دارد. به نظر من براي حفظ برجام ونه براي بازبيني آن، بايد مذاکره کرد. ظريف تواناترين وزير خارجه تاريخ ايران است بايد به او اعتماد کرد.
ارسال نظر
