امیر سرلشگر منصور ستاری در سال ۱۳۲۷ و در روستای ولی‌آباد ورامین و در خانواده‌ای متوسط به‌دنیا آمد.وی در سال ۱۳۴۶ با پایان یافتن تحصیلات متوسطه و اخذ دیپلم وارد دانشکدۀ افسری شد و پس از پایان دوران آموزشی، به‌درجۀ ستوان دومی نائل گشت. سال ۱۳۵۰ برای گذراندن دورهٔ عملی کنترل رادار راهی کشور آمریکا شد و پس از یک سال به ایران بازگشت و به‌عنوان افسر رهگیر نیروی هوایی مشغول به‌کار شد. در سال ۱۳۵۴ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد، اما با شروع جنگ ایران و عراق در حالی که بیش از چند واحد به‌پایان تحصیلات دانشگاهی‌اش باقی نمانده بود، تحصیل در دانشگاه را رها کرده و به رستۀ نظامی خود در نیروی هوایی بازگشت.وی طرح‌ها و ابتکارات زیادی در تجهیز سیستم‌های راداری و پدافندی به اجرا درآورد که موجب ارتقای کارایی سیستم راداری ایران در طول جنگ گشت. در سال ۱۳۶۲ به‌دلیل کارایی و لیاقتی که از خود نشان داده بود به‌سمت معاونت عملیات پدافند نیروی هوایی منصوب گشت. سال ۱۳۶۴ زمان ارتقاء او به‌سمت معاونت طرح و برنامه نیروی هوایی بود. سرانجام در بهمن ۱۳۶۵ به‌فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب گردید و تا پایان عمر خود عهده‌دار این مسئولیت بود. و سرانجام در حالیکه ۴۶ سال داشت، در دی ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیما در نزدیکی فرودگاه اصفهان به همراه تعدادی از افسران بلندپایه نیروی هوایی کشته شد.
منبع: جماران
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
| در حال بررسی: ۰
| انتشار یافته: ۱
ارسال نظر
امثالی مثل ستاری ، بابائی وهزاران شیر مرد دیگر
روحشان شاد و یادشان گرامی تیز پروازان ایران