ما باید آمادگی بدنی خویش را حفظ کنیم زیرا بیخوابی‌های مدام حین کار داریم، کتاب بخوانیم که موقع فیلمنامه خواندن و نوشتن حرف حسابی بزنیم، فیلم‌های روز دنیا را به هر قیمتی تماشا بکنیم که از جریان جهانی باز نمانیم، در شبکه‌های اجتماعی حواس جمع باشیم مورد هجمه قرار نگیریم، در مطبوعات و رسانه‌های رادیویی و تلویزیونی حضوری فعال داشته باشیم که از کارمان دفاع کنیم و به نقدها گوش فرادهیم....
نیکی کریمی از نادیده گرفته شدن بسیاری از آثار در جشنواره فیلم فجر گلایه کرد و از دست‌اندرکاران جشنواره خواست که موجب دلسردی نسل قدیم و جدید سینما نشوند.کریمی که با فیلم «آذر» در این دوره از جشنواره فیلم فجر حاضر بود، در آغاز نوشته اینستاگرامی خود از سختی‌های کار در سینما نوشت: «سینما علیرغم ظاهر بیرونی جذابش، در همه سطوح چه بازیگری چه عوامل صحنه بودن و کارگردانی و تهیه کنندگی و سینماداری و بازاریابی و... صنعتی سخت و شغلی پراسترس است؛ هر چند در دید مردم عزیزمان دلنشین است ولی در زندگی واقعی بسیار سخت است.
ما باید آمادگی بدنی خویش را حفظ کنیم زیرا بیخوابی‌های مدام حین کار داریم، کتاب بخوانیم که موقع فیلمنامه خواندن و نوشتن حرف حسابی بزنیم، فیلم‌های روز دنیا را به هر قیمتی تماشا بکنیم که از جریان جهانی باز نمانیم، در شبکه‌های اجتماعی حواس جمع باشیم مورد هجمه قرار نگیریم، در مطبوعات و رسانه‌های رادیویی و تلویزیونی حضوری فعال داشته باشیم که از کارمان دفاع کنیم و به نقدها گوش فرادهیم....
وقتی زن باشی این استرس عحیب تر هم می‌شود زیرا می‌خواهی یک جایی صدای زن ایرانی هم باشی که کمتر دیده شده.»
او در ادامه نوشت: «همه اینها را نوشتم که بگویم این کار اعصاب آهنین می‌خواهد و این‌جاست که یک جشنواره ملی سینمایی به نوعی یک خسته نباشید ملی به کار همکاران من است نه اینکه خودش مبدل به استرسی جدید بشود .
جشنواره فيلم فجر امسال برای من لحظات خوب و لحظات تلخی به بار داشته است. با اشتياق فیلم مهدويان عزيز و گروه خوبش را تماشا كردم، از بيست و يك روز بعد خردمندان و ساره شيرين لذت بردم، با موسیقی کارن همایون‌فر در فیلم خفه‌گی جان گرفتم و با دیدن بازی آقای حامد بهدا د و خانم باران کوثری در سد معبر چشمانم برق زد و فیلمی تاثیرگذار مثل کمدی انسانی را دیدم و خستگیم در رفت ولی عملا هیچ یک از همکارانم چه آن‌هایی که ذکر کردم چه آن‌ها که از بقیه جماعت سینما این روزها می‌شنویم شایسته تقدیر یا حداقل نامزدی بودند ، به چشم نیامدند.
به عنوان یک زن سینماگر ایرانی که ۲۶ سال از زندگیم را در این هنر صرف کرده‌ام و اندک بضاعتی هم در جشنواره‌های معتبر جهانی داشته‌ام و داوری‌هایی در این سال‌ها در کشورم و دنیا داشته‌ام ، ضمن احترام به دست اندرکاران جشنواره و البته سلیقه‌هایشان، می‌خواهم گله ای از جنس همکاری کنم که اگر به لطف خدا و همت دسته‌جمعی همه جماعت سینمای کشور، مردم اقبالی به هنر ما کرده اند، شما موجب دلگرمی ما بشوید و مبادا که با انتخاب‌های نافهمیدنی در جشنواره موجب دلسردی نسل قدیم و بخصوص جدید سینما شوید.
نمي‌خواهم فعلا از «آذر» و بی‌مهری‌هايی كه به من و همكاران زحمت‌كشم در اين جشنواره شد حرف بزنم. قلبا به سینماگرانی که درست دیده نشدند و همکارانم، احترامی عمیق می‌گذارم که سختی این روزها ، ایشان را دلسرد نکرده است و مطمئنم مردم نیز حرف ما را تصدیق خواهند کرد.»
ارسال نظر
