پلاسکو چگونه فروریخت؟

  مدیرعامل شرکت سازنده "نما"ی ساختمان پلاسکو، گفت: ساختمان پلاسکو در زمان ساخت نسبت به دیگر سازه‌های کشور تکنولوژی بالاتر و مقاومت بیشتری داشته ولی شرکت ما صرفا سازنده‌ نمای این ساختمان بوده و ظاهرا هیچ‌یک از سازندگان ساختمان در قید حیات نیستند.

 مدیرعامل شرکت سازنده نمای فلزی پلاسکو گفت: شرکت ما مسوول ساخت نمای فلزی شبکه مانند بوده که جلوی ساختمان پلاسکو را پوشش داده  و تنها این بخش از ساختمان توسط شرکت ما ساخته شده است، بنابراین مسوول ساخت کل ساختمان، سازه یا قسمت‌های اصلی ساختمان، شرکت دیگری بوده که ظاهرا هیچ‌یک از سازندگان اولیه در قید حیات نیستند.

مهرداد مترجمی درباره علت فروریختن ساختمان پلاسکو به خبرنگار ایسنا گفت: قضاوت من از عکس‌ها و فیلم‌های تاسف‌بار این است که آتش‌سوزی در طبقات فوقانی شروع شده، بعد به سه چهار طبقه دیگر سرایت کرده و آتش طولانی مدت شده است. پایه‌های فلزی در آن طبقات نمی توانسته این‌قدر طولانی دوام بیاورد و نرم شده است. سپس کف‌های بتنی که طبیعتا سنگین هم هستند بر اثر فشار بر روی پایه‌های فلزی به داخل حرکت کرده است.

وی افزود: وقتی نحوه‌ی قبل از فروریختن را مشاهده می‌کنیم در میانه ساختمان غبار زیادی را می بینیم که از بالا به پایین شروع می‌شود. این نشان‌دهنده فشار و از هم پاشی کف‌های بتنی است که پایه‌های فلزی نتوانسته وزن آنها را تحمل کند.

مدیرعامل شرکت سازنده نمای ساختمان پلاسکو تاکید کرد:  وزن سه چهار طبقه کف بتنی وقتی به پایین و وسط ساختمان هدایت شده با ضرب زیاد، طبقات دیگر را هم از بین برده است و سازه نتوانسته وزن ناگهانی را تحمل کند و بقیه طبقات هم فرو ریخته‌اند.

مترجمی با بیان این‌که ساختمان پلاسکو حالت U شکل دارد گفت: وسط U فضای خالی است. تمام سقف سنگین بتنی و پایه‌های نرم شده به داخل هدایت شدند که به همین دلیل، فروریزش به سمت درون اتفاق افتاده که ساختمان‌های اطراف صدمه ندیدند و شاید اگر چنین طراحی وجود نداشت ساختمان های اطراف هم دچار سانحه می‌شدند.

وی در پاسخ به این سوال که اگر سازه پلاسکو بتنی بود می‌توانست در برابر آتش دوام بیاورد؟ اظهار کرد: طبیعتا مقاومت پایه‌های بتنی در برابر آتش، طولانی‌تر از پایه‌های فلزی است اما سازه بتنی هم نمی‌تواند در مقابل آتش طولانی مدت خود را حفظ کند. در کشورهای دیگر که از پایه‌های فلزی استفاده می‌کنند پایه‌ها را با نمایی مقاوم در برابر آتش پوشش می‌دهند اما ۵۷ سال قبل کسی در ایران از این پوشش‌ها استفاده نمی‌کرده است. این پوشش، عایقی است که باعث می‌شود حرارت دیرتر به فلز برسد اما حد مقاومت آن دائمی نیست. لذا با توجه به این‌که آتش ساختمان پلاسکو چندین ساعت طول کشیده حتی اگر چنین پوشش‌هایی بود باز هم نمی‌توانست این مدت زمان طولانی را تحمل کند.

مدیرعامل شرکت سازنده نمای پلاسکو ادامه داد: اگر پایه‌ها بتنی بودند شاید مقاومت بیشتر می‌شد ولی آن هم دائمی نیست؛ چرا که میلگرد در مقابل حرارت مستقیم زیاد نرم می‌شود. هم‌چنین سازه‌های جدید باید با پوشش‌های مقاوم انجام شود که مدت زمادن مقاومت در برابر آتش را طولانی می‌کند، با این حال هیچ پوششی نیست که در برابر آتش طولانی دوام بیاورد.

مترجمی هم‌چنین درباره نقشه ساختمان گفت: نقشه اولیه این ساختمان را در اختیار نداریم ولی عکس‌هایی از شروع ساختمان، نوع و احجام فوندانسیون‌ها داریم که وضعیت ساختمان را در سطح و زیر زمین نشان می‌دهد. اگر بخواهم از عکس‌ها قضاوت کنم به نظر من این ساختمان در زمان خودش از استاندارد خوبی برخوردار بوده است. بیش از ۵۰ سال قبل که این ساختمان ساخته شده همه بناها آجری بوده ولی در پلاسکو فوندانسیون های بزرگی ساخته شده و از سازه‌های فلزی ظاهرا قوی تشکیل شده، است، اتصالات هم مناسب بوده است.