انتقاد از برنامه های تلویزیون: مردم به شادی نیاز دارند نه اخبار دردناک

 معاون پژوهش پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران می‌گوید: تلویزیون به جای برنامه‌های کم‌محتوا، می‌تواند از مناسبت‌های مختلف برای بیشتر کردن وفاق ملی و شاد کردن مردم استفاده کند.

دكتر بهزاد دوران، با حضور در میزگردی در کافه خبر با موضوع بحران هویت گفت: در جامعه‌ای چندفرهنگی زندگی می‌كنیم كه اقوام مختلفی با ادیان مختلف سابقه زندگی طولانی و مسالمت‌آمیز كنار هم دارند، تاثیر گرفتن از فرهنگ‌های دیگر جای نگرانی ندارد، نباید نسبت به تاثیرگذاری فرهنگی نگران باشیم چون در عین حال در چنین فضایی ما هم می‌توانیم داشته‌هایمان را به كشورهای دیگر عرضه كنیم،‌ اما باید این را بررسی كرد كه تاثیرگذاری فرهنگی ما بر كشورهای دیگر چقدر است. وقتی منفعل عمل كنی و تولیداتی نداشته باشی، صرفا گیرنده هستی. اگر مدیریت فرهنگی قوی داشته باشیم، می‌توانیم به جای نگرانی از تاثیر فرهنگ‌ها بر همدیگر، از این موضوع استقبال كنیم و براي ارائه فرهنگ خودمان از اين فضا استفاده كنيم.

او در عین حال با انتقاد از عملکرد صداوسیما گفت: تلویزیون به جای برنامه‌های كم‌محتوا، می‌تواند از مناسبت‌های مختلف برای بیشتر كردن وفاق ملی استفاده كند. صداوسیما قرار است به تمام اقشار جامعه توجه كند و چه بهتر است كه به جای نادیده گرفتن اقشار مختلف، هنگامی كه هموطنان كشورمان در ادیان گوناگون مناسبت‌های خاصی دارند،‌ به آنها هم به عنوان یك ایرانی توجه شود چون در قانون اساسی كشورمان هم این ادیان پذیرفته شده و محترم هستند. لازم است اقلیت‌های مذهبی سهم بیشتری در سپهر فرهنگی داشته باشند و صدایشان شنیده شود نه این كه بخواهیم آنها را حذف كنیم و به تقابل بین مردمی كه در یك كشور زندگی می‌كنند دامن بزنیم. اما متاسفانه می‌بینیم كه به جای ایجاد برای وفاق و همدلی، از پرداختن به فرهنگ‌های دیگر احساس نگرانی وجود دارد.

این جامعه شناس با اشاره به رواج برخی مراسم و آیین از کشورهای دیگر در بین مردم تاکید کرد: مردم ما شادی ندارند بنابراین بخشی از شادی را می‌خواهند از طریق آیین‌های دیگر به دست بیاورند. رسانه‌ها در همه جای جهان، یكی از وظایف اصلی‌شان سرگرم كردن مردم است در حالی كه رسانه‌ها در كشور ما مردم را مورد تهاجم قرار می‌دهند؛ انواع خبرهای ناگوار در هر كجای دنیا كه هست پوشش داده می‌شود ولی خبری از تفریح و سرگرمی و شادی نیست. مردم از سر كار می‌آیند و به جای تجدید قوا و استراحت، باید باز هم با مشكلات دست و پنجه نرم كنند. این می‌شود كه مشتری كالاها و فرهنگ‌هایی می‌شوند كه به آنها شادی بدهد. شادی،‌ در تولیدات فرهنگی ما سهم كمی دارد و حتی برای شادی‌های خودمان هم در رسانه ملی جایی نداریم.

دوران همچنین افزود: به نظر من بیشتر از هر چیزی مهم است كه نظام سیاسی خودش را برای دخالت در هر چیزی محق نداند، در بسیاری از موارد باید برنامه‌ریزی وجود داشته باشد اما در موارد زیادی فقط كافی است بستر لازم فراهم شود و اجازه داده شود جامعه به طور طبیعی مسیر خودش را برود. باید اولویت‌های نظام فرهنگی در سیاستگذاری به موارد كلیدی محدود شود كه آنها را مد نظر قرار بدهد و بعد اجازه بدهد جامعه خودش تصمیم بگیرد كه چه چیزی را بپذیرد و چه چیزی را نه. فرهنگ نیاز به قیم ندارد، مردم راه خودشان را می‌روند، اگر به طور خودجوش این اتفاق نیفتد كه فرهنگ از عقیم بودن دربیاید و زایا شود، اگر تولید داشته باشیم، اگر با محصولات فرهنگی مناسب، اعتماد به نفس ارائه آنها به دیگران افزایش پیدا كند، فرهنگ كشورمان نه تنها از بین نمی‌رود بلكه پیش می‌رود؛ اما اگر تولید نكنیم، باید منتظر این باشیم كه داشته‌هایمان با داشته‌های دیگران جایگزین شود.