حبیبی: هم موتلفه نامزد معرفی کند، هم بقیه تشکل‌ها

دبیرکل حزب مؤتلفه اسلامی گفت:هم برای خودمان و هم برای بقیه تشکل‌های اصولگرا این حق را قائلیم که در انتخابات ریاست جمهوری نامزد داشته باشیم.

بخش هایی از گفت و گو با نبی حبیبی با جماران در ادامه می آید:

مؤتلفه اسلامی به عنوان یک حزب با سابقه چه تلاشی برای نزدیکی جناح ها و رفع برخی سوء تفاهم های سیاسی داشته است؟

در زمان حیات مرحوم آقای عسگر اولادی یک سری مکاتبات بین ایشان و حزب مشارکت، که بعدا این حزب به دلیل خطاهایی که داشتند منحل شد، انجام شد و نامه اول را هم مرحوم آقای عسگر اولادی نوشتند. ما الآن هم معتقدیم ضمن اینکه داشتن حزب با یک تفکر سالم ویژه عده ای از مردم در داخل یک حزب کار درستی است ولی نمی توانیم به احزاب بگوییم که همه شما در نوع اداره کشور در همه شئون اداره کشور دارای یک سلیقه شوید؛ این تقریبا محال است. اما می توانیم اصولی را به عنوان پایه های انقلاب اسلامی و خط قرمزهایی برای خطراتی که انقلاب اسلامی را تهدید می کند، به صورت مشترک داشته باشیم.

من یادم هست خانه احزاب که چندین سال قبل تشکیل شده بود، آنجا منشوری با توافق همه سلیقه های سیاسی بحث و بررسی و تصویب شد که البته برخی احزاب مثل حزب مشارکت به عمل کردن به آن پایبند نبودند. بنابر این ما ضمن اینکه می توانیم در سلیقه ها و روش ها متفاوت باشیم، اما اگر در رابطه با خط قرمزها و اصول انقلاب خواسته باشیم به توافق برسیم، احزابی که واقعا دغدغه دینی و دغدغه انقلاب اسلامی را دارند ولو با سلیقه های مختلف می توانند در این اصول با همدیگر مشترک باشند.

به عنوان یک خاطره سیاسی من یادم هست در جنگ 33 روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان ما به عنوان حزب مؤتلفه اسلامی اقدام کردم و ترتیبی دادیم که همه احزاب با سلیقه های مختلف دور هم جمع شوند و راجع به این مقوله مهم جهان اسلام مواضع خود را اعلام کنند. من در آن جلسه حضور داشتم و ادعا می کنم که عامل اصلی برگزاری آن جلسه هم مؤتلفه اسلامی بود و در آنجا دیدیم که راجع به این مقوله مهم فلسطین، رژیم صهیونیستی و تجاوز رژیم صهیونیستی به لبنان نظرات احزابی که در خیلی از موضوعات اختلاف سلیقه داشتند تقریبا مشترک بود.

بنابر این امکان چنین چیزی هست و من معتقدم که احزاب کشور مثل مؤتلفه اسلامی باید در رابطه با مشترکاتمان توجه داشته باشیم اما عیب ندارد که در سلیقه ها با هم رقابت کنیم.

به نظر می رسد در کنار برخی اصول حتمی باید به منافع ملی و مصالح مردم توجه شود. به نظر شما در رقابت ها و اختلافات سیاسی حاضر چقدر به این امر توجه می شود؟

ما وقتی می گوییم مشترکات انقلاب منافع ملی ما در همین مشترکات است و مردم با انگیزه اسلامی پای انقلاب آمدند و ایستادند و دارند ادامه می دهند. بنابر این وقتی ما همگی به هم اصول و هم به خط قرمزهای مشترکات انقلاب پایبند شدیم اصلا به نظر من منافع ملی در آن مستتر است. اما اگر بنابر اعتقادات اسلامی و انقلابی دنبال آن مشترکات، اصول و خط قرمزها برویم به نظر من با یک اعتقاد به سراغ منافع ملی رفتیم و خود به خود آن محقق می شود.

در انتخابات آتی ریاست جمهوری مؤتلفه اسلامی تأکید دارد که کاندیدای حزبی داشته باشد و از طرفی هم تحرکات سیاسی شخصیت های دیگر اصولگرا را شاهد هستیم. به نظر شما تا زمان انتخابات اصولگرایان به وحدت و کاندیدای واحد می رسند؟
من اشکالی را که برخی ها مطرح می کنند و دوستان بیرون از مؤتلفه اسلامی به عنوان یک پارادوکس آن را مطرح می کنند را اشاره می کنم که می گویند شما از یک طرف می گویید که ما نامزد حزبی داریم و از یک طرف هم می گویید که معتقد به ائتلاف اصولگرایان هستیم. من معتقدم این پارادوکس نیست. ما هم برای خودمان و هم برای بقیه تشکل های اصولگرا این حق را قائلیم که در انتخابات ریاست جمهوری نامزد داشته باشیم. بنابر این تشکل های دیگر غیر از مؤتلفه هم طبیعتا باید از این حق برخوردار باشند.

اما چون مصلحت اصولگرایان در ائتلاف است تا بتوانند با یک صدا و یک نامزد به میدان بیایند موضوع ائتلاف هم یک موضوع مهم تلقی می شود. ما نامزد خود را خواهیم داشت و تشکل های دیگر هم نامزد خودشان را خواهند داشت و همه تلاش می کنیم که از بین نامزدهای مطرح شده تشکل های گوناگون در آن ائتلاف با ساز و کارها و شاخصه هایی نهایتا به یک نامزد برسیم؛ به نظر من این روش یک روش منطقی عقلایی سیاسی است.

به نظر شما اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم چند نفر کاندیدا دارند؟

الآن مشخص نیست. ما اعلام کردیم که نامزد داریم ولی تشکل های دیگر رسما چیزی اعلام نکردند؛ شایعه هایی هست و ممکن است بعضی از این شایعه ها هم صحت داشته باشد اما ما صریحا اعلام کردیم که مؤتلفه اسلامی نامزد خواهد داشت و همان طور که گفتم این حق را برای دیگر تشکل ها هم قائل هستیم اما معتقدیم اصولگرایان نهایتا باید با یک نامزد به میدان رقابت بیایند.

نظر شما در مورد فرضیه ای که برخی افراد مطرح می کنند مبنی بر اینکه تکثر کاندیدا تاکتیک اصولگرایان برای شکاندن رأی رقیب است چیست؟

از اصولگرایان کسی چنین اعتقادی ندارد چون اصولگرایان اگر می خواهند به میدان رقابت بیایند اگر با تکثر نامزد بیایند رأیشان می شکند و نمی توانند موفق شوند لذا این نظر اصولگرایان نیست. من در ارتباطاتی که با اصولگرایان دارم ضمن اینکه خیلی از آنها ممکن است نامزد هم داشته باشند اما کسی را مخالف با ائتلاف اصولگرایان ندیدم. اگر اصولگرایان می خواهند رقیب باشند چطور ممکن است به تکثر اعتقاد داشته باشند؟ تکثر موجب شکست، تفرع و شکستن آراء می شود. بنابر این من فکر می کنم در اصولگرایان چنین اعتقادی وجود داشته باشد.

نمی تواند یک تاکتیک برای تضعیف رقیب اصولگرایان باشد؟
اگر تاکتیک هم باشد تاکتیک غلطی است. وقتی می خواهیم در مقابل رقبا بیاستیم با یک نامزد بیاییم احتمال موفقیت بیشتر است یا با چند نامزد بیاییم؟ جواب خیلی روشن است.

یعنی اصولگرایان باید همه تلاش خود را بکنند که به نامزد واحد برسند.
بله

به عنوان سؤال آخر بفرمایید که به نظر شما رابطه رفتارهایی مثل افشای سخنان محرمانه وزیر امور خارجه با رقابت های انتخابات سال آینده چیست؟
من اصلا نمی دانم در آن جلسه چه گذشته است. بنابر این روی این موضوع تأمل کردم و با دوستان هم بحث کردیم و قرار اظهار نظر نداریم؛ مگر اینکه اطلاع کامل پیدا کنیم که در آن جلسه چه گذشته است.

نظر شما در مورد اصل این قضیه که سخنان محرمانه وزیر امور خارجه در یک جلسه غیر علنی توسط یک نفر افشا شود چیست؟

ما چون هیچ اطلاعی از داخل آن جلسه نداریم و نمی دانیم محرمانه بوده یا غیر غیر محرمانه بوده بر اساس شایعات و بر اساس برخی خبرهایی که نمی دانیم چقدر موثق است فعلا قصد اظهار نظر نداریم.

نظرتان را در مورد کلیت این نوع رفتارها و ارتباط آنها با تضعیف دولت را هم نمی گویید؟

هر انتقادی از دولت الزاما تضعیف دولت حساب نمی شود. ممکن است انتقادی به دولت وارد باشد و آقای رئیس جمهور هم که دائما حرف از آزادی عقیده و فکر و سلیقه و اظهار نظر می کنند طبیعتا باید دولت تحمل خود در مقابل منتقدین را بالا ببرد و آنها را متهم به چیزهایی که رئیس جمهور تا حالا چند بار به آنها نسبت دادند نکند.

به نظر شما راهکاری که دولت بتواند با منتقدین خود به تفاهم سیاسی برسد چیست؟
دولت باید ادعایی که دارد را به اثبات برساند و دیگران را به صفت های زشت متهم نکند که هر منتقدی الزاما قصد تضعیف دولت و ضدیت با دولت را دارد. اگر دولت اینها را با زبان لین و سینه وسیع برخورد کند به نظر من این طور مسائل در کشور قابل حل است.
ش