ین رفتار همه‌سویه آنقدر عجیب است که وقتی دولت می‌گوید نرخ تورم عمومی به حدود 7 درصد کاهش پیدا کرده است، منتقدان نرخ واقعی تورم را 53 درصد می‌دانند که به طور متوسط هر سال 18 درصد رشد را تجربه کرده است.
روزنامه ابتکار در یادداشتی به قلم حمدصادق جنانصفت نوشت:جبهه سیاسی ضد اصلاحات در ایران در سال 1395 بدون اینکه ثانیه‌ای را از دست دهد، دولت مستقر را تضعیف کرده است و این کار را با قدرت تمام دنبال می‌کند.
این جبهه که طیف‌های متنوعی از احزاب و گروه‌ها و افراد سیاسی و حتی برخی نهادهای قدرت آن را تشکیل داده‌اند در حوزه کسب و کار و معیشت و روزی شهروندان و اقتصاد کلان نیز دولت را یکسره ضعیف، ناکارآمد و متمایل به خارج می‌داند. حجم روزافزون نقد دولت بدون لحاظ کردن اصول اخلاقی، ارزشی،علمی و کارشناسی از رفتار و تصمیم‌های دولت با استراتژی «همه نقاط کارنامه دولت سیاه است» نوعی یاس و سردرگمی و حتی احتمالا ارعاب و تهدید برای دولتمردان و مردم و فعالان اقتصادی پدیدار کرده است.
این رفتار همه‌سویه آنقدر عجیب است که وقتی دولت می‌گوید نرخ تورم عمومی به حدود 7 درصد کاهش پیدا کرده است، منتقدان نرخ واقعی تورم را 53 درصد می‌دانند که به طور متوسط هر سال 18 درصد رشد را تجربه کرده است. منتقدان با تبلیغات وسیع و گسترده عدد اعلام شده رشد اقتصادی 4/7 درصد دولت برای نیمه نخست امسال را مخدوش اعلام کرده و حاضر نیستند این عدد را بپذیرند. جبهه ضد اصلاحات به دولت مستقر اعتماد ندارد و حاضر نیست آتش‌بس موقت برای به جریان افتادن قراردادهای جدید نفت بدهد و وزارت نفت را متهم می‌کند که می‌خواهد ثروت ایران را به خارجی‌ها دهد. این جبهه گسترده که همه نوع افراد و گروه و نهاد در آن جای گرفته‌اند معتقدند حجم فساد در دولت فعلی چندین برابر فساد در دولت قبلی است و یکسره بر طبل فاسد بودن دولت می‌کوبد.
این گروه‌ها و احزاب و نهادهای قدرت بدون آینده‌نگری و پیامدهای این میزان از تخریب دولت و منفی نشان دادن هر رخداد کیفی و کمی در شاخص‌های اقتصادی، قصد دارد دولت را زمینگیر کند تا هیچ حرکتی در ماه‌های آتی انجام ندهد. جدای از ضعف‌های حالا دیگر نهادینه شده دولت یازدهم در حوزه اطلاع‌رسانی پرشتاب، بهنگام، پرحجم و کارشناسانه، مستمر و منسجم و جدای از برخی تعلل‌ها و تاخیرها در تصمیم‌گیری‌ها، اما زیر بار این همه فشار ناگزیر از پای درمی‌آید. تضعیف دولت یازدهم با این میزان از نقدهای غیرکارشناسانه چند پیامد دارد که شاید در کوتاه‌مدت به نفع جبهه ضداصلاحات باشد و در انتخابات آتی آرای روحانی را کاهش دهد، اما در بلندمدت به زیان منافع ملی است. نقدهای بدون حساب و کتاب از دولت از طرف سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی علاقمند به حضور در بازار ایران این گونه استنباط می‌شود که دولت فعلی ضعیف است و نمی‌تواند امنیت ایجاد کند و چرا باید اقدام به سرمایه‌گذاری کرد. آنها همچنین این برداشت را دارند که منتقدان دولت یک جبهه متحد ضد رشد و توسعه سرمایه‌گذاری هستند و می‌خواهند کشور را مثل یک جزیره اداره کنند.
تضعیف نهاد دولت در این سال‌ها گونه‌ای بوده است که فعالان بخش خصوصی فقط می‌خواهند وضع موجود حفظ شود و این را از تفکیک مصارف آنها در حوزه‌های گوناگون می‌توان دید. وام‌گیرندگان از بانک‌ها بیشترین پولی را که دریافت کرده‌اند برای تامین نقدینگی اختصاص داده‌اند و برای توسعه و ایجاد سهمی اندک کنار گذاشته‌اند. سرمایه‌گذاران خارجی نیز پس از بررسی چگونگی برخورد با دولت فعلی به این نتیجه رسیده‌اند که باید برای ورود به بازار ایران همچنان صبر کرد. جبهه ضد اصلاحات با تضعیف بنیادین دولت و دولت مستقر سرمایه‌گذاران را فراری می‌دهند و کسب و کار مردم ایران را وابسته به بازار نفت خواهند کرد که تجربه نشان داده است منبع قابل اتکایی نیست.
ارسال نظر
