آیا تیلرسون می‌تواند در سمت وزیر خارجه موفق باشد؟

 در حالی‌که «تیلرسون» نامزد تصدی وزارت خارجه آمریکا شده و در معاملات نفتی جهان موفق بوده، اما برخورد با بحران‌های جهانی مانند رایزنی‌ در امور انرژی در کشورهای مختلف نیست.

در حالی‌که «دونالد ترامپ» روز سه‌شنبه «رکس تیلرسون» را به عنوان وزیر خارجه جدید این کشور معرفی کرد وبگاه شبکه خبری «سی ان ان» در تحلیلی به قلم «آرون دیوید میلر» معاون سابق رییس جمهور آمریکا و از تحلیگران ارشد اندیشکده «وودرو ویلسن» با این عنوان نوشت: «آیا تیلرسون می‌تواند در سمت وزیر خارجه موفق باشد؟»

این رسانه آمریکایی سپس ادامه داد: در دوره پس از جنگ جهانی دوم به این سو تاکنون در آمریکا وزیر خارجه‌ای که به طور کامل در بخش خصوصی فعالیت داشته و هرگز در مشاغل دولتی نبوده را شاهد نبودیم. تنها «جورج شولتز» وزیر خارجه وقت آمریکا تا حدودی نزدیک به تیلرسن بوده است.

این رسانه سپس عنوان می‌دارد: تیلرسون بر خلاف اسلاف خود است که یا مشاور امنیت ملی، یا وزیر خزانه‌داری یا سناتور بودند اما فقدان کار در بخش دولتی به این معنی نیست که او قادر به انجام وظیفه در این سمت نیست. در حالی که تیلرسون، مترنیخ(سیاست مدار اتریشی) یا کیسینجر (وزیر خارجه آمریکا) نیست، اما او جهان و بسیاری از رهبران سیاسی، اقتصادی به ویژه در حوزه نفتی در آسیا ، خاورمیانه و البته روسیه را می شناسد.

نویسنده این تحلیل در بخش دیگر با اشاره به این‌که هنوز سطح روابط تیلرسون با پوتین معین نیست و احتمال کمی وجود دارد که سنای این کشور گزینه ترامپ برای تصدی سمت وزارت خارجه را رد کند، می‌نویسد: البته میزان موفقیت تیلرسن بسته به خواسته ترامپ دارد. حدس زده می‌شود که ترامپ بر امور داخلی تا مدیریت جز به جز امور خارجی تمرکز خواهد داشت.

ترامپ پارامترهای گسترده‌ای را خواهد چید که در آن ملت سازی با استفاده از هویت ملی جایی ندارد و در عوض تعامل با «پوتین» ریس جمهور روسیه دیده خواهد شد. تیلرسن و دیگر افراد شاغل در بخش امنیت ملی مجبور به فعالیت در این چهارچوب خواهند بود یا این‌که سعی نمایند با نفوذ بر رییس جمهور آن‌ها را تغییر دهند.

بر این اساس، در حالی‌که تیلرسون در امور معاملات نفتی فردی موفق بوده و در سطح جهان در امور رایزنی‌های انرژی تماس‌هایی داشته، اما برخورد با بحران‌های جهانی شبیه مذاکره برای مذاکرات خرید به شرط تملیک ، حقوق استخراج در کشورهای مختلف یا چون سمت خود ترامپ دلالی‌های حوزه املاک نیست.

نویسنده این تحلیل با توجه به تجربیات شخصی و همکاری به شماری از وزرای خارجه آمریکا می‌نویسد: دو مورد فوق‌العاده آشکار در این قضیه وجود دارد.

اول این که، موفقیت گسترده برای یک وزیر خارجه و یک رییس جمهور بسته به این دارد که آیا همکاری جهانی برای رفع بحران و توافق برای مذاکره صورت می‌گیرد یا خیر.

مورد دوم این است هیچ وزیر امور خارجه‌ای موفق نمی‌شود مگر این‌که وی نزدیک به جناح رییس جمهور باشد و ریس جمهور نیز شاهد پشتیبانی او در واشنگتن و ورای آن باشد.

«جیمز بیکر» مثالی این چنین بود، یعنی فرد مورد نظر کاخ سفید در وزارت خارجه و نه فرد مورد نظر وزارت خارجه در کاخ سفید بود و به نظرم رکس تیلرسن اینک متوجه این قضیه شده است.