چرا "ظریف"یک ظرفیت استراتژیک است؟

 عده ای این روزها به بهانه اقدام خلاف برجام کنگره آمریکا که هنوز معلوم نیست چه سرانجامی یافته و جمهوری اسلامی ایران چه واکنشی نشان خواهد داد، دانسته یا نادانسته در زمینی بازی می کنند که افراطیون جنگ طلب در واشنگتن و تل آویو طراحی کرده اند.


1. کشورهای جهان دارای سرمایه و منابع معدود و محدودی هستند که برخی از آنها برای شان تولید « ظرفیت استراتژیک » می کند. از جغرافیای سیاسی کشورها و قرار گرفتن در مناطق خاص طبیعی و ژئواستراتژیکی و ژئواکونومیکی گرفته تا وجود تک چهره ها و شخصیت های خاص که بنا بر استعدادهای خدادادی و نبوغ، تبحر، تجربه و تخصص خود به سرمایه ای برای آن ملت تبدیل می شوند و وجودشان به عنوان ظرفیتی استراتژیک در بزنگاه های حساس تاریخی به اهداف، منافع و امنیت ملی کشورها بهره می رساند.

2. خرج کردن بی رویه از این منابع و سرمایه های نادر از یکسو و تخریب ناشیانه و عامدانه آنها از سوی دیگر، باعث « تخلیه کشورها و ملت ها از ظرفیت های استراتژیک » خود می شود. به عنوان نمونه تنگه هرمز در خلیج فارس یک ظرفیت استراتژیک برای جمهوری اسلامی ایران است که متاسفانه با تکیه بیش از حد در بهره برداری از این ظرفیت در صورت لزوم و اعلام رسمی و علنی بستن آن، باعث شدیم عده ای از کشورها برای انتقال نفت از این آبراه حیاتی به فکر حداقل چندین راه جایگزین با صرف میلیارد ها دلار هزینه و ایجاد خطوط لوله های طولانی برای دور زدن این تنگه استراتژیک بیفتند.

3. عده ای این روزها به بهانه اقدام خلاف برجام کنگره آمریکا که هنوز معلوم نیست چه سرانجامی یافته و جمهوری اسلامی ایران چه واکنشی نشان خواهد داد، دانسته یا نادانسته در زمینی بازی می کنند که افراطیون جنگ طلب در واشنگتن و تل آویو طراحی کرده اند.

4. ذوق زدگی زایدالوصف عده ای خاص از تمدید تحریمی که وجود داشت و موضوع اصلی برجام نبوده است و خواندن فاتحه برجام و توهین و تمسخرِ دولت و تیم خدوم و زحمتکش مذاکرات نفسگیر هسته ای که به تعبیر صریح مقام معظم رهبری « امین، غیور، شجاع و متدین » هستند، اگرچه دور از انتظار نبود اما مایه تعجب و تأسف عمیق است.

5. کمتر کسی یافت می شود که نداند برجام برآیند خواست و اراده « نظام جمهوری اسلامی ایران » است و هر چه بود و هست با توجه به شرایط موجود طرف های مذاکره کننده و بر اساس بده –بستان های معمول دیپلماتیک و عقب نشینی های تاکتیکی و نرمش های قهرمانانه ما و دیگر اطراف مذاکره که از قضا 6 قدرت جهانی با پشتوانه 6 قطعنامه فصل هفتمی شورای امنیت سازمان ملل متحد و تحریم های ظالمانه شدید علیه ملت ایران بودند، ظرف 23 ماه مذاکرات طاقت فرسا بدست آمد.

6. بر آگاهان منصف پوشیده نیست که آنچه در این گیر ودار و کش و قوس ها و جنگ دیپلماتیک به دست آمد محصول سه عامل مهم بود: درایت، تیزبینی و هدایت مقام معظم رهبری، تعهد و تخصص تیم مذاکره کننده هسته ای بویژه شخص دکتر محمد جواد ظریف و مقاومت و حمایت مردم ایران که خواستار حل و فصل شرافتمدانه بحران ساختگی هسته ای بودند.

7. دکتر محمد جواد ظریف و دیگر تک چهره های سیاسی و نظامی در کشور، از معدود چهره هایی هستند که به عنوان سرمایه های ملی و ظرفیت های استراتژیک کشور می توان از وجودشان در بزنگاه های حساس تاریخی به نفع مُلک و ملت و در راستای منافع و امنیت ملی به نحو شایسته استفاده کرد. این سرمایه ها و ظرفیت های استراتژیک ملی را ارج بنهیم و کمر به تخریب یا بهره برداری های بیجا یا نابجا از آنها نبندیم.