واکسن سرطان چه زمانی تولید می‌شود؟

 این روزها علم پزشکی پیشرفت زیادی داشته و دانشمندان موفق به پیدا کردن راه درمان بسیاری از بیماری‌های کشنده شده‌اند. با این وجود هنوز هیچ روشی برای درمان کامل سرطان ابداع نشده و سالانه افراد زیادی به خاطر آن، جان خود را از دست می‌دهند. حال با تحقیقات گسترده‌ای که در زمینه درمان سرطان انجام شده، هنوز هم این سوال در ذهن بسیاری از افراد وجود دارد: واکسن سرطان چه زمانی تولید می‌شود؟

اواخر سال گذشته، دانشمندان با استفاده از روشی به نام ایمونوتراپی (Immunotherapy) تلاش کردند به‌کمک علم ژنتیک با سلول‌های سرطانی مبارزه کنند. در این روش، ابتدا سلول‌های لنفوسیت تی (نوعی از گلبول‌های سفید خون) از بدن خارج می‌شود و پس از ویرایش ژن‌ها و اضافه کردن توانایی از بین بردن پروتئین‌های موجود در برخی از تومورها، مجددا وارد بدن خواهند شد. براساس گزارش‌های منتشرشده، محققین توانستند سلول‌های سرطانی را در 93 درصد موارد از بین ببرند.

اگرچه هنوز هیچ واکسنی از این طریق تولید نشده، اما می‌توان روش ویرایش ژن سلول‌های تی (لنفوسیت تی) را یکی از بهترین و موثرترین راه‌ها برای مقابله با سلول‌های سرطانی دانست. حتی احتمال ساخت واکسن سرطان با توسعه این تکنیک نیز وجود دارد. اما آیا چنین چیزی امکان‌پذیر است و چه زمانی مردم می‌توانند چیزی به‌عنوان "واکسن سرطان” را از پزشک خود دریافت کنند؟ آقای John Bonfiglio،، مدیر عملیاتی شرکت TapImmune، ما را برای رسیدن به پاسخ این سوال یاری کرده است.

ایده تولید واکسن‌های ضد سرطان که بتوانند تومورهای خوش‌خیم و تومورهای متاستاتیک- که در بخش‌های مختلف، مهاجرت کرده و تومورهای جدید را ایجاد می‌کنند- را هدف قرار دهند، چیز جدیدی نیست و سال‌هاست که بسیاری از شرکت‌های بزرگ به‌دنبال راهی برای مقابله با تومورها هستند. در سال‌های اخیر نیز ما شاهد تحقیقات بسیاری با نتایج موفقیت‌آمیز بوده‌ایم.

اما علم، فرآیندی تکراری دارد و شاید روش‌های بسیاری که در گذشته با شکست روبه‌رو شده‌اند نهایتا به تولید واکسن سرطان منتهی شود. حال کمپانی TapImmune به‌عنوان یکی از شرکت‌های پیشگام در زمینه توسعه واکسن‌ها برای از بین بردن انواع تومورها از جمله تومورهای متاستاتیک، می‌خواهد با مواردی همچون سرطان تخمدان و سرطان سینه مقابله کند.

هم‌اکنون به صورت سالانه، مبتلا بودن تقریبا 30 هزار آمریکایی به سرطان تخمدان تشخیص داده می‌شود که 14 هزار نفر از آنها جان خود را از دست می‌دهند. علاوه بر این، هر ساله 41 هزار نفر از مردم با مبتلا شدن به سرطان سینه، از دنیا می‌روند که واقعا آماری ناراحت‌کننده است.

در سال‌های اخیر محققین تلاش کرده‌اند با توسعه علم ایمنی درمانی، راهی برای تولید واکسن سرطان بیابند. در حال حاضر، سه چیز برای ساخت یک واکسن قدرتمند مورد نیاز است. ابتدا باید سلول‌های لنفوسیت تی کشنده را نسبت به قسمتی مشخص از سلول سرطانی فعال کرد که در آزمایش‌های اخیر برای ساخت واکسن، این مورد آزمایش شده است.

همچنین در آخرین تحقیقات انجام‌ شده، فعال شدن سلول‌های لنفوسیت تی کمک‌کننده تا حد زیادی موثر بوده‌اند. درواقع این سلول‌ها در کنار سلول‌های +CD4 می‌توانند ایمنی کافی در برابر سرطان و درمان آن را داشته باشند. آخرین مولفه نیز توانایی واکسن در تولید سلول‌های لنفوسیت تی خاطره با امکان حمله دوباره به تومورهای متاستاتیک است. با آزمایش‌های ابتدایی شرکت TapImmune در کلینیک‌ها، به‌نظر داروی TPIV 200 هر سه ویژگی ذکرشده را دارد.

با در نظر گرفتن این موارد، شاید تولید واکسن سرطان حداقل 5 تا 10 سال بعد از تایید شدن آزمایش‌ها محقق شود. فرایند کلی درمان نیز شامل تزریق واکسن به افراد مبتلا به سرطان و پیشگیری از آن خواهد شد. به‌علاوه زمان نسبتا زیادی برای دریافت مجوزهای لازم و آموزش کلینیک‌های مختلف نیاز است که می‌تواند ساخت و عرضه واکسن سرطان را به تعویق بیندازد.

کمپانی TapImmune، برنامه مطالعاتی جامعی را آغاز کرده که شامل درمان در کلینیک‌ها نیز می‌شود. به‌علاوه محققین این شرکت در همکاری با مرکز بزرگ مایو کلینیک (Mayo Clinic) در حال توسعه و ساخت نمونه اولیه از واکسن پیشگیری‌کننده هستند.
 
همچنین محققین TapImmune در تعاملی مشترک با مرکز سرطان مموریال اسلون–کترینگ (MSKCC)، کار آزمایش ترکیب داروی TPIV 200 با آنتی‌بادی شرکت داروسازی آسترازنکا (AstraZeneca) به نام Durvalumab را آغاز کرده‌اند که می‌تواند به تولید واکسن سرطان کمک زیادی کند.
 
به گزارش گجت نیوز ، انتظار می‌رود فاز دوم این آزمایش برای بررسی شرابط بیماران مبتلا به سرطان تخمدان و پیدا کردن راهی برای حفظ شیوه درمان، ادامه پیدا کند. زمستان پارسال نیز این شرکت موفق به دریافت تاییدیه Fast Track Designation از سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) شد اما هنوز راه زیادی برای ورود این واکسن به بازار باقی مانده است.