او نه‌تنها ایران را به دلیل حمایت از شیعيان عراقی، مسئول مستقیم کشته‌شدن صدها سرباز آمریکایی در عراق می‌داند، بلکه به دفعات ادعا كرده، توافق هسته‌ای دولت اوباما با تهران، صرفا سبب افزایش نفوذ و قدرت این کشور در بین بازیگران منطقه‌ای خواهد شد.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آتی ایالات متحده از گزینه خود برای تصدی وزارت دفاع پرده برداشت تا نشان دهد دست‌کم درباره امنیت ملی کشورش چاره‌ای جز تن‌دادن به خواسته بدنه اصلی جمهوری‌خواهان ندارد. ترامپ در حالی روز پنجشنبه گذشته و در جریان یک سخنرانی در اوهایو که اولین ایستگاه در تور سپاسگزاری او و کمپین انتخاباتی‌اش پس از پیروزی در انتخابات ماه نوامبر بود، از ژنرال بازنشسته نیروی دریایی، جیمز متیس، به عنوان وزیر دفاع پیشنهادی خود نام برد که انتظار می‌رود انتصاب متیس خلاف دیگر گزینه‌های پیشنهادی ترامپ برای تصدی پست‌های دولتی، با کمترین مخالفتی از سوی کنگره مواجه نشود؛ حتی اگر عدم احراز شرط حداقل هفت سال انفصال از خدمت نظامی، کنگره را مجبور كند برای سپردن سکان پنتاگون به این ژنرال تازه‌بازنشسته، در قوانین پیشین تجدید نظر کند. متیس که به اذعان ترامپ، نزدیک‌ترین چهره به ژنرال جورج پاتن، فرمانده افسانه‌ای ارتش ایالات متحده در جریان جنگ جهانی دوم است، از چنان نفوذ و حمایتی در کنگره و ارتش برخوردار است که بدنه اصلی جمهوری‌خواهان را امیدوار كرده تا بلکه بتواند با خنثی‌سازی برخی مواضع ترامپ و مشاور امنیت ملی او، مایک فلین، مسیر آتی سیاست خارجه واشنگتن را به جریان اصلی و دلخواه رهبران پرسابقه جمهوری‌خواه بازگرداند. او که با وجود مخالفت با نامزدی ترامپ، ماه گذشته در باشگاه گلف این میلیاردر نیویورکی، با رئیس‌جمهور آتی و معاون‌اول او، مایک پنس دیدار کرده بود، حتی پیش از آنکه به عنوان نامزد وزارت دفاع معرفی شود نیز بارها و بارها مورد ستایش رهبران محافظه‌کار جمهوری‌خواه قرار گرفته بود.
همین هفته پیش بود که ژنرال جان مک‌کین، دبیر کمیته نیروهای مسلح سنا در اقدامی تعجب‌برانگیز، بیانیه‌ای منتشر کرد و از متیس به عنوان یک رهبر خارق‌العاده یاد کرد که می‌تواند بهترین گزینه برای رهبری پنتاگون باشد. دلیل آن نیز البته روشن است. متیس خلاف شهرتش، «سگ دیوانه» و تمامی اظهارات جنجال‌برانگیزی که از تهدید به قتل رهبران عراقی تا اعتراف به لذت‌بردن از شلیک به جنگجویان طالبان را در بر می‌گیرد، یک استراتژیست جدی و تمام‌عیار است که همواره به دلیل دانش، شیوه تفکر و البته شجاعتش در انتقاد بی‌رحمانه از آنچه گاوهای مقدس پنتاگون می‌خواند، مورد احترام مقامات ارتشی و دولتی بوده است. دراین‌میان، مخالفت او با برخی محورهای کلیدی سیاست خارجه و دفاعی ترامپ یکی دیگر از دلایل اصلی پشتیبانی جدی کهنه‌کاران جمهوری‌خواه از این ژنرال بازنشسته است. متیس جدای از هشدارهای جدی درباره تهدید روسیه و تلاش‌های پوتین برای ازهم‌گسستن ائتلاف نظامی ناتو که آشکارا خلاف باور ترامپ در لزوم همکاری با مسکو است، یکی از منتقدان جدی احیای شیوه‌های منسوخ شکنجه، ازجمله غرق مصنوعی است که به ادعای رئیس‌جمهور آتی ایالات متحده، از ضرورت‌های مقابله با تروریسم و تهدیدهای امنیت ملی است. ترامپ ماه گذشته در مصاحبه‌ای با روزنامه نیویورک‌تایمز، اعتراف کرده بود این ژنرال بازنشسته در گفت‌وگویی خصوصی او را متقاعد كرده می‌توان با استفاده از یک بسته سیگار و کمی خوراکی، خیلی بهتر از شیوه‌های نامعمول شکنجه از مظنونان تروریستی اطلاعات به دست آورد. با تمام این اوصاف و با وجود گفته‌های پیشین متیس در لزوم جلوگیری از آمریکایی‌سازی جنگ در سوریه و سپردن مسئولیت رهبری نزاع‌های منطقه‌ای به ملت‌های مسلمان، به نظر می‌رسد وزیر دفاع آتی ایالات متحده به اندازه کافی در مواضع و خط مشی دفاعی خود با ترامپ و حلقه اطرافیان او اشتراک دارد که تلفیق بی‌دردسر آن دو چندان دور از ذهن نباشد. در این بین، موضع سرسختانه متیس در قبال ایران احتمالا یکی از محورهای اصلی این پیوند خواهد بود.
ایران، محور اصلی راهبرد دفاعی
ژنرال جیمز متیس پس از رهبری نیروهای ویژه استان انبار در جریان جنگ عراق و برعهده‌گرفتن برخی پست‌های نظامی ارشد دیگر، در سال ٢٠١٠ از سوی باراک اوباما به ریاست دفتر فرماندهی مرکزی ارتش انتخاب شد. این انتصاب که برای سه سال مسئولیت نظارت بر جنگ در عراق و افغانستان را به او محول كرد البته نه برای دولت اوباما و نه شخص ژنرال ثمری در بر نداشت؛ آن هم تنها به یک دلیل؛ مخالفت تمام‌قد متیس با سیاست‌های اوباما در قبال ایران و عزم او برای مقابله با تهران خارج از عرف دیپلماتیک.
او که همین سال گذشته در یک سخنرانی كنگره، خواستار اتخاذ یک راهبرد ملی جدید و جایگزینی رویکرد واکنشی اوباما به بحران‌های خاورمیانه شده بود، پیش‌تر نیز از جنگ داخلی سوریه به عنوان فرصتی طلایی برای تحمیل بزرگ‌ترین عقب‌نشینی راهبردی به ایران در ٢٥ سال گذشته یاد کرده و ادعا كرده بود، سرنگونی بشار اسد، رئیس‌جمهوری سوریه می‌تواند آخرین ضربه بر اقتدار منطقه‌ای تهران باشد. البته طولی نکشید که متیس به دلیل تمامی اختلافات ریشه‌ای با دولت اوباما، از ریاست دفتر فرماندهی مرکزی ارتش ایالات متحده اخراج شد، اما این مانع از آن نشد تا او بارها و بارها بر باور خود مبنی بر نقش محوری ایران در بی‌ثباتی منطقه تأکید نکند.
او نه‌تنها ایران را به دلیل حمایت از شیعيان عراقی، مسئول مستقیم کشته‌شدن صدها سرباز آمریکایی در عراق می‌داند، بلکه به دفعات ادعا كرده، توافق هسته‌ای دولت اوباما با تهران، صرفا سبب افزایش نفوذ و قدرت این کشور در بین بازیگران منطقه‌ای خواهد شد. ژنرال متیس ماه آوریل گذشته در سخنرانی در مرکز مطالعات راهبردی و بین‌المللی واشنگتن، ضمن اذعان به این نکته که به‌درستی دلایل تمایل دولت اوباما به امضای توافق هسته‌ای با ایران را درک می‌کند و بر این باور است که برجام می‌تواند با موفقیت تلاش‌های ایران را به تعویق بیندازد، مدعي شد: کاخ سفید آن‌جایی مرتکب اشتباهی هولناک شده که نتوانسته مانع از کمک‌رسانی مالی و نظامی تهران به دولت بشار اسد یا گروه‌های معارض در یمن شود.
متیس در همین سخنرانی مدعی شده «ایران جدای از برنامه هسته‌ای‌اش، به دلیل توسعه موشک‌های پیشرفته بالستیک، امکان مسدودسازی مجراهای آبی بین‌المللی همچون تنگه هرمز، توانایی‌های روزافزون در سازماندهی حملات سایبری و البته پشتیبانی از منازعات نیابتی در لبنان، سوریه و یمن، هم‌چنان ستیزه‌جوترین بازیگر منطقه‌ای حاضر در خاورمیانه است که حتی پایبندی‌اش به توافق هسته‌ای نیز متضمن برپایی ثبات در این منطقه پرآشوب نخواهد بود». با تمام این اوصاف و در شرایطی که نه ترامپ و نه متیس هنوز هیچ‌کدام آشکارا به حمایت از راه‌حل‌های نظامی و غیردیپلماتیک برای مقابله با ایران برنخاسته‌اند، اما به نظر می‌رسد ترکیب این دو می‌تواند گزینه‌ای را که حتی در دولت اوباما نیز همواره روی میز بوده تا حدود زیادی جلوی چشم بیاورد.
منبع: شرق
ارسال نظر
