موضوعي که آن مرحوم نيز به‌شدت از آن رنجيده‌خاطر بود و بارها زبان به اعتراض نيز گشود اما هيچگاه در مدت 60 سال مداحي خود براي اهل‌بيت(ع)حاضر نشد عهد و پيمان خود را با مراد خود، سالار شهيدان کنار بگذارد و ديده‌شدن به هر قيمتي را به‌جان بخرد
سليم مؤذن‌زاده، مداح پرآوازه اهل‌بيت(ع)، صبح ديروز دار فاني را وداع گفت و به ديار حق شتافت. درباره اين مداح شهير، مخلص و خوش‌الحان آستان سيد‌الشهدا(ع) گفتني‌ها بسيار است. تمام مردم ايران؛ آذري، فارس، عرب، لر و بختياري او را با نواي زيباي «زينبزينب» مي‌شناسند. او در جواني در شهر اردبيل و در هيأت‌هاي عزاداري اين شهر که به «دارالولايه ايران» مشهور است، با صداي دلنشين خود، گرمي‌بخش محافل عزاداري سالار شهيدان بود. پس از پيروزي انقلاب اسلامي، همچون اکثر مادحين همدوره خود که تهران و هيأت‌هاي آذري‌زبان آن را فرصت مناسبي براي ترويج آيين مداحي، عزاداري و زنده نگه‌داشتن نام و ياد عاشورا مي‌پنداشتند پايتخت‌نشين شد. در دهه 60، همزمان با جنگ تحميلي با نوحه‌خواني به‌ويژه سينه‌زني‌هاي بي‌نظير در مسجد حا‌ج‌مجيد در خيابان هلال‌احمر، زينت‌بخش مجالس حسيني شد که اتفاقا نوحه سوزناک «زينبزينب» محصول همين دوره است. به يادگار‌ماندن دو هزار کاست (اثر) از نوحه‌خواني‌ها و روضه‌هاي جانسوز اين نوکر با‌اخلاص امام‌حسين(ع)، حاصل بيش از نيم قرن اخلاص، تلاش و مجاهدت حاج‌سليم مؤذن‌زاده در اين عرصه است که لحن داوودي خود را وقف اهل‌بيت (ع) به‌ويژه امام حسين(ع) و مصائب کربلا کرده بود. در اين ميان، ذکر خاطره‌اي از ايشان خالي از لطف نيست که آن مرحوم در حضور نگارنده در يکي از مجالس عزاداري بيان کرد: «... به دعوت پادشاه بحرين به آن کشور سفر کردم و در مجلسي برايش خواندم. بعد از اتمام مراسم، گفت با اين حنجره طلايي، ثروت شما چقدر است؟ جواب دادم چيزي از مال دنيا ندارم و اين حنجره وقف اربابم، امام‌حسين(ع) است.»اما نکته قابل تأمل در زندگي سليم مؤذن‌زاده با آن استعداد شگفت‌انگيز در عرصه موسيقي و مداحي اين است که اين بلبل خوش‌الحان آستان امام‌حسين (ع) که بحق لقب «فخر‌الذاکرين» از سوي دلباختگان حسيني به ايشان داده شده، در اکثر سفرهايي که هر کدام از مسئولان کشور؛ مقام معظم رهبري، رؤساي‌جمهوری، وزرا، استانداران و... به استان اردبيل داشته‌اند، در حضورشان بدون کمترين توقعي مديحه‌سرايي کرده است اما به‌راستي آيا جايگاه اين استاد بلامنازع عرصه مداحي جهان تشيع، به‌عنوان مثال در صدا و سيما در مدت عمر پربرکت خود لحاظ شد؟
آيا اين روزها که اکثر شبکه‌هاي راديويي و تلويزيوني کشورمان مدت‌زمان زيادي از برنامه‌هاي خود را بحق، به مراسم پياده‌روي اربعين عاشقان امام‌حسين(ع) اختصاص مي‌دهند و با سياستي خاص فقط صداي مداحاني را پخش مي‌کنند که به نظر مي‌رسد براي پخش نوحه‌خواني‌ها و روضه‌خواني‌هايشان عواملي غير از استعداد، لحن خوش و خلوص و معرفت حسيني را هم دخيل کرده‌اند، جاي مجالس روضه‌خواني و خطبه‌خواني حاج‌سليم درباره حضرت زينب(س) و امام سجاد(ع) خالي نيست؟ موضوعي که آن مرحوم نيز به‌شدت از آن رنجيده‌خاطر بود و بارها زبان به اعتراض نيز گشود اما هيچگاه در مدت 60 سال مداحي خود براي اهل‌بيت(ع)حاضر نشد عهد و پيمان خود را با مراد خود، سالار شهيدان کنار بگذارد و ديده‌شدن به هر قيمتي را به‌جان بخرد. او ترجيح مي‌داد در دل عاشقان حسيني صاحب جايگاه باشد. روحش شاد و يادش گرامي.
منبع: وقایع اتفاقیه
ارسال نظر
