یک توهم بی پایان

محمود احمدی نژاد در نامه خود آقای روحانی را به طرح ادعاهای غیرمنصافه و بی پایه درباره دولت های نهم و دهم متهم کرده و نوشته است که قصد دارد در مناظره ای صریح، اصولی و روشنگر در منظر افکار عمومی، حقایق ناب را آن طور که هست بیان کند!

احمدی نژاد در حالی چنین ادعایی را طرح می کند که برخی کارشناسان سیاسی عقیده دارند که آقای روحانی در گزارش خود بسیاری از ناگفته ها را بیان نکرد تا از وارد آوردن بار روانی سنگین بر روی مردم خودداری کند. از سوی دیگر دعوت وی از حسن روحانی یک هفته پس از زمانی صورت می گیرد که احمدی نژاد به جلسه دادگاهی که از ماه ها پیش به آن احضار شده بود، نرفت. رئیس جمهور سابق که هم اکنون با پرونده های متعدد شکایت از سوی اشخاص حقیقی و حقوقی در شعبه 76 دادگاه کیفری استان تهران مواجه است و حتی احتمال بازداشتش در صورت امتناع دوباره از حضورش در دادگاه مطرح است همواره با اتهام ارائه گزارشها و آمارهای نادرست روبرو بوده است و منتقدان، دولت او را صراحتاً دروغگو نامیده اند. البته انتقاد از آن چه به بی تدبیریهای رئیس دولت نهم و دهم معروف است، مسبوق به سابقه است. برخی نمایندگان مطرح مجلس از جمله علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی، که البته از ترکشهای تهمت های احمدی نژاد و حامیانش نیز در امان نمانده بود، حد اقل در قسمتی از دوسال آخر عمر دولت دهم عَلَم مخالفت با وی را برافراشته بودند و حال نیز یکی از از مهم ترین شاکیان احمدی نژاد، کمیسیون اصل 90 مجلس است که او را به نقض قانون اساسی در موارد مختلف متهم می سازد.اما اکنون دوران فاجعه بار هشت ساله ریاست آن مرد که ادعای مدیریت جهانی داشت و از هیچ فرصتی برای برای دستاویز قرار دادن اعتقادات مذهبی مردم در جهت پیشبرد اهداف سیاسیش فرو گذار نمی کرد، گذشته است و تا حدی روند مشکلات رو به سوی گشایش گذاشته و پیروزی های تیم مذاکره کننده هسته ای در عرصه جهانی فضای کشور را، آرامشی درخور توجه داده است. بنابراین بعید به نظر می رسد که احمدی نژاد که بارها ثابت کرده که برای منکوب کردن و حذف طرف مقابلش، هیچ خط قرمزی حتی اخلاق دینی را نمی شناسد، بتواند با رها کردن این تیر در تاریکی به مقصود خود که همانا در گیر نمودن جامعه در دام «بگم بگم» های معروف خود است، برسد.

اما شاید فرصت دفاع برای وی و حلقه یارانش در محاکمات پیش رو به حد کافی باشد که بیایند و از اتفاقات خجسته ای که در دولتهای نهم و دهم رخ داده تعریف کنند! آقای احمدی نژاد! شما سالها رئیس دولت بودید و در طول مسئولیت خود در کشور حتی یک بار هم به هیچ خبرنگار ایرانی اجازه ندادید تا در برابرتان اقدام به مصاحبه چالشی کند و گفت وگوهایتان یا بارسانه های خارجی انجام می شد و یا در برابر مجریان تلویزیونی که به مجسمه بیشتر شبیه بودند. شما به مونولوگ و ادعاهای یکسویه عادت مألوفی دارید و اکنون پس از هشت سال مونولوگ و متهم کردن بزرگان انقلاب و شخصیتهای اصیل نظام به انواع و اقسام تهمت ها و دادن صدها آمار کذب و بی اساس که حتی از سوی مراجع رسمی دولت خودتان نیز تکذیب می شد و تلف کردن صدها میلیارد دلار سرمایه کشور در شرایط سخت تحریم، مدعی مناظره با رئیس جمهور شده اید؟ روحانی حق دارد و حتی موظف است به مردم بگوید که در چه موقعیتی دولت را تحویل گرفته است اما شما فرض کنید رئیس جمهوری از دولت قبل هیچ نمی گفت و حتی به تعارف، از در تمجید در می آمد، آیا مردمی که درد سوء مدیریت شما را تا اعماق استخوانشان حس کرده اند، آن فجایع را فراموش می کنند؟ آقای رئیس جمهور سابق! باز هم برای بارها و بارها، شعور ما را دست کم گرفتید؟

آقای احمدی نژاد! اکنون وقت مناظره نیست و لازم نیست دوباره کابوس سالهای اخیر را به یادمان بیاورید بلکه وقت محاکمه است. الآن نوبت شماست که در جایگاه متهم پاسخگوی مراجع قضایی و مهمتر از آن افکار عمومی باشید و اگر دستگاه قضا با ارفاق جلسه را برای شما تمدید کرده و وقت دیگری برای محاکمه شما تعیین کرده است شاید همان رأفت اسلامی است که شامل حالتان شده است وگرنه سؤالات بسیاری است که نه تنها در این دنیا بلکه در فردا روزی، در پیشگاه خداوند باید پاسخگو باشید و جزایش را متحمل شوید.

رئیس دولت پیشین باید پاسخ دهد که طلایی ترین دوران برای توسعه همه جانبه کشور که هم حاکمیت یک دست بود و هم ایران به نقطه اوج درآمدهای ارزی حاصل از نفت و غیر نفت رسیده بود و هم با پایه های مادی و انسانی و تکنولوژیک بسیار مناسب دولت تحویل احمدی نژاد شده بود، چه اتفاقی افتاد که به اینجا رسیدیم؟

چگونه است که با حدود کمتر از یک چهارم در آمد، در طول دولت اصلاحات، به رشد اقتصادی متوسط تا 6 درصد رسیدیم ولی با بیش از چهار برابر شدن درآمد ارزی در دولت احمدی نژاد متوسط رشد اقتصادی ایران به منفی 8/5 درصد رسید؟ باید پاسخ داده شود که 700 میلیارد دلار درآمد ارزی کشور در این دوره کجا رفت و چه شد که حاصلش شد ویرانی، تورم، بیکاری، فقر و فحشا؟

طبق آمار بانک مرکزی در پایان دولت دهم تورم تا 40 درصد رشد داشته که به معنی آن است که قدرت خرید طبقه کارمند و کارگر تا 40 درصد کمتر شده است، چه اتفاقی افتاد که پرادعا ترین دولت تاریخ ایران در زمینه عدالت اجتماعی چنین عملکردی را به جای گذاشت؟ در حالی که در هشت سالی که گذشت فقط یکسال و سه ماه از این سالها را در دوران تحریم بودیم ولی 6 سال از 8 سال را رکود اقتصادی داشتیم.

مدعی پاکترین دولت تاریخ باید پاسخ دهد که چگونه بزرگترین اختلاس تاریخ ایران در مدت ریاست وی رخ داد که البته هنوز هم نمونه های ریز و درشت دیگر باقیمانده از آن دولت در دیگر دستگاهها پس از صد روز قابل مشاهده است که از آن جمله چند ده میلیارد تومانی است که از دسترنج قشر کارگر در تأمین اجتماعی مرتضوی- که احمدی نژاد حاضر به انجام هر کاری برایش بود- به ناحق به عنوان پاداشهای میلیاردی و چند صد میلیونی به جیب برخی مدیران نورچشمی سرازیر شد و البته شرکتهای زیر مجموعه این سازمان که باید پشتوانه منافع قشر ضعیف جامعه باشد به ثمن بخص به فردی خاص فروخته شد؟

آری آقای خادم مردم! بیایید و پاسخ دهید که چه اتفاقی افتاد.