باستان‌شناسان اسپانیایی به تازگی مومیایی‌ای را در شهر جنوبی مصر یعنی «اقصر» (Luxor) کشف کرده‌اند که 3200 سال قدمت دارد.
به نقل از دیلی‌میل، این مومیایی در یک مقبره که احتمالا تاریخ آن به 664 تا 1075 قبل از میلاد برمی‌گردد، در قسمت غربی رود نیل و 700 کیلومتری جنوب قاهره کشف شده است. این مومیایی با پارچه کتانی آغشته به گچ پوشیده شده و سپس در داخل یک تابوت چوبی رنگ‌آمیزی‌شده در نزدیکی معبد مربوط به دوران چهارم هزاره پادشاه جنگجو «توتمس سوم» به خاک سپرده شده است.
به گفته باستان‌شناسان، به نظر می‌رسد آرامگاهی که این مومیایی در آن دفن شده است، متعلق به یک نجیب‌زاده با نام «Amenrenef»، یکی از پیشخدمت‌های خانواده سلطنتی است.
تابوت مومیایی در داخل یک آرامگاه که در معبد «اقصر» در جنوب مصر قرار دارد، کشف شد
مریم سکو آلوارز، مدیر تیم باستان‌شناسی، می‌گوید: «تابوت این مومیایی با رنگ‌های بسیار متنوع و زنده‌ای نقاشی شده است که در واقع یادآور نمادهای مذهبی مصر باستان است؛ مثل الهه ایزیس و نفتیس که در حال نمایش بال‌های خود هستند و همچنین چهار پسر حوروس».
نخستین شواهد به دست آمده از مومیایی کردن انسان‌ها در مصر به سال 4500 قبل از میلاد برمی‌گردد که تفکر مذهبی پشت آن، حفظ بدن انسان‌ها برای زندگی پس از مرگ بود.
این تابوت در نزدیکی معبد «هزاره فرعون توتمس سوم» کشف شده است
اقصر یکی از مناطق کلیدی در صنعت گردشگری مصر به شمار می‌رود. این تصویر، نمای هوایی از خرابه‌های معبد مردگان رامسس دوم است
توتمس سوم
توتمُس سوم ششمین فرعون از دودمان هجدهم مصر باستان بود. او در 22 سال آغاز فرمانروایی‌اش همزمان با نامادریش «هتشپسوت» پادشاهی می‌کرد. پس از مرگ هتشپسوت او به قدرت راستین دست یافت و آنچنان امپراتوری‌ای پدیدآورد که تا آن زمان در مصر دیده نشده بود. او 17 بار لشکرکشی کرد و از شمال سوریه کنونی تا چهارمین آبشار بزرگ نیل در نوبه را به زیر پرچم خود درآورد.
او را سازنده 50 پرستشگاه در مصر می‌دانند. در دوره پادشاهی او معماری به بالاترین ورزیدگی و هنر خود رسید و چه پیش و پس از پادشاهی او هرگز همانندی نیافت. پس از مرگ، او را در دره پادشاهان که آرامگاه شاهان در دوره او بود به خاک سپردند. پس از او پسرش آمن‌هوتپ دوم به جانشینیش رسید.
الهه ایزیس
ایزیس (Isis)، الهه طبیعت، باززایی، تجسم ماهیت سحر و جادو و یکی از محبوب‌ترین الهه‌های مصر باستان به شمار می‌رود. او خواهر و همسر اوزیریس بود و از او صاحب فرزندی به نام حوروس شد.
در افسانه ایزیس او به دنبال جسد همسر خود، که توسط برادرش «ست» کشته شده بود، می‌گشت. نام ایزیس از نظر «پلوتارک»، تاریخ‌نگاران، زندگی‌نامه‌نویس و مقاله‌نویس یونان باستان، به معنی «دانش» است. ایزیس به صورت یک زن با یک دیسک خورشید شکل در بین شاخ‌های گاوی روی سرش مجسم می‌شود.
الهه نفتیس
نِفتیس (Nephthys) ایزد بانوی مردگان از ایزدان مصر باستان و از خانواده اوزیریس به شمار می‌رود. نامش شکل یونانی‌شده «نب‌تت» (nebthet) است و پلوتارک او را «آفریدویت» و «نیک» خوانده است.
او را مانند زنی تصویر کرده‌اند که بر سرش دو تصویر نگاره به چشم می‌خورد که دلالت بر نام او دارد و به معنی بانوی کاخ است. این دو تصویر نگاره عبارتند از یک سبد (neb) که روی نشانه‌ای قرار دارد که به معنی کاخ است. در افسانه ایزیسی، نفتیس در اصل ایزد بانوی مردگان و خواهر دوم ایزیس و ازیریس به شمار می‌رفت.
حوروس و چهار فرزندش
حوروس یا حاروئریس (Horus) در اساطیر مصر باستان عنوانی است که به طور کلی برای ایزدان متعددی به کار برده می‌شود ولی بلندآوازه‌ترین آنها حوروس فرزند ایزیس یا حوروس صغیر است، که پس از مرگ پدرش ازیریس انتقام او را گرفت. در بین صفات تمامی ایزدانی که با نام حوروس شناخته می‌شوند، مقام سلطنت، نماد آسمان و خورشید و پیروزی به چشم می‌خورد.
او «ایزد عقاب‌نما» یا خدای قوش‌سر بود که در نگاره‌های بازمانده از مصر باستان، سر عقاب دارد. او با نام هور که در مصری تلفظ واژه‌ای دارد، به معنای آسمان در نظر مصریان باستان، عقاب‌نما می‌نمود که فراز سرشان در آسمان پرواز می‌کرد. بسیاری از آنها آسمان را همچون عقابی ایزدی می‌پنداشتند که دو چشمش، یکی خورشید و دیگری ماه بود. پرستندگان ایزد عقاب‌نما را در نظام‌های پیش از تاریخ، «توتم» می‌دانستند و از نخستین زمان موجودی ایزدی و برجسته به شمار می‌آمد.
چهار فرزند حوروس چهار خدای مصر باستان هستند که همراه مومیایی‌ها می‌گذاشتند تا از آنها حفاظت کنند. این خدایان شامل «حاپی»، «ایمست»، «داموتف» و «کبه‌سنوف» بودند.
چهار فرزند حوروس
