زنان چه زمانی به"اندومتریوز" مشکوک شوند؟

 یک متخصص زنان و زایمان گفت: آندومتر، رشد نابجای بافت رحم در جای دیگری از بدن که به آن اندومتریوز گفته می‌شود، باعث ۳۰ تا ۴۰ درصد نازایی‌هاست.

دکتر معصومه انبارلویی، متخصص زنان و زایمان مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قزوین در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: شدیدترین درد دوران خونریزی ماهیانه خانم‌ها در سه روز ابتدای قاعدگی است، اما بعد از سه روز ابتدایی این درد بتدریج کمتر می‌شود. در عین حال خانم‌هایی هستند که دردهای دوره ماهانه‌شان از روز دوم و سوم بیشتر شده و حتی تا بعد از اتمام قاعدگی نیز رفع نمی‌شود و حتی بدتر از آن در هر سیکل این درد بیشتر از ماه قبل می‌شود و گاهی لکه بینی دارند. در این موارد باید به بیماری «اندومتریوز» مشکوک شد.

وی ادامه داد: آندومتر، پوشش درونی رحم است. رشد نابجای بافت رحم در جای دیگری از بدن که به آن اندومتریوز گفته می‌شود، باعث ۳۰ تا ۴۰ درصد نازایی‌هاست.

این متخصص زنان و زایمان مرکز درمان ناباروری جهاد دانشگاهی قزوین اضافه کرد: این لایه در تمام بافت‌های بدن بجز طحال ممکن است به وجود آید. ولی شایع‌ترین محل بروز آن ناحیه لگن است که حدود ۴۰ درصد موارد، تخمدان‌ها را درگیر می‌کند و از هر ۱۰ زن حدود یک نفر به بیماری آندومتریوز مبتلاست. زنی که مادر یا خواهری با اختلال اندومتریوز دارد، بیشتر احتمال دارد که به این بیماری مبتلا شود.
نشانه‌های آندو متریوز

وی خاطرنشان کرد: اولین نشانه این بیماری قاعدگی دردناک است، اما زنی که به این نارسایی دچار شده باشد ممکن است به دردهایی دچار شود که با چرخه‌ ماهانه‌اش ارتباطی نداشته باشد.

انبارلویی از نشانه‌های آندومتریوز به درد در ناحیه زیرین شکم قبل از دوره قاعدگی و در طول آن، درد در حین و یا بعد از آمیزش جنسی، درد هنگام اجابت مزاج و درد در ناحیه پشت و کمر که ممکن است هر زمانی در طول دوره قاعدگی اتفاق افتد، اشاره کرد.
تشخیص اندومتریوز


این متخصص زنان و زایمان خاطرنشان کرد: اندومتریوز بر اساس نشانه‌های خاصی در یافته‌های آزمایش‌های فیزیکی یا تغییرات در سونوگرافی، سی‌تی‌اسکن یا رادیولوژی لگن قابل‌تشخیص است.

درمان اندومتریوز (با لاپاروسکوپی)

وی توضیح داد: اندومتریوز در همان زمان تشخیص با لاپاروسکوپی قابل‌درمان است. ایمپلنت‌های اندومتریوز قابل برش دادن و جدا کردن هستند. همچنین با استفاده از یک منبع گرمایی باانرژی بالا همچون لیزر می‌توان آن‌ها را سوزاند و خارج کرد. درمان با لاپاروسکوپی در حالت پیشرفته بیماری که شامل ناحیه وسیعی از مقعد یا ضایعات بزرگ‌تر است، مشکل‌تر خواهد بود.