قضاوت تاریخ درباره پیشنهاد مناظره چیست؟

محمود احمدی نژاد در حالی درخواست مناظره با رییس جمهور را مطرح کرده است که 4 سال پیش، خود او پیشنهاد مشابهی از سوی روحانی را بی پاسخ گذاشته بود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، پنجم خرداد 88 و در روزهایی که محمود احمدی نژاد با اهداف انتخاباتی، قریب به اتفاق مسئولین سابق جمهوری اسلامی را به انحاء گوناگون متهم کرده بود، حسن روحانی در جایگاه دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی و مسئول ارشد هیات مذاکره کننده ایران، احمدی نژاد را به مناظره فراخوانده بود.

روحانی در واکنش به اتهامات یکطرفه احمدی نژاد به تیم هسته ای دولت اصلاحات و زیر سوال بردن دستاوردهای توافق سعدآباد گفته بود که "متاسفانه اغلب اظهارات انتقادی در مورد دیپلماسی هسته‌ای نظام در سال‌های 82 تا 84 که این روزها و به بهانه رقابت‌های انتخابات ریاست جمهوری بیشتر مطرح می‌شود‌، نادرست‌، غیرمنصفانه و در مواردی هم کذب محض است؛از نقطه نظری دیگر‌، این رفتار تحریف تاریخ و نادیده گرفتن منافع ملی کشور محسوب می‌شود . وقتی پای منافع نظام و مردم در میان باشد، سکوت به معنی نداشتن پاسخ نیست. گرچه اینجانب آمادگی دارم تا چنانچه رئیس جمهور محترم حاضر به دفاع از اظهارات خود پیرامون دیپلماسی هسته‌ای نظام باشند‌، گفتگوی مستقیمی را با ایشان در رسانه ملی جهت تنویر افکار عمومی و شفاف شدن حقایق تاریخی داشته باشم".

درخواست مناظره روحانی از احمدی نژاد در حالی مطرح شده بود که هیچ یک از مخاطبانی که احمدی نژاد به طور متناوب به آنها تهمت می زد از جمله آیت الله هاشمی و سیدمحمد خاتمی، روسای جمهور پیشین کشور، مجال و تریبونی برای دفاع از خود نداشتند.

در آن شرایط، سکوت احمدی نژاد در قبال پیشنهاد روحانی نیز مزید بر علت شد تا اثبات شود، احمدی نژاد بیش از آنکه به دنبال روشن شدن حقایق در یک مناظره و گفتگوی بی طرفانه باشد، به دنبال منولوگ و ایراد اتهامات یکطرفه بدون حضور مخاطبان اصلی اوست.

حال که بی پاسخ گذاشتن پیشنهاد روحانی در سال 88 از سوی احمدی نزاد به عنوان سندی غیرقابل انکار در تاریخ سیاسی کشور ثبت شده، چگونه است که احمدی نژاد که هنوز چند ماه از پایان دوران مسئولیت او نگذشته و آثار اقدامات او همچنان دامن کشور را گرفته، طرفدار مناظره با رییس جمهور شده است؟ پاسخ این سوال را شاید بتوان در بی اخلاقی های مناظرات انتخاباتی 88 از سوی یک کاندیدا جستجو کرد.

با این وجود اگر پاسخ احمدی نژاد و اطرافیان او به این تناقض این است که شخصی در جایگاه رییس جمهور با رییس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام و مذاکره کننده ارشد هسته ای کشور در دولت اصلاحات و نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی و نیز کسی که بسیاری از اتهامات احمدی نژاد متوجه او بوده است، در یک سطح برابر برای مناظره نبودند، چگونه انتظار دارد رییس جمهور با کسی که هرگز جایگاه های مذکور را نیز ندارد و اتفاقا چند ماه بیشتر از دوران مسئولیت او نمی گذرد و جلسه دادگاهش نیز به دلیل عدم حضور او به تعویق افتاده مناظره کند؟