مردم ایران اقتصاد مقاومتی را نمی شناسند

 پدر علم آینده‌پژوهی ایران با بیان اینکه اقتصاد مقاومتی نیازمند عملکردی متفکرانه است، گفت: مردم شناختی از اقتصاد مقاومتی ندارند که بتوانند به آن کمک کنند.

پروفسور سعید خزایی در سومین کنفرانس مدیریت و اقتصاد با محوریت اقتصاد مقاومتی عنوان کرد: برای نو شدن باید فکر و ایده تازه داشت و باید از اندیشه‌ها و رویکردهای تازه و خرد جمعی استفاده کرد که یکی از همین موارد استفاده از علم آینده‌پژوهی است.

وی با در هم تنیده دانستن جهان و وجود ارتباطات تنگاتنگ میان رویدادهای آن اظهار داشت: جزءگرایی ما را موفق نمی‌کند و باید برای موفقیت کلی‌نگر باشیم و آینده جهان را مدنظر قرار دهیم تا بتوانیم آینده ملی و بخشی را بسازیم.

پدر علم آینده‌پژوهی ایران نگاه کل گرا را لازمه برنامه‌ریزی دقیق و حساب‌شده عنوان کرد و افزود: باید در ابتدا جایگاه کشور را در جهان بررسی نمود چراکه شناخت آینده کشور مستلزم آشنایی و شناخت آینده جهان است.

خزایی دوره‌های سه‌گانه تاریخ بشر را عصر کشاورزی، عصر صنعتی و عصر دانایی عنوان کرد و اظهار داشت: باید به مردم و جوانان شیوه تفکر را آموخت.

وی برنامه‌ریزی را اقدامی معطوف به آینده عنوان و تصریح کرد: 12 هزار سال پیش و در عصر کشاورزی برنامه‌ریزی‌ها به‌صورت خطی انجام می‌شد و حوادث و متغیرها مؤثر بر آینده بسیار محدود بود و نتیجه همه مسائل در یک خط مستقیم قرار داشت.

پدر علم آینده‌پژوهی ایران عنوان کرد: در اواخر قرن 17 میلادی و در عصر صنعت برنامه‌ریزی‌ها بسیار سخت انجام می‌شد و بر اساس روندها اقدام به برنامه‌ریزی می‌شد، به‌عنوان‌مثال روند رشد جمعیت را در سنوات گذشته موردبررسی قرارداده و برای آینده برنامه‌ریزی می‌کردند.

خزایی تصریح کرد: در حال حاضر و در عصر دانایی، فناوری و دانش، برنامه‌ریزی بر اساس روندها ممکن نیست زیرا رویدادها روندها را تغییر می‌دهند همچون رویداد انقلاب که بسیاری از روندها را بر هم زد.

وی افزود: در عصر حاضر که تغییرات بسیار سریع رخ می‌دهد، روندها به‌تنهایی برای برنامه‌ریزی آینده مکفی نبوده و باید در کنار آن حتماً رویدادها را مدنظر قرارداد.

پدر علم آینده‌پژوهی ایران خاطرنشان کرد: آینده از تعامل روند، رویداد، تصمیم و اقدامات شکل می‌گیرد که باید باهمت همه افراد و در کنار پرداخت به علم آن برای ساخت آینده‌ای مطلوب گام برداشت.

خزایی آینده‌پژوهی و برنامه‌ریزی را متفاوت ذکر کرد و افزود: برنامه‌ریزی به دنبال کنترل و بستن آینده است درحالی‌که آینده‌پژوهی به دنبال گشودن و آشکارسازی آینده است.

وی یادگیری زدایی را یکی از عوامل پیشرفت در حال حاضر برشمرد و ابراز کرد: تمام مشکلات موجود به علت یادگیری‌های گذشته است چراکه برخی از این دانش‌ها کاربردی در زمان حال‌ندارند و مانع یادگیری‌های جدید نیز می‌شود یادگیری نوین لازمه پیشرفت و نیازمند به‌روزرسانی است.

پدر علم آینده‌پژوهی ایران در ادامه با انتقاد از آمارهای بالای اعلام‌شده در تکنولوژی و اقتصاد گفت: این آمار بالای پیشرفت کجاست و چرا در زندگی مردم احساس نمی‌شود متأسفانه ما واقعیات را آن‌چنان‌که هست نمی‌بینیم بلکه آن‌چنان‌که می‌خواهیم می‌بینیم.

خزایی با بیان اینکه یکی از دلایل عدم همراهی سازمان‌ها با هم عدم توجه به حرف‌ها و هدف‌ها می‌باشد ابراز کرد: اقتصاد مقوله‌ای مهم‌تر از آن است که باید به اقتصاددانان سپرده شود.

وی پیش‌بینی آینده اقتصاد را مستلزم شناخت محیط تصمیم توسط مدیران ذکر کرد و افزود: تمام تصمیمات انسان معطوف به آینده است زیرا تصمیمات در آینده شکل می‌گیرند و اقدامات برای آینده است بنابراین باید محیط تصمیم را شناخت.

پدر علم آینده‌پژوهی ایران با بیان سؤالی مبنی بر اینکه چرا سند چشم‌انداز در کشور به اهداف خود نرسیده است اظهار داشت: سند چشم‌انداز از ابتدا در انزوا بوده و مردم با آن آشنایی ندارند.

خزایی با انتقاد از عدم بکارگیری اقتصاد مقاومتی در زندگی مردم اظهار داشت: متأسفانه در حال حاضر از اقتصاد مقاومتی تنها مؤلفه‌های آن را بیان می‌کنیم و مردم اقتصاد مقاومتی را نمی‌شناسند تا به آن کمک کنند.

وی در پایان ابراز کرد: باید فرهنگ امید در جامعه ایجاد شود، برای رسیدن به اهداف بزرگ نیازمند برنامه‌ریزی و طرح‌های بلند هستیم.