سیچلو: انتخابم ایران است/توضیح درباره خالکوبی‌ها

مربی آرژانتینی تیم ملی والیبال ایران در سالروز تولد خود  درباره دوران حضورش در ایران و همچنین راز دوران مربی‌گری خود صحبت کرد.

سال 2011 خوان مانوئل سیچلو مربی آرژانتینی همراه با خولیو ولاسکو به ایران آمد تا همراه با هموطنش آغازگر دوران طلایی والیبال ایران باشد.

سیچلو که در دوران بازیگری خود در پست پاسوری فعال بود، از سال 2006 تا 2011 در تیم‌های جوانان و نوجوانان آرژانتین حضور داشت و دوره کوتاهی نیز در تیم ملی بزرگسالان آرژانتین کار کرد و همراه این تیم در کاپ آمریکا چهارم شد.

او تا سال 2014 دستیار اول خولیو ولاسکو در تیم ملی ایران بود. بعد از جدایی ولاسکو از ایران او هم ایران را ترک کرد تا هر دو به تیم ملی آرژانتین بروند اما سیچلو به پیشنهاد فدراسیون والیبال قطر پاسخ مثبت داد و سرمربی‌گری این تیم آسیایی را در دست گرفت.

حال خوان سیچلو 41 ساله که متولد اول نوامبر 1975 است در سالروز تولدش با حضور در خبرگزاری ایسنا درباره حضورش در تیم ملی ایران صحبت کرد. او همچنین یکی از رازهای دوران مربی‌گری خود را گفت.

این مربی آرژانتینی همچنین تصویر دو خالکوبی خود روی دستانش را نشان داد.

او هم‌اکنون جدی‌ترین گزینه سرمربی‌گری تیم ملی والیبال ایران است. این گزینه مخالفان و موافقانی دارد. عده‌ای جوانی او را عاملی منفی برای حضورش به عنوان نفر اول روی نیمکت تیم ملی والیبال ایران می‌دانند اما برخی عقیده دارند به دلیل اینکه سیچلو سال‌ها با تیم ملی ایران کار کرده و شناخت خوبی از والیبال ایران دارد می‌تواند تاثیر مثبتی روی والیبال ایران داشته باشد.

گفت‌وگوی خوان مانوئل سیچلو مربی فعلی تیم ملی والیبال ایران را در زیر می‌خوانید.

* شما به همراه خولیو ولاسکو آغازگر دوران طلایی والیبال ایران بودید.

آغاز حضور من در تیم ملی ایران همراه با خولیو ولاسکو بود. البته مربی‌گری من در ایران به دو قسمت باولاسکو و بی‌ولاسکو تقسیم می‌شود. همراه با ولاسکو که دوران طلایی والیبال ایران بود، ما بهترین تیم آسیا شدیم و بهترین بازیکنان را نیز در اختیار داشتیم. سال 2011 توانستیم برای اولین بار قهرمان آسیا شویم و 2013 نیز این عنوان ارزشمند را تکرار کردیم و توانستیم دو دوره پیاپی قهرمان شویم. ارزش دیگر این دو قهرمانی به این دلیل بود که ما با دو تیم متفاوت این دو قهرمانی را به دست آوردیم. تیمی که بعد از یک انقلاب از دوران گذر به حرفه‌ای شدن رسید. در دوره دوم تفاوت بازیکنان ایران کاملا قابل حس بود. در آن زمان ما به حدی رسیده بودیم که والیبال ایران برای اولین بار از آسیا بالاتر رفته بود و در ادامه و در سال‌های بعد نیز توانستیم به المپیک برویم. من حس مردم و مسئولان ایران را به ورزش دوست دارم اما گاهی اوقات در این باره سهل‌انگارانه برخورد می‌کنیم.

در والیبال ایران رسم بر این است که دائم می‌گوییم این یا خوب است یا بد. اگر خوب است برای همیشه و اگر بد است برای تمام دوران. عادت به پیش‌قضاوت یک اتفاق بدی است که در والیبال ایران رخ می‌دهد. من به رشد و توسعه و یادگیری معتقدم و اعتقاد دارم می‌توان با یادگیری پیشرفت کرد و اینکه در مورد یک بازیکن یک تیم و یا یک مربی تنها یک نظر وجود داشته باشد که تغییر نکند، درست نیست.

* زمانی که ولاسکو سرمربی تیم ملی ایران بود، بازیکنان معتقد بودند که سیچلو بداخلاق است اما این موضوع در زمان لوزانو کاملا برعکس شد.

وقتی به عنوان کمک‌مربی در یک تیم کار می‌کنیم، باید دستور سرمربی را اجرا کنیم و تفاوت من در آن زمان به این دلیل بود چرا که ولاسکو یک سری مسئولیت‌هایی را بر دوش من می‌گذاشت که باید آن را اجرا می‌کردم. من این موضوع بداخلاق بودنم را اصلا قبول ندارم. زمانی که لوزانو به ایران آمد، در زمان حساسی بودیم چرا که رقابت‌های انتخابی المپیک را در پیش داشتیم و تعاملی که در آن زمان وجود داشت، با تعامل دوران ولاسکو کاملا متفاوت بود.

* اینکه گفته می‌شود برخی از بداخلاقی‌های ولاسکو تقصیر سیچلو بود را قبول دارید یا خیر؟

من اصلا این موضوع را قبول ندارم که رفتار ولاسکو تقصیر من بود. فشاری که در آن زمان روی برخی از بازیکنان یا افراد دیگر وجود داشت، فقط مختص آن‌ها نبود و این فشار حتی روی من هم می‌آمد. چه بسا این فشار روی کمک مربی بیشتر اعمال می‌شد وقتی سرمربی یک تیم آن هم ولاسکو دستور به انجام کاری می‌دهد، من مجبور هستم که آن را اجرا کنم و این ربطی به بداخلاقی ندارد.

* سیچلو در تمام لحظه‌هایی که در اردوهای تیم‌ها حضور دارد، چه در راه سالن و چه بعد از مسابقه‌ها دائم فیلم‌های بازی‌ها را آنالیز می‌کند. آیا از این موضوع خسته نیستی؟

والیبال عشق من است. من این کار را دوست دارم و یادگیری والیبال در تمام سطوح کار لذت‌بخشی برای من محسوب می‌شود.

* شما بعد از جدایی ولاسکو از تیم ملی قرار بود به همراه او به تیم ملی آرژانتین بروی اما به یکباره تصمیمت عوض شد و راهی تیم ملی قطر شدی.

زمانی که ولاسکو به تیم ملی آرژانتین رفت، او قرار بود با بازیکنانی در تیم ملی بزرگسالان کار کند که من در دوران نوجوانی و جوانی سرمربی آن‌ها بودم و 6 سال با من کار کرده بودند. تقریبا رفتنم به تیم ملی آرژانتین قطعی بود تا حدی که خانواده‌ام از ایتالیا به آرژانتین رفته بودند. در خلال این مذاکراتی که با ولاسکو داشتم، فدراسیون والیبال قطر به من پیشنهاد کرد که سرمربی تیم ملی این کشور شوم. پیشنهادی با مدت زمان مربی‌گری بیشتر و همچنین با پول بیشتر. چند روز به این  پیشنهاد فکر کردم و آن را با ولاسکو نیز مطرح کردم. او استقبال کرد و گفت پیشنهاد خوبی است با خانواده‌ات مشورت کن و بعد تصمیمت را نهایی کن.

* آیا این موضوع درست است که ولاسکو به شما گفت که از قطر پول بیشتری درخواست کنی و البته مدت زمان قراردادت را طولانی‌تر کنی؟

قطعا وقتی شما می‌خواهید جایی نروی، تلاش می‌کنی پیشنهادات سخت‌گیرانه‌تری بدهی تا شاید صورت نگیرد.

* در حال حاضر پیشنهادی برای سرمربی‌گری تیم‌ها داری یا خیر؟

به فدراسیون‌های ترکیه، استرالیا درخواست سرمربی‌گری‌ام را ارائه دادم. لهستان هم می‌دانم سرمربی ندارد اما هیچ پیشنهادی را به این کشور ارائه نکردم. دو باشگاه ایتالیایی در حال حاضر پیشنهاد سرمربی‌گری به من داده‌اند.

* آیا از فدراسیون والیبال ایران پیشنهاد سرمربی‌گری دارید یا خیر؟

من در حال حاضر هم با ایران قرارداد دارم و بر لیگ برتر نظارت دارم و شرایط بازیکنان را برای اردوی آینده تیم ملی ارزیابی می‌کنم.

* اگر به غیر از ایران پیشنهادهای دیگری از کشورهای مختلف داشته باشید، کدام یک را قبول می‌کنید؟

مطمئنا انتخاب من ایران است، چرا که بازیکنان و والیبال ایران پتانسیل بالایی برای پیشرفت دارند و می‌توان روی آن‌ها کار کرد. همان طور که بارها گفته‌ام ولاسکو رفته است اما باید یک میراثی از او بر جای بماند و نباید با رفتن او همه چیز تمام شود. می‌خواهم به والیبال ایران خدمت کنم و کاری برای تیم ملی انجام دهم. مربیان و بازیکنان ایرانی نیز باید کمک کنند تا این موفقیت‌ها ادامه‌دار باشد.

* اگر سرمربی تیم ملی والیبال ایران شوی، مهم‌ترین چالش پیش روی شما چیست؟ آیا فکر می‌کنید می‌توانید همراه با ایران به موفقیت‌های بیشتر و سکوهای بالاتری در جهان برسید یا خیر؟

من دوست ندارم درباره فرضیات صحبت کنم. این چالش، نه تنها برای من بلکه برای تیم ملی والیبال ایران نیز هست. برای رفتن از آسیا به جهان ما با چالش‌هایی روبه‌رو هستیم. باید کارهای زیادی انجام دهیم تا شماره یک باشیم. پایداری و کار بیشتر یکی از مهم‌ترین رموز موفقیت است. مردم ایران ذهنیتی که از والیبال دارند این است که ما قهرمان جهان و المپیک هستیم و می‌توانیم آن را به دست بیاوریم اما باید به این نکته توجه داشت که کار روی مسائل تکنیکی مهم‌تر از همه چیز است.  انتظار مردم و مسئولان با آنچه که وجود دارد متفاوت است. برای مثال حدود 4 هفته از لیگ والیبال ایران گذشته است و همه دائم از قهرمان لیگ صحبت می‌کنند و لذت مسابقه‌ها را از دست می‌دهند. وقتی می‌گوییم ایران باید قهرمان المپیک شود، اشتباه است. ما باید آرزوی این  عنوان را داشته باشیم و برای آن تلاش کنیم. صحبت صرف کافی نیست. وقتی بانک سرمایه بازی را می‌برد، همه می‌گویند این تیم پولدار است و قهرمان می‌شود اما به فکر لذت بردن و پیشرفت نیستیم.

* شما سال‌های نسبتاً زیادی را در ایران حضور داشته‌اید. چقدر با فرهنگ ایران آمیخته شده‌اید؟

من خیلی ایرانی شده‌ام. دلیل اینکه در حال حاضر تلاش می‌کنم زبان فارسی را یاد بگیرم این است که دوست دارم بیشتر از ایران بدانم. در این مدت هم خیلی جست‌وجو کردم تا بتوانم زبان فارسی را به خوبی یاد بگیرم اما منابع زیادی پیدا نکردم و به همین دلیل نمی‌توانم فارسی را خوب بخوانم. باید بگویم که رابطه خیلی خوبی با تمام همکارانم و فدراسیون دارم.

* قبل از حضور لوزانو در تیم ملی والیبال ایران شما عهده‌دار تیم ملی والیبال قطر بودید. در آن زمان و حتی بعد از صعود ایران به المپیک عده‌ای اعتقاد داشتند که این تیم توسط سیچلو آماده شده و حتی ترکیب اعزامی به المپیک را هم تصمیم شما می‌دانستند.

من فقط نقش اطلاع‌رسانی به مربی را داشتم. به دلیل اینکه زودتر از لوزانو به ایران آمده بودم، درباره تمام بازیکنان و برای او شرایط را توضیح دادم. بازیکنانی که در آن زمان برای تیم ملی انتخاب شدند برخی در تیم ملی حضور داشتند اما بعضی جدید بودند. من فیلم بازی‌ها را با نوید مشجری به لوزانو نشان دادیم و او خودش درباره ترکیب و نحوه بازی تیم تصمیم گرفت. شرایط در آن زمان خیلی حساس بود و ما برای المپیک آماده می‌شدیم. بهبودی، نظری افشار، زرینی و کشاورزی از بازیکنانی بودند که ما از لیگ به لوزانو معرفی کردیم. در آن زمان به دلیل اینکه رقابت‌های مهمی چون انتخابی المپیک در پیش بود، تلاش کردیم از بازیکنانی استفاده کنیم که انگیزه کافی برای بازی کردن را دارند. من تنها درباره دعوت بازیکنان به لوزانو پیشنهاد دادم و در نهایت خود او بود که درباره آن‌ها تصمیم گرفت چرا که لوزانو سرمربی تیم ملی بود و در نهایت هم او باید جواب فدراسیون و انتظارات را می‌داد.

* به عنوان یکی از اعضای فنی تیم ملی والیبال ایران آیا از نتایج تیم ملی در المپیک راضی هستید؟

آنچه که فدراسیون والیبال از لوزانو انتظار داشت به آن رسید و فکر نکنید که رسیدن به این نتایج کار آسانی بوده است. به عنوان یک دستیار برای شخص من حضور در المپیک یک آرزو بود و حس حضور در المپیک برایم لذت‌بخش بود اما باید بگویم که از نظر تکنیکی در المپیک شرایط بدی نسبت به رقابت‌های انتخابی داشتیم. بر اساس آمار منتشر شده ما در رده هفتم یا هشتم آمار بازی‌های المپیک قرار داشتیم و فقط در پست دفاع بود که به خاطر حضور موسوی در بین بهترین‌ها بودیم.

*دو نقدی که به تیم ملی در المپیک وارد می‌شود، مشکلات مدیریتی و کم‌انگیزه شدن بازیکنان در این بازی‌ها بود. آیا فکر می‌کنید ما می‌توانستیم در المپیک هم بهتر از این نتیجه بگیریم یا خیر؟

من نقد اول را کاملا رد می‌کنم. همه اعضای فدراسیون، محمدرضا داورزنی، امیر خوش‌خبر، سرمربی، کادر فنی و بازیکنان مکمل هم هستند و ما باید تخصصی نگاه کنیم. درباره بازیکنان نیز باید بگویم خیلی از ورزشکاران ایرانی با وجود اینکه در المپیک مدال نمی‌گیرند اما در این بازی‌ها با انگیزه ظاهر می‌شوند و تمام تلاش‌شان را می‌کنند که حضور خوبی در این بازی‌ها داشته باشند چرا که حضور در المپیک لذت‌بخش است. گاهی بازیکنان ما انگیزه‌شان کمتر از قبل می‌شد اما خیلی زود با صحبت کادر فنی این موضوع برطرف می‌شد و این نبود که بگوییم نتیجه ایران در المپیک به دلیل کم‌انگیزگی بازیکنان بود.

* برخی از بازیکنان والیبال ایران در آستانه خداحافظی و یا پایان دوران اوج خود هستند. آیا نگران کننده نیست که نسل طلایی والیبال ایران به آخر برسد؟

ما همیشه باید در حال گذر باشیم. چه با ولاسکو و چه بی‌ولاسکو. چه با بازیکنان خوب و چه بدون بازیکنان خوب. نمی‌شود ایستا بود. درست است که یک تیم خوب باید بازیکنان خوبی هم داشته باشد اما می‌توان به مرور زمان با اضافه کردن بازیکنان جوان به پیشرفت مد نظر رسید. در حال حاضر والیبال ایران بازیکنان خوبی دارد و ما در تورنمنت‌های آینده می‌توانیم پتانسیل اصلی این بازیکنان را شناسایی کنیم و همه را مورد بررسی قرار دهیم تا بهترین آن‌ها وارد تیم ملی شوند.

* در مسابقه‌های لیگ و حتی برخی از بازی‌های ملی شاهد رفتارهای از سوی بازیکنان ایران بودیم که خیلی مناسب نیست.

من اصلا این رفتارها را نمی‌پسندم. این موضوع نه تنها برای خود بازیکنان بلکه والیبال ایران مضر است. چنین رفتارهایی تمرکز بازیکن را برهم می‌زند و عملکردش مثبتش را پایین می‌آورد. امیدوارم قوانین یک سری تغییرات کند و نظارت بر رفتار بازیکنان بیشتر شود.

* قطعا خوان مانوئل سیچلو نیز بمانند همه مردم رازهای زیادی در زندگی خود دارد. از شما می‌خواهم یکی از مهم‌ترین رازهای زندگی‌تان را در ایسنا بگویید.

گفتن راز! نه. نه.( خنده) البته یک موضوعی هست که شاید بتوان اسم راز را روی آن گذاشت. صحبتم با کمک مربی تیم ملی والیبال برزیل در المپیک و آن هم در آخرین بازی مرحله مقدماتی شاید بتواند یک راز باشد. اگر برزیل آن بازی را نمی‌برد آن‌ها شاید حذف می‌شدند اما من با کمک‌مربی این تیم صحبت کردم و برخی از موضوعات را به او گفتم. من سعی کردم نکات فنی و برخی موضوعات مورد نیاز را به او بگویم.

* پس برزیل قهرمانی خود در المپیک 2016 در ریو را مدیون شماست.

نه، مدیون من نیست اما شاید جالب باشد که من به عنوان یک آرژانتینی در رستوران به مربی برزیل گفتم که حامی این تیم هستم.

* چیزی که در این سال‌ها تو را بیشتر از همه خوشحال کرد چه بود؟

روزهای شاد و لحظات خوشحال کننده من در ایران زیاد بوده است. انتخابی المپیک و صعود ما به ریو یکی از مهم‌ترین اتفاقات بود. عملکرد تیم ملی در سال 2011 و در رقابت‌های قهرمانی جهان برابر لهستان برای من به یادماندنی بود. زمانی که ما یک ست را 25 بر 8 به لهستان باختیم اما در نهایت بازی را برنده شدیم. در زمان وقت استراحت‌ها ولاسکو انگیزه زیادی به بازیکنان می‌داد و این پیروزی جزو بهترین لحظات حضور من در تیم ملی والیبال ایران بود.

* یک نوامبر سالروز تولد شماست و در این روز شما وارد چهل و دومین سال زندگی‌ خود می‌شوید. آرزوی‌تان در این روز چیست؟

امیدوارم در زندگی ورزشی و والیبالی خودم به موفقیت برسم. برای والیبال ایران هم آرزو می‌کنم که بهترین اتفاقات رخ بدهد و بتوانم بهترین نتایج را کسب کنم.

* سیچلو دو خالکوبی را روی دست‌های خود دارد. در مورد این خالکوبی‌ها توضیح و البته آن را نشان دهید.

(می‌خندد). یکی از این خالکوبی‌ها مربوط به نشان المپیک 2016 ریوست و دیگری هم که روی دست چپ من است، مربوط به اول اسم دخترانم "اِما" و "ژولیتا" است. این حرف‌ها به نوعی هم اول اسم مادربزرگ من است که یک ماه پیش درگذشت.

* پس همسرتان چه؟

جای او در قلب من است.


* در مورد اسامی که می‌گویم لطفا نظر خودتان را بگویید.

* نوید مشجری

نوید آدم پرتلاشی است و در سال‌های اخیر هم پیشرفت زیادی کرده اما به نظر من او می‌تواند موفق‌تر از این باشد.

* محمد موسوی

او یک استعداد ذاتی دارد و در لحظات حساس جنگنده و قوی کار می‌کند و از عهده کارها برمی‌آید.

* داورزنی

عامل اصلی موفقیت والیبال ایران

* ولاسکو

بهترین مربی والیبال در جهان

* خوش‌خبر

او فرد بسیار خوب و خیرخواهی است و برای همه افراد کار می‌کند.

* تماشاگران ایران

یکی از بهترین‌ها در جهان

* خبرنگاران ایرانی

آن‌ها بسیار صبور هستند اما انفجاری نظر می‌دهند و نظرات خودشان را فقط با عنوان آره یا نه مطرح می‌کنند.

* در زمان بازیگری‌تان در پست پاسور کار می‌کردید؟

بلی. زمانی که من بازی می‌کردم به اندازه کافی خوب نبودم. شخصا مربی‌گری را بیشتر دوست دارم.

* آیا دوست دارید روزی جانشین ولاسکو در تیم ملی آرژانتین شوید؟

طبیعتا هر مربی دوست دارد در تیم ملی کشورش کار کند و این افتخار بزرگی است اما در حال حاضر به آن فکر نمی‌کنم.

* حرف پایانی...

از تمام مردم ایران تشکر می‌کنم. تبلیغات و اطلاعات غلطی نسبت به کشور ایران وجود دارد که باعث می‌شود درست شناخته نشود اما من می‌بینم که مردم ایران مهربان و مهمان‌نواز هستند و گاهی با وجود اینکه شما را نمی‌شناسند، به شما لطف می‌کنند.