دولت ترمز اضطراری واردات سیگار را می‌کشد؟

در حالی که تا شش ماه دیگر باید واردات سیگار به صفر برسد، در نیمه نخست سال جاری بیش از نیم میلیون دلار سیگار حاوی توتون به ایران وارد شده است.

دولت بر اساس برنامه پنجم توسعه موظف است که تا پایان این برنامه واردات سیگار را به صفر رسانده و تامین نیاز داخلی را از طریق تولیدکننده‌های داخل کشور انجام دهد.

سال گذشته قرار بود که برنامه پنجم به پایان رسیده و از امسال برنامه ششم توسعه در دستور کار قرارمی‌گیرد، اما این برنامه یک سال دیگر تمدید شد و به عبارت دیگر دولت در حوزه‌های مختلف برای تحقق اهداف برنامه پنجم توسعه، یک سال دیگر مهلت پیدا کرد.

در حال حاضر میزان مصرف سیگار در ایران بیش از ۶۰ میلیارد نخ در سال است که بخشی ازان از طریق تولید داخلی و بخشی از راه واردات تامین می‌شود، البته سهم واردات غیررسمی را نیز در این میان باید در نظر گرفت، چرا که میزان سیگارهای قاچاق عرضه شده در مراکز قانونی سیگار نیز کم نیست.

یکی از برنامه‌هایی که برای کاهش مصرف دخانیات و در عین حال، مبارزه با قاچاق سیگار در ایران به تازگی در حال انجام است، جلوگیری از فروش سیگار در مراکز غیرقانونی است، به گونه‌ای که بسیاری از دکه‌هایی که در حل حاضر از مراکز عمده فروش سیگار به شمار می‌روند، مجوز فروش سیگار را نخواهند داشت.

این طرح در حالی در دست انجام است که کماکان دکه‌های روزنامه فروشی اقدام به فروش و عرضه سیگار می‌کنند.

از سوی دگیر در سال های اخیر مجوزهای بسیاری به شرکت‌های تولیدکننده سیگار داده شده تا این شرکت‌ها بتوانند در زمینه تولید داخلی سیگار اقدام کنند و به این ترتیب بتوان واردات سیگار را کاهش داده و به تدریج به صفر رساند.

این در حالی است که تا سال گذشته کارشناسان این حوزه معقتد بودند که در صورت ممنوعیت واردات سیگار بدون برنامه ریزی مناسب برای جایگزینی آن‌ها در داخل، بازار سیگار با مشکلات بزرگی روبرو و قاچاق سیگار نیز افزایش می‌یابد.

به این ترتیب دولت باید تا پایان امسال واردات سیگار را به صفر برساند و این در حالی است که در نیمه نخست سال جاری بیش از نیم میلیون دلار سیگار حاوی توتون به ایران وارد شده است.

بر اساس آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران در این مدت ۹۴ تن سیگار به ارزش ۵۶۵ میلیون و ۲۹۶ دلار از کشورهای چین، ترکیه و امارات متحده عربی به ایران وارد شده است.

اگر میزان واردات سیگار در نیمه دوم سال را نیز همین مقدار در نظر بگیریم، با قطع واردات سیگار باید برای تامین نیاز داخلی، زیرساخت تولید ۲۰۰ تن سیگار در سال فراهم شود.

البته برخی از تولیدکنندگان داخلی معتقدند که برخی از شرکت‌های  تولیدی و ظرفیت‌های خالی برای افزایش تولدی خود دارند و در صورت قطع واردات می‌توانند نیاز داخل را تامین کنند، از سوی دیگر برخی از تولیدکننده‌های داخلی با توجه به برنامه‌ ایرن برای ثطع ورادات اقدام به سرمایه گذاری در ایران کرده‌اند که اگر برنامه‌های دولت در این زمینه محقق نشده یا تغییر کند، می تواند آن‌ها را دلسرد کرده و از بازر ایران بیرون براند که این موضوع با هدف ایران برای جذب سرمایه گذاری خارجی هم راستا نیست، چرا که سبب می‌شود تا سیر سرمایه گذاران نیز اعتماد خود به سیاست‌های اقتصادی ایران را از دست بدهند.

البته کاهش واردات سیگار درین مدت  نسبت به سال‌های گذشته کاملا ملموس است و به این ترتیب باید دید که با توجه به میزان واردات سیگار در کمتر از شش ماه مانده به مهلت دولت برای قطع واردات سیگار، این اقدام تا پایان برنامه پنجم توسعه امکان پذیر است و دولت ترمز اضطراری واردات سیگار را می‌کشد یا اینکه بار دیگر برنامه مذکور تغییر می‌کند.