در اين شرايط آدم حس مي‌كند تمام سخنان در هنگام انتخابات شعارهاي توخالي بوده است. در حالي كه دولت آقاي روحاني وامدار اصلاح‌طلبان، هنرمندان و به ويژه جوانان است. اما معلوم نيست در وزارت ورزش و جوانان چه اتفاقاتي افتاده كه جوانان اين اندازه از آن دلگير بوده‌اند.
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم مرضيه برومند هنرمند تئاتر، سينما و تلويزيون نوشت:واقعيت اين است كه دليل اين تغيير را نمي‌دانم. آيا از حب علي است يا بغض معاويه؟ اما شخصا حس خوبي نسبت به آقاي جنتي داشتم و دارم و او را انساني آزادانديش مي‌دانم كه به هيچ‌وجه دگم و بنيادگرا نيست. فراموش نكنيم ايشان در پست بسيار سختي قرار داشت، جايي كه نيازمند حمايت كل دولت است و هيچ كس از جمله آقاي جنتي به تنهايي نمي‌تواند دشواري‌هاي اين وزارتخانه را تاب بياورد. به هر حال هر وزيري يك بالادستي هم دارد كه بايد از او حمايت كند. در حال حاضر مساله اين است كه هيچ‌يك از ما دليل تغييرات وزارت ارشاد را نمي‌دانيم و بنابراين در جرياني كور نظر مي‌دهيم و قضاوت‌مان مي‌تواند نادرست باشد.
ما نمي‌دانيم آقاي جنتي به چه دليل وادار به استعفا شده يا اينكه خودش كناره‌گيري كرده است. از سوي ديگر مساله فقط اين نيست كه وزير بتواند فشارها را تاب آورد بلكه دولت هم بايد بر قول و قرارهايش پافشاري و قدرتمندانه عمل كند. اما ديديم در ماجراهاي اخيري كه براي وزارت ارشاد پيش آمد، صدا از كسي در نيامد. در اين وضعيت آقاي جنتي چه بايد بكند؟! يك وزارتخانه سخت و فقير و مشكل‌دار را به او سپرده‌اند. او به تنهايي چه مي‌تواند بكند؟ با اين ميزان از اطلاعاتي كه داريم، من بيشتر ايراد را در آقاي روحاني مي‌بينم كه وقتي آقاي جنتي را در يك وزارتخانه سخت و بي‌پول مي‌گذارد، بايد هم از او حمايت كند. كساني كه خودشان تجربه دارند. مي‌دانند حتي بهترين ايده‌ها هم بدون پول و حمايت، امكان اجرا نخواهند داشت.
در اين شرايط آدم حس مي‌كند تمام سخنان در هنگام انتخابات شعارهاي توخالي بوده است. در حالي كه دولت آقاي روحاني وامدار اصلاح‌طلبان، هنرمندان و به ويژه جوانان است. اما معلوم نيست در وزارت ورزش و جوانان چه اتفاقاتي افتاده كه جوانان اين اندازه از آن دلگير بوده‌اند.
به هر حال تقريبا اطمينان دارم همه اين تغييرات جريانات سياسي است و اين اتفاقات فقط براي فشار آوردن به دولت آقاي روحاني مي‌افتد. نزديك انتخابات مشكلات خارجي بر سر راه برجام علم شده است. همچنان‌كه در داخل هم گروه‌هاي مخالف دولت به مخالفان خارجي پاس گل مي‌دهند و زمينه را براي مشكل‌سازي فراهم مي‌كنند. بنابراين دولت آقاي روحاني با مشكلات پيچيده‌اي در داخل و خارج از كشور سر و كار دارد. اما در اين شرايط اگر آقاي روحاني از آقاي جنتي دلگير باشد، آقاي جنتي هم حق دارد متقابلا از رييس‌جمهوري ناراحت باشد چون فكر مي‌كند رييس‌جمهوري براي حمايت از وزيرش چه كرده است؟
همان‌طور كه گفتم دليل استعفاي آقاي جنتي را نمي‌دانيم و در اين شرايط فكر مي‌كنم شايد آقاي روحاني معتقد است آقاي جنتي در برابر گروه‌هاي تندرو كه در تمام زمينه‌ها عليه دولت عمل مي‌كنند، ايستادگي لازم را نداشته است. مثلا در مورد ماجرايي مانند اجراي تئاتر خياباني عاشورايي در شهر قم، بهانه كاملا مشهود است زيرا تمام دسته‌ها و گروه‌هاي عزاداري از ديرباز از آلات موسيقي استفاده كرده‌اند. اين فشارها هر روز عرصه را به اكثريت مردم تنگ‌تر مي‌كند و هر روز مي‌بينيم كه يك گروه اقليتي، چگونه سليقه‌اش را به اكثريت مردم تحميل مي‌كند. انگار نه انگار انتخاباتي برگزار شده و مردم نظر و خواست‌شان را اعلام كرده‌اند و كساني با راي همين مردم سر كار آمده‌اند تا خواسته‌هاي آنان را عملي كنند.
متاسفانه در شرايط فعلي برخي خود را مدعي‌العموم مي‌دانند غافل از اينكه با همين كارهاي‌شان باعث مي‌شوند جوانان دين‌گريز شوند و اين بالاترين خطر است كه جوانان كشوري به هيچ چيزي اعتقاد نداشته باشند، چون هركس بايد اعتقادات و حريم و حيايي داشته باشد.
چگونه است وقتي مداحي مي‌گويد امام حسين(ع) فحش مي‌داده، همين آقايان هيچ واكنشي نشان نمي‌دهند؟! اما همين كه كنسرتي برگزار شود، فريادشان به هوا مي‌رود؟ پس باز هم مشخص مي‌شود كه مساله، سياسي است.
ارسال نظر
