امیرسلیمانی در پاسخ به اینکه به نظر می‌رسد علاقه چندانی به بازی در تئاتر به طور جدی ندارد یا شاید هم پیشنهاد زیادی دریافت نمی‌کند، گفت: «جالب است که بدانید بیشتر از کار تصویر بازی در تئاتر به من پیشنهاد می‌شود، اما نوع زندگی‌ام طوری است که نمی‌توانم حضور در این عرصه را برای مدتی طولانی تجربه کنم.
کمند امیرسلیمانی که این روزها به طور موقت در نمایش «سردار» بازی می‌کند، گفت: حضور در صحنه تالار اصلی تئاترشهر پس از 35 سال برایم بسیار هیجان‌انگیز و شگفت‌آور بود و همان شب نخست دوبار سورپرایز شدم.این بازیگر درباره حضورش به جای نسیم ادبی در نمایش «سردار» نادر برهانی‌مرند که در تالار اصلی تئاترشهر اجرا می‌شود، بیان کرد: «واقعیت این است که من اصلا نمایش را ندیده بودم و وقتی قرار شد خانم ادبی برای مدتی از گروه برود، بیشتر از سر مرام و دوستی قبول کردم که جای ایشان بازی کنم، اما وقتی با گروه آشنا شدم از اینکه چنین فرصتی برایم پیش آمده بسیار خوشحال شدم.»
او درباره مدت زمان کمی که برای آماده شدن و حفظ دیالوگ‌هایش در اختیار داشت، افزود: «برای شروع کار کمتر از 24 ساعت وقت داشتم و از آنجا که ممکن است هر کسی در یک بخشی تسلط و توانایی داشته باشد، من هم حافظه و تمرکز خوبی در حفظیات و یادگیری دارم، به همین دلیل برایم کار سختی نبود. ضمن اینکه اصولا چنین اتفاقاتی برایم به نوعی جنبه امتحان و چالش دارد که خود را چنین موقعیتی بیازمایم تا ببینم آیا هنوز هم مثل گذشته حافظه قویی دارم که خدا را شکر دیدم، هنوز هم دارم.»
امیرسلیمانی که مدتی قبل در نمایش «دکلره» هم جایگزین یک بازیگر دیگر شده بود، با اشاره به اینکه از کودکی به بازی‌های کامپیوتری و فکری علاقه داشته است، گفت: «اصولا وقتی چنین موقعیت‌هایی پیشنهاد می‌شود، بیشتر به این فکر می‌کنم که این کار برایم یک تمرین ذهنی است و مرا به تمرکز و تمرین بیشتر وادار می‌کند.»
او در پاسخ به اینکه چرا در یکی، دو نمایش اخیر به عنوان جایگزین بازیگر دیگری وارد کار شده و خودش در یک تئاتر به عنوان بازیگر اصلی کار نمی‌کند، بیان کرد: «اصولا ترجیح می‌دهم سالی یک نمایش بازی کنم و بیشتر از آن برمی‌گردد به اینکه کمکی از دستم بربیاد یا خیر، یا اینکه در چنین شرایطی قرار بگیرم، به همین دلیل شاید سالی یک بار فرصت کار در تئاتر را بیشتر نداشته باشم.»
او اضافه کرد: «در این کار هم روزی که به من پیشنهاد دادند، ابتدا برایم شوکه کننده بود که به فاصله یک روز باید روی صحنه بروم اما بعد با خودم گفتم کار من همین است چون در شرایط عادی همه تمرین می‌کنند و با آرامش روی صحنه می‌روند و اگر در شرایط غیرعادی بتوان چنین کاری را انجام داد، برای من ارزش دو چندانی دارد.»
امیرسلیمانی در پاسخ به اینکه به نظر می‌رسد علاقه چندانی به بازی در تئاتر به طور جدی ندارد یا شاید هم پیشنهاد زیادی دریافت نمی‌کند، گفت: «جالب است که بدانید بیشتر از کار تصویر بازی در تئاتر به من پیشنهاد می‌شود، اما نوع زندگی‌ام طوری است که نمی‌توانم حضور در این عرصه را برای مدتی طولانی تجربه کنم. با این حال وقتی برای نمایش «سردار» روی صحنه رفتم خاطرات زیادی برایم زنده شد، چون سال 60 برای اولین بار در همین سالن اصلی تئاترشهر با نمایش «سنجاب» به کارگردانی محمود ابراهیم‌زاده و نویسندگی نادر ابراهیمی روی صحنه رفتم.»
او درباره داستان نمایش «سردار» و اینکه بسیاری از مخاطبان در نگاه اول ممکن است آن را یک اثر دفاع مقدسی کلیشه‌ای بدانند، نیز اظهار کرد: «من هم قبل از اینکه داستان را بدانم با عکس‌هایی که دیده بودم، فکر می‌کردم نمایش تم جنگ دارد و چون به خشونت علاقه‌ای ندارم با خود تصور می‌کردم کار جنگی است، اما در همان شب اول دو بار سورپرایز شدم که یکی به دلیل حضور دوباره‌ام روی صحنه سالن اصلی تئاترشهر بود و دیگری هم از داستانی که در نمایش روایت شد.»
امیر سلیمانی خاطرنشان کرد: «در این سال‌ها بیشتر کارهایی که ساخته شده آنقدر شعاری بوده که یادآوری دوران جنگ و سختی‌های آن روزها برای مردم خوشایند نیست اما وقتی به این شکل به آن پرداخته شود و از یک زاویه‌ی دیگر به جنبه خانوادگی جنگ و تبعات آن پرداخته شود، کار قابل احترام و جذاب می‌شود.»
منبع: ایسنا
ارسال نظر
