از شجریان تا حبیب در سخنان مداح معروف

 غلامرضا کویتی‌پور که مداحی‌های او در دهه ٦٠ بسیار معروف و ماندگار است، این روزها در گفت‌وگو با فریدون جیرانی، صحبت‌هایی مطرح کرده که در شبکه‌های اجتماعی درحال دست به دست شدن است. کویتی‌پور رودررو با فریدون جیرانی و در گفت‌وگو با سامانه فیلم‌نت، سخنانی گفته که شاید به مذاق برخی خوش نیاید، اما نشان از آگاهی نسبت به فضای جامعه دارد. در ادامه بخشی از این گفته‌ها را آورده‌ایم.

پینک فلوید و اسفندیار منفردزاده

کویتی‌پور در آغاز با اشاره به سابقه آشنایی خود با موسیقی گفته است: «من از کودکی در یک خانواده در کنار ۱۴ فرزند بزرگ شدم. مادرم رادیو داشت و موسیقی در خون ما بود. من به موسیقی بین‌الملل گوش می‌دادم؛ موسیقی هند را نیز دوست داشتم و به سینما نیز علاقه داشتم... قبل از انقلاب سرباز نیروی هوایی ارتش و عضو گروه موسیقی ارتش بودم و در هتل‌های ارتش برنامه اجرا می‌کردیم. در آن زمان با مجید قناد و حمید مهرآرا تئا‌تر نیز کار می‌کردم ولی بعد موسیقی را ادامه دادم. من آن زمان هم موسیقی را در ایران و هم در غرب دنبال می‌کردم. همیشه زمان آهنگسازی به دوستانم می‌گفتم که سکوت‌های پینک فلوید و فضاهای اسفندیار منفرد‌زاده را انتخاب کنید. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی یک نوارفروشی بزرگ داشتیم که محصولات ۵ استان را تأمین می‌کردیم ولی بعد از انقلاب آن را تعطیل کردیم و بعد جنگ شروع شد.»

فرهاد و فریدون فروغی

او در ادامه برنامه درباره برخی خوانندگان پاپ نیز اظهارنظر کرد و گفت: «مدیران فرهنگی کشور ما قدر هنرمندان بزرگی مانند فرهاد مهراد و فریدون فروغی را ندانستند.» هرچند همچنان به فضای تهییجی موسیقی در اوایل انقلاب نیز گریزهایی داشت. او درباره خواندن قطعه معروف «ممد نبودی» برای محمد جهان‌آرا گفت: «جهان‌آرا حکم پدر را برای ما داشت. با این‌که فاصله سنی زیادی نداشتیم، اما او انسان بسیار مومنی بود و من بعد از جهان‌آرا این ویژگی را در سردار شهید همدانی دیدم. قطعه یادواره جهان‌آرا را که مردم با عنوان «ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته» می‌شناسند؛ نخستین‌بار شب تاسوعا و در مسجد جامع خرمشهر بدون ساز و همراه با نیروهای انقلابی خواندم.»

محمدرضا شجریان

خواننده قطعه «غریبانه» با انتقاد از وضع امروز موسیقی در کشور گفت: «این چه نگاهی است که موسیقی را بد می‌دانند؟ مگر محمدرضا شجریان و محمد اصفهانی قاری قرآن نبودند؟ متاسفانه نگاه هنری مسئولان فرهنگی ما کور است، درحالی‌که هنرمندان ما در هر عرصه‌ای که هستند؛ در حد اعجاز هستند.» کویتی‌پور افزود: «چرا وقتی یک شاعر شعری تأثیرگذار می‌گوید باید ممنوع‌الکار شود؟ چرا یک جوانی که می‌تواند ۲۴ ساز را بنوازد باید از کشور برود؟ چرا ما راحت از قدرت‌مان استفاده می‌کنیم و هنرمند را از کشور خارج می‌کنیم؟»

کویتی‌پور تأکید کرد: «رفتار مسئولان در ذوق هنری تأثیر می‌گذارد و جلوی رشد را می‌گیرد. هنرمند روحیه حساسی دارد. حتما باید هنرمند دق‌مرگ بشود تا قدر او دانسته شود؟ امروز جشنواره موسیقی دفاع مقدس برگزار می‌شود و بعد من که سال‌ها در دفاع مقدس بودم به آن دعوت نمی‌شوم؛ درعوض کسانی که ١٠ متر عقب‌تر از ما در جنگ حرکت می‌کردند؛ پست و مقام گرفته‌اند.»

ماجرای حبیب

او با اشاره به رفتاری که با حبیب محبیان در ایران شد، گفت: «اگر نمی‌خواهید خواننده‌ای بخواند، چرا به او پیغام می‌دهید که بیاید و بعد که به کشور می‌‌آید، فوت می‌کند، بعد فاجعه‌ای مانند حبیب رخ می‌دهد، آن هم برای شخصیتی که سمبل ادب بود.» او ادامه داد: «ما امروز از موسیقی جهان خیلی عقب هستیم. چرا نباید موسیقی صداوسیما و ارکستر سمفونیک بودجه داشته باشد؟ جوان‌های ما رفتند تا مردم و هنرمندان به راحتی زندگی کنند.»

کویتی‌پور در بخش دیگری از سخنان به تمجید از بهروز وثوقی پرداخت و گفت: «نمی‌دانم این بازیگر بزرگ چه گناهی کرده که برای دیدن پدر بیمارش باید تا پشت مرز ایران یعنی ترکیه بیاید و حق نداشته باشد وارد مملکتش شود.»

انتقاد از صداوسیما

کویتی‌پور با انتقاد از رفتار صداوسیما با موسیقی گفت: «امروز تلویزیون صدای شجریان را که نقش استادی در موسیقی دارد، پخش نمی‌کند ولی صدای افرادی را پخش می‌کند که حتی حرف زدن هم بلد نیستند. وقتی اثری با خون و رگ مردم عجین شد، صداوسیما آن اثر را پخش کند یا نکند، دیگر تاثیری ندارد.» او ادامه داد: «صداوسیما در بخش دفاع مقدس هم بسیار بی‌سلیقه است. آن‌قدر صحنه‌های هشت‌سال دفاع مقدس را به صورت تکراری نشان می‌دهد که حتی من که در جنگ بوده‌ام، دلزده می‌شوم درحالی‌که هنوز صحنه‌های نابی از این روزها باقی مانده است.»

منبع: شهروند