چگونه با سیاستمداران جنجالی باید مناظره کرد؟

پس از برگزاری مناظره اول میان هیلاری کلینتون، نامزد دموکرات‌ها و دونالد ترامپ نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 در آمریکا، ناظران انتخاباتی، کلینتون را برنده این مناظره معرفی کردند. برخلاف انتظار همگان، کلینتون توانست بر نامزدی که همواره به سخنانی جنجالی و حمله و توهین به دیگران شهرت دارد، پیروز شود. وب‌سایت ای‌بی‌سی نیوز در گزارشی، به این موضوع پرداخته که کلینتون برای پیروزی بر ترامپ از چه حربه‌هایی استفاده کرده است.

نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، اولین مناظره انتخاباتی خود را در روز 26 سپتامبر (6 مهر) در دانشگاه هوفسترا در لانگ آیلند نیویورک برگزار کردند. تحلیلگران اصلی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اعلام کردند که هیلاری کلینتون پیروز نبرد با دونالد ترامپ بوده است.

بیشتر تحلیلگران اعتقاد داشتند که دلیل پیروزی هیلاری کلینتون بر دونالد ترامپ را باید در استراتژیی جست‌و‌جو کرد که او در این مناظره در پیش گرفته بود. از قبل مشخص بود که ترامپ، احتمالا همانند سخنرانی‌های قبلی خود با زبانی عریان و عامیانه به مناظره خواهد آمد. اما هیچ کس نمی‌دانست که چگونه می‌توان در مقابل حرافی عامیانه ترامپ ایستادگی کرد.

وقتی مناظره آغاز شد، ترامپ مطابق با آنچه که پیش‌بینی می‌شد با زبانی عریان و عامیانه و با پرسش‌های مکرر تلاش می‌کرد تا نظم فکری و برنامه هیلاری کلینتون را برهم بزند. در مقابل اما، کلینتون برنامه کاملا دقیقی داشت. او در کل مناظره هرگز خونسردی خود را از دست نداد. سخنان منظم او نشان می‌داد که کاملا بر آن چه که می‌گوید مسلط است. سامی آورنیس، روانشناس در ماساچوست آمریکا که ناچار بوده است برای انجام یک پژوهش دانشگاهی رفتارهای عصبی کلینتون و ترامپ را زیر نظر بگیرد به ای‌بی‌سی نیوز می‌گوید: «در تمامی 90 دقیقه مناظره، بر چهره‌های ترامپ و کلینتون تمرکز کرده بودم. تصور من این بود که در دقایقی از مناظره، کلینتون باید در مقابل ناسزاهای ترامپ از کوره در برود. اما در اوج تعجب من، او هرگز خم به ابرو نیاورد.»

خونسردی کلینتون، بهترین استراتژی برای مقابله با ترامپ بود. در حالی که نامزد جمهوری‌خواهان تلاش می‌کرد تا کلینتون را عصبانی کند، این خود ترامپ بود که در مقابل خونسردی کلینتون بازی را باخت. ترامپ هربار که خونسردی کلینتون را می‌دید بر شدت حملات خود می‌افزود. این حملات تنها بر یک تاکتیک بنا شده بود: «پرسش‌های مکرر.»

تحلیلگران ای‌بی‌سی نیوز گفته‌اند که نزدیک به 60 درصد جملات ترامپ به صورت مستقیم یا غیر مستقیم حاوی سوالاتی از کلینتون بودند. دیگر بخش های سخنان ترامپ نیز حاوی طرح اتهاماتی علیه شخص کلینتون و خانواده او بوده است. این طرز شرکت در مناظره، حقیقت آشکاری را مشخص می‌کند: «ترامپ عملا هیچ حرفی درباره برنامه‌های دولت احتمالی خود نگفته است.» این‌ها جملاتی است که تد جانسون، تحلیلگر سیاسی از موسسه جورج واشنگتن درباره مناظره روز 26 سپتامبر می‌گوید.

در مقابل، هر زمان که نوبت به سخنرانی کلینتون رسید او سعی می‌کرد با جزئیات کامل از برنامه‌های احتمالی خود بگوید. این موضوع دلیل دوم پیروزی کلینتون بر ترامپ است.
وقتی مناظره آغاز شد، ترامپ مطابق با آنچه که پیش‌بینی می‌شد با زبانی عریان و عامیانه و با پرسش‌های مکرر تلاش می‌کرد تا نظم فکری و برنامه هیلاری کلینتون را برهم بزند. در مقابل اما، کلینتون برنامه کاملا دقیقی داشت. او در کل مناظره هرگز خونسردی خود را از دست نداد. سخنان منظم او نشان می‌داد که کاملا بر آن چه که می‌گوید مسلط است.
 
 سومین دلیل برتری کلینتون در مناظره اول انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را باید در زاویه حمله او به ترامپ دانست. ترامپ در طول این مناظره بارها و بارها به کلینتون حمله کرد بدون آن که دستاورد روشنی داشته باشد. دلیل این موضوع روشن بود. ترامپ هیچ انتقاد روشنی از کلینتون نداشت. او صرفا با طرح مسائل ساده و حاشیه‌ای تلاش داشت تا کلینتون را از مدار خارج کند، غافل از این که این نوع از حملات قدرت کافی برای چنین کاری ندارند. مهمترین سرفصل حمله ترامپ به کلینتون این بود که این نامزد دموکرات‌ها «بیشتر از آن که به خانواده خود نزدیک باشد به حامیان مالی خود نزدیک است.»

این حمله ترامپ بر یک پیش فرض قدیمی استوار بود. او می‌خواست ثابت کند که خانواده کلینتون از نظر اخلاقی با مشکلاتی رو‌به‌رو هستند، اما او فراموش کرده بود که اگر قرار است این دست مشکلات، کسی را از میدان خارج کند، بیل کلینتون باید سال ها پیش از کاخ سفید اخراج می‌شد.

کلینتون در میانه مناظره خود به خوبی یک بحث اساسی را مطرح کرد. او ترامپ را متهم کرد که به دلیل فرار مالیاتی، هیچ شفافیتی در فعالیت‌های مالی‌اش ندارد. او به ترامپ گفت که اگر مدعی است فعالیت‌های اقتصادی و مالی‌اش دارای شفافیت است، باید صورت مالی فعالیت‌هایش را در چند سال اخیر منتشر کند.

حمله کلینتون خوب و با هدف برنامه‌ریزی شده بود. دقیقا از فردای مناظره، بحثی جدی در رسانه‌ها مطرح شد که ترامپ شفافیت مالی مشخصی ندارد. این مساله تا آنجا پیش رفت که رویترز و بلومبرگ روز یک اکتبر (11 مهر) اعلام کردند که ترامپ برای فرار از پرداخت مالیات به دولت فدرال، به دروغ اعلام کرده که بخش گسترده‌ای از ثروت خود را از دست داده است.

بعد از موضع‌گیری‌های ترامپ درباره ممنوعیت ورود مسلمانان به خاک آمریکا، فرار مالیاتی را باید بزرگترین دردسر ترامپ در کارزار انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دانست. حالا ترامپ ناچار است تا قبل از مناظره دوم، بخش گسترده‌ای از فعالیت‌های ستاد انتخاباتی‌اش را به پاسخ‌گویی به این مساله اختصاص بدهد.

سرنوشت مناظره اول، درس‌های گسترده‌ای هم برای ما و هم برای ترامپ داشت. آن‌هایی که در جست‌و‌جوی چگونگی غلبه بر سیاستمداران پوپولیست همچون ترامپ در بحبوحه مناظره‌ای همچون مناظره 26 سپتامبر (6 مهر) هستند، باید بدانند که خونسردی، تمرکز بر معرفی برنامه‌ها و حمله‌ای کوچک اما هدفمند رمز پیروزی است. ترامپ هم حالا فهمیده که سخنان جنجالی و اتهام‌زنی‌هایش هرجا که او را پیش اندازد در مناظره، آن هم در مقابل یک سیاستمدار کهنه‌کار که همسرش سابقه حضور در دو مجموعه از این مناظره‌ها را دارد، موثر نخواهد بود.