هدف سعید جلیلی از متلک پرانیهای اخیر چیست؟

آفتاب یزد نوشت:سعید جلیلی کاندیدای شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 با 4 میلیون رای در ادامه سلسله نشست‌های شبه انتخاباتی خود روز گذشته گفته است:«مردم مشکل اقتصادی دارند اما برخی به دنبال برگزاری کنسرت هستند.» مثل روز روشن است که خطاب وی دولت روحانی است. جلیلی با ساختن دوقطبی سازی نخ‌نمای «فقیر-غنی» و «سرمایه‌داری- محرومین» قصد دارد چهره دولت را تخریب کند. دقیقا همان شیوه‌ای که رییس او توانست 8 سال شیره جان کشور را بگیرد و مصائب بسیاری را بوجود بیاورد.البته از زمان شکل گیری این دولت و اهتمام آن در مسائل فرهنگی برخی از آقایان شکست خورده در انتخابات بارها و بارها این رویکرد حسن روحانی و دولتش را به استهزاء گرفتند.کمااینکه بسان گفته های اخیر سعید جلیلی گفتند و نوشتند که مردم ایران به کنسرت نیاز ندارند بلکه صرفا نان می خواهند.این در حالی است که چنین انتقادات و لفاظی هایی توهین به مردم با شعور و با فرهنگ کشورمان بوده و هست. هر انسانی برای یک زندگی ابتدایی و حداقلی همانطور که به «نان» احتیاج دارد ،نیازمند تفریح و سرگرمی‌های متنوع نیز می باشد.به عبارت دیگر اگر یک تحقیق جامع و دقیق در خــصوص چــــرایی کثرت معضلات اجتماعی در ایران شود، نشان می‌دهد بخش اعظم آن برمی‌گردد به برخی تحدیدهای بی دلیل و غیرقانونی که فقط هدفش ضربه زدن به روان و اعتقادات جوانان است.چنین ضرباتی شاید در کوتاه مدت خروجی عجیب و غریبی نداشته باشد اما در بلند مدت می تواند منشاء بروز برخی آسیب ها باشد.فلذا این خام اندیشی است که تصور نماییم همه بدبختی های ما از نبود «اشتغال» و «نان» است.آری؛ هر جوانی برای آنکه بتواند پاسخ مناسبی به نیازهای خود دهد و اسباب شکل گیری یک خانواده را مهیا سازد قطعا به امکانات اولیه از قبیل شغل مناسب نیاز دارد اما این موضوع قدم نخست برای یک جامعه سالم است و قدم های بعدی به مراتب حساس تر و پیچیده تر است.

کمااینکه در برخی جوامع اگرچه مردم از رفاه بالای اقتصادی برخوردار هستند اما فی المثل آمار خودکشی و برخی ناهنجاری های دیگر به شکل اعجاب آوری بالا و قابل تامل است.

از سوی دیگر مبرهن است که دولت در حوزه معیشت و اقتصاد خانوارها اگر نگوییم «خوب» حداقل «بد» نیز عمل نکرده است و ضمن آنکه توانسته برخی خرابی های دولت گذشته مثل تورم 40 درصدی را جبران کند در برخی امور دیگر مثل ثبات بازارهای مختلف، قدم های موثری بردارد.بنابراین، این کمال بی انصافی است که القاء شود دولت حسن روحانی تمام امور مملکت را تعطیل و اندرخم برگزاری یک کنسرت در فلان شهر است.اما نکته دیگری که در مورد افاضات سعید جلیلی به ذهن متبادر می شود مصداق بارز همان ضرب المثل معروف ایرانی است.به راستی ایشان که اینقدر لالایی بلد هستند چرا خود شان به خواب نمی روند؟جلیلی می گوید مردم گرفتار مسائل اقتصادی هستند اما دولت درپی برگزاری کنسرت است؛ گویاخود فراموش نموده اند که در دولت قبل نیزمردم به شدت درگیر مشکلات بزرگ معیشتی بودند و دارایی های شان یک شبه به یک سوم کاهش یافته بود اما وی و تیم همراه شان در مذاکرات هسته ای بیانیه می خواندند و پس از آن هم برای سرپوش گذاشتن بر ضعف ها، اطلاعیه صادر و شعار می دادند.یعنی در حالیکه ملت شب می خوابیدند و صبح می دیدند ارز به یکباره دچار نوسانات شدید شده و پراید ده میلیونی را باید بیست میلیون خریداری کنند آقایان از ارائه بسته ای به 1+5خبر می دادند که در پی آن دولت احمدی نژاد در اداره دنیا سهمی داشته باشد!

به راستی چرا سعید جلیلی که این روزها از این تکیه به آن تکیه و از این مسجد به آن مسجد می‌رود و دولت روحانی را متلک باران می‌کند در این خصوص اشاره ای و سخنی نمی‌آورد؟ چرا بیان نمی‌کند در سال‌هایی که مسئول مذاکرات هسته‌ای بوده آن همه وقت و پول صرف چه دستاورد روشنی شده بود؟ به چه دلیل روشنی، مردم نباید در آن دوران در جریان مذاکرات قرار می‌گرفتند؟ به راستی این دیپلماسی سخت و عزت مندانه ای که به آن افتخار می‌کردند و می‌کنند چه عوایدی داشت؟ آقای جلیلی! شما در انتخابات 92 حدودا 4 میلیون رای کسب نمودید و حالا مردم هم تجربه دوران احمدی نژاد را دارند و هم دوران 4 ساله روحانی. یحتمل با توجه به تکمیل شدن تجربه ملت اگر بازهم در مظان رای مردم قرارگیرید به مراتب رای کمتری کسب خواهید نمود.