ما دقیقا عملیاتی با نام امداد و نجات انجام نمی‌دهیم، چراکه ما درخصوص عملیات‌های اورژانسی با ایران متفاوت هستیم. ما خیلی از امکانات سازمان هلال‌احمر ایران متعجب شدیم.
مایکل آدامسون، مدیرعامل سازمان صلیب‌سرخ انگلیس بر این عقیده است که سازمان‌های عام‌المنفعه‌ای مثل صلیب‌سرخ یا هلال‌احمر باید کارشان را بر مبنای حقایق و جمع‌آوری شواهد انجام دهند. مایکل آدامسون ارتباط مفید با سیاستمداران را رد نمی‌کند بلکه بر این عقیده است که اگر با دولتمردان با زبان شواهد و واقعیت‌ها سخن بگویید، نتیجه خواهید گرفت. دولتمردان سیاست‌های خود را اصلاح خواهند کرد. آدامسون ارتباط با مردم از همه طرق ممکن را توصیه می‌کند و می‌گوید که برای ارتباط با اقشار مختلف جامعه باید راه‌های مختلف ارتباطی را مورد استفاده قرار داد. گفت‌وگوی «شهروند» با مایکل آدامسون را پیش‌رو دارید:شما چه می‌کنید که مردم به شما اعتماد و به حرف‌ها و توصیه‌هایتان گوش می‌کنند؟
برای این‌که مردم به شما گوش کنند باید در مهیا کردن کمک و خدمات به مردم با تمرکز و اراده زیاد عمل کنید. اگر شما قدمی برای مردم برندارید، مردم هم به شما گوش نخواهند کرد. برای ما در انگلیس، مهم‌ترین مسأله این است که ما بتوانیم سالانه به صدها‌هزار نفر آموزش کمک‌های اولیه بدهیم و به سالمندانی که به تنهایی زندگی می‌کنند، کمک کنیم تا به خدمات مورد نظرشان دسترسی داشته باشند. به پناهجویان کمک و از آنها حمایت و در مواقع اضطراری کمک ارسال کنیم. از آن‌جایی که ما همه این کارها را به‌خوبی انجام می‌دهیم، مردم انگلیس بیشتر و بیشتر به ما گوش می‌کنند و هشدارهای ما را جدی می‌گیرند، چون به ما اعتماد دارند. ما هم اطلاعات مورد نظر آنها را از طریق رسانه‌ها در اختیارشان قرار می‌دهیم. ما از تمام ظرفیت‌های رسانه‌ای نظیر، تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها و حتی شبکه‌های اجتماعی برای ارتباط برقرار کردن با مردم استفاده می‌کنیم.
بودجه شما از کجا تأمین می‌شود؟ آیا دولت انگلیس به شما کمک می‌کند؟
بیشتر بودجه ما از طریق کمک‌های مردمی تأمین می‌شود. درواقع دوسوم بودجه ما را مردم تأمین می‌کنند و یک‌سوم آن را از طریق قراردادهایی که با دولت امضا می‌کنیم، تأمین می‌کنیم، برای مثال ما با دولت قراردادی داریم که براساس آن موظف هستیم به سالمندانی که از بیمارستان مرخص می‌شوند، کمک کنیم تا بتوانند روی پای خودشان بایستند و در خانه‌های خودشان زندگی کنند. مقداری دیگر از بودجه خود را نیز از طریق فعالیت‌های بشردوستانه‌ای که در سراسر جهان انجام می‌دهیم به دست می‌آوریم.
در وب‌سایت شما نوشته شده است که بسیاری از داوطلبانی که با صلیب‌سرخ انگلیس کار می‌کنند، نه افراد جوان که افراد سالخورده هستند.
البته ما از پیوستن همه افراد در همه سنین به صلیب‌سرخ استقبال می‌کنیم و جوان‌های زیادی هم با ما همکاری می‌کنند. ٢٥درصد جمعیت انگلیس سنی در حدود ٢٥سال دارند، بنابراین طبیعی است که درصد داوطلبانی که با ما همکاری می‌کنند در سطحی معین باشد، اما در انگلیس، وقتی افراد بازنشسته می‌شوند، هنوز از توان فعالیت برخوردارند؛ برای مثال یک انگلیسی که ٧٠سال دارد همچنان می‌تواند خیلی فعال و سرحال باشد و وقتی این‌گونه افراد بازنشسته می‌شوند، علاقه‌مندند که داوطلب صلیب‌سرخ شوند تا به مردم و همسایگانشان کمک کنند. ما هم سعی می‌کنیم همه‌جور افرادی را جذب کنیم.
آیا شما عملیات امداد و نجات هم انجام می‌دهید؟
ما دقیقا عملیاتی با نام امداد و نجات انجام نمی‌دهیم، چراکه ما درخصوص عملیات‌های اورژانسی با ایران متفاوت هستیم. ما خیلی از امکانات سازمان هلال‌احمر ایران متعجب شدیم. شما نزدیک به ٢میلیون و ١٠٠هزار نفر داوطلب دارید و هلال‌احمر ایران درخصوص بلایای طبیعی کارهای بزرگی انجام می‌دهد. اما در انگلیس ما خیلی خوش‌شانس‌تر هستیم. ما بلایای طبیعی سهمگین نداریم. آنچه ما با آن روبه‌رو هستیم، موقعیت‌های اورژانسی کوچک‌تر است، بنابراین با همین تعداد داوطلبی که داریم می‌توانیم از پس مدیریت اوضاع برآییم.
برای پناهجویان چه اقداماتی انجام می‌دهید؟ آیا برای آنها پناهگاه هم مهیا می‌کنید یا این‌که تنها به آنها مشاوره می‌دهید؟
ما به آنها توصیه‌های مورد نیاز و کمک‌های ضروری را ارایه می‌کنیم. وقتی که پناهجویان از سوریه یا افغانستان به انگلیس می‌رسند معمولا نمی‌توانند انگلیسی صحبت کنند. آنها نمی‌دانند چطور به پزشک یا مدرسه دسترسی پیدا کنند. حتی برخی از آنها نمی‌دانند چطور و از کجا باید پرونده پناهجویی‌شان را باز و روندش را دنبال کنند. آنها هیچ پشتوانه مالی نیز ندارند. بیش از ٧٠درصد پناهجویانی که ما به آنها کمک می‌کنیم در خیابان‌ها بی‌خانمان هستند. ما به آنها کمک مالی و توصیه‌های لازم را ارایه می‌کنیم و داوطلبان ما به کمک آنها می‌شتابند و برای آنها وکیل، پزشک و بیمارستان مهیا می‌کنند. گاهی اوقات نیز دولت آنها را به نقاطی از کشور منتقل می‌کند که آنها در آن‌جا کسی را نمی‌شناسند، اما ما همه جا هستیم. صلیب‌سرخ انگلیس سازمانی مورد اعتماد است. پناهجویان هلال‌احمر کشورهایشان و همچنین صلیب‌سرخ را به‌خوبی می‌شناسند و می‌دانند که علامت صلیب‌سرخ یا هلال‌احمر مورد اعتماد است. ما هیچ قضاوتی درباره ادعاهای آنها برای گرفتن مجوز پناهندگی نمی‌کنیم و فقط به آنها کمک می‌کنم.
در ماه‌های اخیر بحث‌های زیادی درباره پذیرفتن یا نپذیرفتن پناهجویان در اروپا و به‌خصوص در انگلیس درگرفت. آیا شما در روند کاریتان برای کمک‌رسانی به پناهندگان با مشکلی از سوی دولت انگلیس مواجه شدید؟ چطور در این‌باره با دولت انگلیس تبادل نظر می‌کنید؟
ما کاملا بی‌طرف عمل می‌کنیم. تنها آن چیزی را که می‌بینیم، توصیف می‌کنیم و درباره‌اش گزارش می‌دهیم. صلیب‌سرخ انگلیس طی سال‌های اخیر خیلی تغییر کرد. تا پیش از این ما سکوت می‌کردیم و تنها به ارایه کمک و خدمات می‌پرداختیم، اما حالا مدارک و شواهد جمع‌آوری و درباره تجربیات مردم گزارش تهیه می‌کنیم. ما این گزارش‌ها را به دولت ارایه می‌دهیم تا دولت بداند که اوضاع از چه قرار است. ما با دولت انگلیس ارتباط برقرار می‌کنیم. نیازهای مردم را به دولت انگلیس اعلام می‌کنیم تا آنها بدانند که سیاست‌های دولت چطور می‌تواند آسیب‌ها به مردم را کاهش یا افزایش دهد. سعی می‌کنیم روی سیاست‌های دولت اثرگذار باشیم. درباره تجربیاتمان با مقامات عالیرتبه دولت در سطح وزارت مذاکره می‌کنیم و همه مشاهداتمان را به آنها اطلاع می‌دهیم.
بنابر آنچه شما می‌گویید، صلیب‌سرخ انگلیس نمی‌تواند زیاد از سیاست فاصله بگیرد، چراکه مجبور است با سیاستمداران گفت‌وگو و نظر مساعد آنها را جلب کند.
بله، اما راه‌های گفت‌وگو با سیاستمداران متفاوت است. شما می‌توانید در این گفت‌وگوها احساساتی و جوزده عمل کنید یا این‌که مبنای صحبت‌هایتان حقایق و واقعیت‌های موجود باشد. کار ما این است که براساس حقایق و واقعیت‌ها حرکت کنیم. واقعیت‌ها خودشان زبان دارند و حرف می‌زنند. ما این‌طور عمل نمی‌کنیم که تنها نظر خود را بیان کنیم و بگوییم که دولت در فلان مورد اشتباه می‌کند. ما حقایق و واقعیت‌ها را با دولت درمیان می‌گذاریم؛ این‌طور است که ما می‌توانیم بر سیاست‌های دولت اثرگذار باشیم.
اگر دولت به شما گوش نکند چه خواهید کرد؟
دولت سیاست‌ها را تعیین می‌کند. در این‌باره کاری نمی‌توانیم بکنیم. ما می‌توانیم حقایق را با دولت در میان بگذاریم و در مرحله بعد حقایق را با مردم در میان می‌گذاریم.
شما در وب‌سایت‌تان می‌گویید که «نه‌تنها برای پاسخ به بحران‌های اضطراری آماده می‌شوید، بلکه برای جلوگیری از وقوع بحران‌های اضطراری نیز تلاش می‌کنید». چطور این‌کار را انجام می‌دهید؟ چطور مردم را قانع می‌کنید که درباره بحران‌های کشور هوشیار باشند؟ چون مردم معمولا به این حرف‌ها گوش نمی‌دهند.
ما هم مشکلات شما را داریم. مردم ما هم گاهی اوقات گوش نمی‌دهند، اما شما باید همچنان تلاش کنید. آن‌قدر باید بر در بکوبید تا در باز شود. مدام باید هشدارهایتان را تکرار کنید. ما با دولت در این‌باره همکاری نزدیکی داریم و در تمامی طرح‌های محلی نظراتمان را درج کرده‌ایم. در این طرح‌ها نوشته‌ایم که وقتی شرایط اضطراری واقع می‌شود چه کسی باید به آن پاسخ دهد. همچنین تلاش می‌کنیم اطلاعاتی را به مردم ارایه کنیم تا مردم بدانند در شرایط اضطراری چطور باید رفتار کنند. ما هر کاری برای اطلاع‌رسانی به مردم می‌کنیم. در روزنامه مقاله چاپ می‌کنیم. از توییتر و شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنیم تا به مردم دسترسی داشته باشیم. باید از امکان‌های ارتباطی گوناگون برای ارتباط با مردم استفاده کرد. سالمندان از توییتر استفاده نمی‌کنند، بنابراین باید از راهی دیگر برای ارتباط با آنها استفاده کرد. جوان‌ها برعکس هستند و از شبکه‌های اجتماعی استفاده می‌کنند، بنابراین نمی‌توان از شبکه‌های اجتماعی غفلت کرد.
شما چه تعداد کارمند دارید، درواقع به چه تعدادی حقوق می‌دهید؟ ظاهرا شما سعی می‌کنید که سازمانتان را کوچک نگه دارید تا بتوانید مدیریت بهتری داشته باشید.
ما در صلیب‌سرخ انگلیس روی دو موضوع توجه زیادی داریم؛ نخست به مردمی که در بحران‌ها نیاز به کمک دارند و دوم به موضوع توانایی مالی سازمان. برای ما خیلی مهم است که بتوانیم در چشمان کسانی که به ما کمک مالی کرده‌اند، بنگریم و به آنها بگوییم که هر مقداری به ما کمک کرده‌اند به نحو احسن در راه کمک به مردم بحران‌زده خرج شده است. ما ٣هزار و ٥٠٠ کارمند داریم که به آنها حقوق می‌دهیم. ٢٠هزار داوطلب آموزش‌دیده و فعال و در کنار همه اینها ٥٠٠هزار حامی در سراسر انگلیس داریم که از ما حمایت مالی می‌کنند تا بتوانیم ماموریت‌هایمان را در انگلیس در سطح بین‌المللی انجام دهیم.
برای پناهندگان در اروپا کارهایی از سوی سازمان‌های عام‌المنفعه انجام می‌شود؛ مثلا هفته‌ای به نام پناهجویان نامگذاری شده است. شما در این‌باره چه کاری انجام می‌دهید؟
همه هفته‌ها متعلق به پناهجویان است. درحال حاضر، بحث‌هایی که در اروپا درباره پناهجویان درگرفته، گمراه‌کننده است و در برخی از این بحث‌ها حقایق وارونه جلوه داده می‌شود. پناهجویان این‌گونه توصیف می‌شوند که گویی به سودای سودجویی به اروپا آمده‌اند. کسی به این فکر نمی‌کند که آنها از فقر، بدبختی، جنگ و ویرانی می‌گریزند. در هفته پناهجویان باید بیش از هر زمان دیگری داستان این پناهجویان را بازگو کرد. پناهجویانی که برخی از آنها مهندس، معلم و پزشک هستند. کسانی که حتی می‌توانند برای جوامع اروپایی مفید باشد. بنابراین باید با دیدگاه‌های منفی درباره پناهجویان مبارزه کرد؛ این کاری است که ما در هفته پناهجویان انجام می‌دهیم.
مطمئنم که مذاکراتی با مسئولان هلال‌احمر داشته‌اید. در این مذاکرات چه نتیجه‌ای حاصل شده است؟
ما تفاهمنامه‌ای با هلال‌احمر ایران امضا کردیم. صلیب‌سرخ انگلیس و هلال‌احمر ایران هر دو عضو هیأت‌مدیره فدراسیون جهانی هستند. بنابراین ما به‌طور منظم با هم دیدارهایی داریم و دو بار در ژنو با هم دیدار می‌کنیم. ما به دنبال ایده‌های جدید برای همکاری با هم هستیم. باید درک جدیدتر و بهتری از هم به دست آوریم. باید ببینیم که کجا صلیب‌سرخ انگلیس می‌تواند از هلال‌احمر ایران بیاموزد و کجا است که هلال‌احمر ایران می‌تواند از صلیب‌سرخ انگلیس بیاموزد. مطمئنم که می‌توانیم ارتباط عمیق‌تری با هم داشته باشیم.
ارسال نظر
