|
|
امروز: شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ۱۷:۲۱
کد خبر: ۱۲۰۱۲۶
تاریخ انتشار: ۲۱ شهريور ۱۳۹۵ - ۱۰:۰۵
واقعیت این است که جهان امروز همانند جهان سه دهه قبل و حتی دهه قبل نیست و می تواند ایران نادیده بگیرد. اگر روزی اعتقاد داشتیم که جهان بدون نفت ایران دچار چالش جدی می شود اما امروز به چشم می بینیم که کاهش صادرات نفت ایران هیچ تکانه ای به بازار نفت نداد.
دنیایی که ایران و ایرانی ها نیز جزیی از آن به شمار می آیند، ویژگی هایی دارد که اگر با این ویژگی ها آشنا نشویم و یا آشنا باشیم و آنها را نادیده بگیریم، روزگار برایمان ناخوش خواهد شد. دنیای امروز بر خلاف نیم قرن پیش از بازی های پنهان پرشمار دور شده است ...

و حرفها و مجادله ها میان روسای دولتها عریان و واضح و با کمترین رودربایستی ها بیان می شود و این ویژگی دنیای امروز با استفاده از فناوری های مدرن و حیرت انگیز در حوزه ارتباطات ابعادی شگفت انگیز پیدا کرده است و هر خبر،تحلیل و یا گزارشی در هر زمینه ای با سرعت برق و باد در دنیا منتشر می شود یکی دیگر از ویژگی های دنیایی که در آن به سر می بریم پذیرفتن واقعیت های توزیع قدرت فعلی است. واقعیت این است که در دنیای امروز برخی از کشورها قدرتی بالاتر از سایر کشورها دارند و این تفاوت قدرت از سوی کشورهایی با قدرت کمتر پذیرفته شده است. قدرت کشورهای بزرگ تنها در حوزه نظامی گری و حتی اقتصاد نیست، بلکه در همه حوزه ها قضاوت ها دیده می شود. نظام مالی جهانی به عنوان بخشی از قدرت امروز دنیا و نظام حقوق بین المللی به عنوان بخش مهم و بالنده ای از قدرت جهانی نیز اکنون به کمک قدرت سیاسی کشورهای بزرگ آمده و شرایط خاصی بر عهد و پیمانهای بین المللی حاکم شده است. در چنین وضعیتی است که برخی پیمان ها در چارچوب عملیات بانکداری جهانی از اوایل قرن حاضر زاد و رشد پیدا کرده اند و اکثریت کشورهایی که می خواهند در چارچوب بانکداری جهانی فعالیت کنند از این پیمانها تبعیت می کنند. بانکداری ایرانی اما از این تحولات دور بوده است و تحریم های تشدید شده اوایل دهه ١٣٩٠ این دور بودن را افزایش داده است. دولت حسن روحانی که با تحمل بیشترین فشارهای سیاسی توانست برجام را از حرف و کاغذ به مرحله عمل برساند در ادامه عادی سازی مناسبات اقتصادی با جهان یا باید مفاد عهد نامه های بانکداری جهانی را بپذیرد و یا در برابر آن بایستد و اجازه دهد شرایط مناسبات اقتصادی ایران همچنان در محدودیت باشد. دولت راه اول را انتخاب کرده است و می گوید برای عبور دادن اقتصاد ایران از شرایط نامساعد باید در این چارچوب عمل کرد. منتقدان و مخالفان افراطی دولت اما با هیاهوی بسیار می خواهند مانع از این کار شوند و به رغم همه توضیحات دولت،حاضر نیستند واقعیت را بپذیرند و تهدیدهای دولت را افزایش داده اند. این گروه اقلیت که در دو انتخابات پی در پی ریاست جمهوری ١٣٩٢ و مجلس ١٣٩۴ با بی محلی رای دهندگان مواجه شدند اکنون قصد دارند کاری کنند که شاید حسن روحانی از کاندیداتوری استعفا دهد و موضوع همکاری بانک مرکزی ایران با نظام بانکی جهان را دستمایه مخالفت تازه قرار داده اند. این گروه عصبانی و اقلیت بر خلاف اینکه مدام از نظام بین المللی بد می گویند اما انتظار دارند که جهان با ساز آن ها بازی کند و آرزوهای بی انتهای آنها را قبول کند.

 واقعیت این است که جهان امروز همانند جهان سه دهه قبل و حتی دهه قبل نیست و می تواند ایران نادیده بگیرد. اگر روزی اعتقاد داشتیم که جهان بدون نفت ایران دچار چالش جدی می شود اما امروز به چشم می بینیم که کاهش صادرات نفت ایران هیچ تکانه ای به بازار نفت نداد. اقتصاد ایران در بهترین حالت رقمی معادل ٧٠ میلیارد دلار واردات دارد که در مقایسه با واردات ترکیه، کره جنوبی، برزیل و... چیزی نیست و تازه ایران است که به بازارهای جهانی نیاز دارد. کاش ایران عزیز آنقدر نیرومند بود که حرفش در دنیای پر از تلاطم امروز به صورت عادی پذیرفته می شد و در پیشرفت اقتصاد جهان حرفی برای گفتن داشت تا جهان به این مرز و بوم محتاج باشد، اما متاسفانه اینطور نیست و دنیای واقعی بی رحم تر از این حرف هاست که بخواهد خود را با ساز آرزوهای یک گروه اقلیت و یک سرزمین سازگار کند.
منبع: ابتکار
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
اخبار روز
ببینید و بشنوید
آخرین عناوین