لیلا رجبی: به دوومیدانی برنمی‌گردم

رکورددار پرتاب وزنه زنان ایران گفت: تصمیمی برای بازگشت به دوومیدانی ندارم چرا که به قول های فدراسیون اعتمادی نیست. مگر ما چقدر می توانیم با این شرایط بجنگیم؟

لیلا رجبی  درباره نتیجه خود در المپیک اظهار کرد: نتیجه خوب نبود و به رکوردی که می خواستم نرسیدم. الان هم هیچ تمرینی انجام نمی دهم و برنامه ای هم برای مسابقه ها ندارم.

رکورددار پرتاب وزنه زنان ایران درباره علت نتیجه ضعیف خود در المپیک گفت: من نمیتوانم بگویم که شانس مدال بودم اما این امکان وجود داشت که راهی فینال شوم. اصلا با امکاناتی که من داشتم امکان گرفتن مدال وجود نداشت. متاسفانه تغییر ساعت تاثیر منفی روی من گذاشت و در کل شرایط قبل اعزام هم خوب نبود و همه مسائل دست به دست هم داد تا من در مسابقه افت داشته باشم.

رجبی با بیان اینکه تصمیم گیری درستی قبل از اعزام به المپیک درباره مربیان صورت نگرفت گفت: وقتی 10 ورزشکار اعزام می شود باید تصمیم گیری درستی درباره اعزام مربیان انجام شود. به جای اینکه مربی به ریو ببرند درنظر داشتند مسئول کمیته آموزش فدراسیون را به بازی ها اعزام کنند. اصلا تقسیم بندی درست نبود وگرنه چه دلیلی داشت که دو مربی سرعت به ریو بروند. این مشکل فقط مربوط به من نبود بلکه صمیمی، ارزنده و دیگر پرتابگران نیز مشکل مربی داشتند.

او درباره اینکه گفته می شود به دلیل کمبود وقت، فدراسیون امکان جابه جایی مربیان را نداشته گفت: من یک سال بود که سهمیه گرفته بودم و کاملا وقت برای اعزام مربیام وجود داشت. در مورد بچه هایی هم که گفته می شود به دلیل دیر سهمیه گرفتن، مربیانشان همراهشان نبودند باید بگویم همان طور که توانستند به جای آقای خواجوی، خانم بهزادی را اعزام کنند این اتفاق برای مربیان هم می توانست رخ بدهد.

رجبی درباره تصمیم خود مبنی برکناره گیری از دوومیدانی گفت:تصمیم گرفتم دیگر ورزش نکنم چرا که شرایط فدراسیون اصلا مناسب نیست. این شرایط برای تمام دوومیدانی کاران وجود دارد و نشان دهنده شرایط نامناسب است. ما می خواهیم تمرین کنیم تا موفق شویم اما در چنین شرایطی هرچقدر تمرین می کنیم به جایی نمی رسیم. ما در رشته های پرتابی می توانیم مدال آور باشیم اما انگیزه ای نداریم. مگر چقدر میتوان با شرایط موجود جنگید و مبارزه کرد.

او در پاسخ به این سوال که اگر شرایط بهتر شود امکان بازگشتش به دوومیدانی وجود دارد یا خیر گفت: هیچ کدام از وعده های انتخاباتی رییس فدراسیون عملی نشده و وعده زیاد داده است. دیگر هیچ کس به قول ها اعتماد ندارد. ورزشکار انتظار دارد که امکانات را در اختیارش قرار بدهند تا موفق باشد چرا که ما جوابگوی مردم هستیم. با دست خالی چطور می توان این کار را انجام داد؟