حال قرار بر این است که اعضای هیات نمایندگان اتاق ایران باز هم پای صندوق بروند و با رای خود، رئیس جدید را انتخاب کنند؛ به همین دلیل هم اکنون بازار رایزنی ها برای کسب رای و انتصاب فرد جدید در سمت رئیس پارلمان بخش خصوصی داغ است.
در این میان، جلسات مستمری میان تشکلهای بخش خصوصی با ریش سفیدان و صاحب رایهای اتاق ایران تشکیل میشود و گروههای مختلفی تشکیل شده اند تا بتوانند در تعیین رئیس جدید نقش آفرینی کنند.
گزینه های مختلفی هم برای ریاست جدید اتاق ایران مطرح هستند که محتملترین آنها، یحیی آل اسحاق رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران، غلامرضا شافعی رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن مشهد و محسن جلال پور نایب رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن کرمان به شمار میروند.
البته به علاء میرمحمد صادقی هم پیشنهاداتی شده است که گفته می شود وی این پیشنهادها را نپذیرفته است.
حال قرار است که در یک جلسه با حضور اعضای هیات نمایندگان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران در خصوص رئیس جدید تصمیم گیری شود.
الف- ویژگی های رئیس اتاق از نگاه ملی:
1.برخورداری از توان اجرایی و کارآمدی لازم در عرصه مدیریت، راهبری و هدایت بخش خصوصی در جهت ارتقاء جایگاه این بخش در اقتصاد ملی.
2.دارا بودن وجاهت لازم و حسن شهرت در میان فعالین اقتصادی کشور.
3.برخورداری از قدرت تعامل با قوای مجریه، مقننه و قضاییه کشور.
4.داشتن توان و تجربه اجرایی لازم جهت حل مشکلات کلان بخش خصوصی از یکسو و حل معضلات و موانع سر راه بنگاههای تولیدی و تجاری از سوی دیگر.
5.برخورداری از آگاهی و دانش لازم جهت دفاع از منافع بخش خصوصی در مجامع تصمیم گیری و عمق بخشیدن به سیاست های حمایتی دولت در عرصه تولید و صادرات.
6.کارآفرینی، خلاقیت و پشتکار در عرصه تجارت، صنعت، معدن و کشاورزی.
7.ترجیح دادن منافع ملی و مصالح بخش خصوصی کشور بر منافع شخصی و بنگاه اقتصادی خود.
8.ساماندهی، سازماندهی و فراگیر نمودن اتحادیه ها، انجمن ها و تشکل های بخش خصوصی در عرصه تجارت و تولید.
9.در هم شکستن انحصارات و رقابتی نمودن فضای کسب و کار.
10.ایجاد هم افزایی با دیگر بخش های اقتصاد کشور در راستای رشد تولید ناخالص داخلی.
ب- ویژگی های رئیس اتاق از نگاه بین المللی:
1.دارا بودن تجارب و سوابق موفق در عرصه روابط بین الملل.
2.تسلط کامل در عرصه تجارت خارجی و اقتصاد بین الملل.
3.مذاکره کننده حرفه ای و تسلط کامل به زبان انگلیسی.
4.برخورداری از قدرت سازماندهی و مدیریت هیئت های تجاری، فنی و اقتصادی در مذاکره با طرف های خارجی.
5.تسلط بر فرآیند قرارداد ها و پروتوکل های تجاری و اقتصادی.
6.اهتمام به افزایش سهم ایران در تجارت جهانی.
7.کمک به تحقق اهداف سیاست خارجی و منافع ملی کشور از طریق دیپلماسی اقتصادی و تجاری.
8.داشتن تخصص و سابقه عملیاتی در عرصه صادرات و واردات.
9.انتقال دانش فنی و تجارب و رویکردهای نوین بین المللی در عرصه تولید و تجارت به بنگاههای اقتصادی کشور.
10.برخورداری از وجاهت و حسن شهرت در عرصه بین المللی.
بدیهی است تجمیع همه شرایط و ویژگی های فوق در یک فرد تا حدودی مشکل به نظر می رسد ولی باید جستجو کرد چه کسی بطور نسبی بالاترین نمره را درمیان داوطلبین ریاست اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران احراز می کند.البته فراد ديگري هم ازجمله مجتبي خسروتاج در اين ميان مطرح هستندولي آنچه مهم است كسي بايد سكاندار رياست اتاق ايران شود كه بحق واجد ويژگيهاي فوق بوده و در عملكردهاي گذشته وي خروجي هاي مثبتي وجود داشته باشد.هرچند گزينش و انتخاب نهايي با اعضاي محترم هيات نمايندگان اتاق ايران است ولي بعنوان يك كارشناس با شناختي كه از همه اين آقايان دارم آقاي خسروتاج را مناسبترين گزينه ميدانيم.يقينا" وزن تخصصي و تبحر و تسلط ايشان در حوزه هاي سياستگذاري و اجرايي و طراحي برنامه هاي توسعه گرا و جديت در ارتقاء شان و جايگاه بخش خصوصي بيشتر از بقيه است