به گزارش ایسنا، با اینکه دو گزینه ریاست شورای شورای شهر مشخص شده اما هنوز خبری از کاندیداهای سایر کرسی‌های هیات رئیسه همچون نایب رئیس، منشی‌ها و سخنگو منتشر نشده هرچند که به نظر می رسد بازهم در این قسمت گزینه های تکراری هر دو طیف کاندید شوند، بگونه ای در میان اصلاح طلبان گزینه هایی همچون احمد حکیمی پور به عنوان نایب رئیس، محسن سرخو و محمدمهدی تندگویان برای منشی و اسماعیل دوستی نیز به عنوان سخنگوی شورای شهر در سال آخر کاندید خواهند شد و در طیف اصولگرا نیز تمامی اعضا هیات رئیسه فعلی بر سر جای خود می مانند هرچند که مرتضی طلایی نایب رئیس شورا در گفت وگو با ایسنا عنوان کرد: که شخصا علاقه ای برای کاندید شدن ندارد اما در آخر تابع نظر اصولگراها خواهد بود!
با این حال رضا تقی پور سخنگوی شورای شهر نیز با بیان اینکه روال بر این است که کاندیداتوری اعضا در همان جلسه انتخابات اعلام می شود، عنوان می‌کند: برابر آیین نامه داخلی شورا نیاز نیست که از قبل به صورت مکتوب نامزدها اعلام شوند و امیدواریم انتخابات هیات رئیسه به خوبی و با حضور حداکثری برگزار شود.
بااینکه تقی پور عملکرد هیات رئیسه سال سوم را نسبت به دوره های قبل خوب ارزیابی کرد اما اسماعیل دوستی عضو کمیته حمل ونقل شورا نظر دیگری در مورد ریاست چمران دارد و به ایسنا می‌گوید: شورای چهارم کارامد و حرفه ای است و سعی کردیم در شورای شهر با وجود هر دو جناح به مردم خدمت کنیم.
وی با بیان اینکه شورای شهر سیاسی نیست و تضارب آرا در آن طبیعی است ، می‌افزاید: تنها روزی که شورای شهر می‌تواند، سیاسی شود روز انتخابات است و در مابقی روزها باید به ارائه خدمت به مردم بپردازد.
دوستی در مورد عملکرد هیات رئیسه فعلی شورا با بیان اینکه روش مدیریت چمران برای ما قابل قبول نیست چراکه خودش تصمیم گرفته و خود نیز عمل می کند می‌گوید: باید در هیات رئیسه شورای شهر شاهد تقسیم امور و وظایف باشیم، اما می بینیم که چمران به هیات رئیسه کمتر اهمیت می دهد و بار سنگین را به تنهایی به دوش می کشد و در نتیجه گاها اشتباه می‌کند.
همچنین محمدمهدی تندگویان نایب رئیس کمیسیون شهرسازی شورا که چندی قبل «مسجدجامعی» را به عنوان گزینه اصلاح طلبان اعلام کرده بود نیز با بیان اینکه در چندین سال گذشته وچند دوره شورا تقریبا هیات رییسه قائم به یک نفر بوده و سلایق یک نفر برهیات ریسه شورا حاکم بوده است، می‌گوید: «هیات ریسه به صورت مشورتی اداره نمیشود و متاسفانه مرکزی هم برای پژوهش وتحقیق به طور رسمی مشخص وجود نداشته و مهمتر اینکه ریاست یا هیات رییسه شورا درامر پیگیری اجرای مصوبات به شدت ضعیف عمل کرده و مصوبات فراوانی داریم که گزارشی ازاجرای آن وجودندارد و باید این مهم محقق شود.
درحقیقت شورا جایگاهی تنها برای خودنمایی وتریبون آزاد سخنرانی شهری وتصویب مصوباتی بدون اجرا شده است و متاسفانه به دلیل درگیر شدن هیات رییسه و شورا به امورحزبی و سیاسی، بازخواست و عزل شهردارتقریبا ازبین رفته وگاهی تعاملات ناسالم نیز بین شورا وشهرداری بوجود آمده، به هرحال ریاست فعلی علیرغم تجربه بالا، اشراف بر امور و مصوبات ووقت گذاری فراون کاری ، در عمل نتیجه مطلوبی را در شهر بوجود نیاورده است.»
پرویز سروری نیز در صفحه تلگرامی خود با بیان اینکه شورای چهارم با دوره‌های قبل متفاوت است، نوشته است: «دوره اول یک دوره کاملاً جناحی و اصلاح‌طلبانه بود که منجر به فروپاشی شوراها و تمامیت آن در کشور شد و نگاه مردم را نسبت به شورا کاملاً منفی کرده بود. در دو دوره بعدی یعنی دوره دوم و سوم، مردم در اعتراض به روشی که در شورای اول وجود داشت یک شورای کاملاً اصولگرایانه را انتخاب کردند و اقدامات مؤثری که شورای دوم انجام داد باعث شد که نظر مردم نسبت به شوراها ترمیم شود. هر دوره نسبت به دوره قبل احساس می‌کنیم که مردم نگاه‌شان به شوراها در حال اعتماد بیشتر است.
به نظر من ویژگی‌های چمران در شورای شهر منحصر به فرد است. از این نظر وی سوابق مشخصی در امور اجتماعی و شهری دارد و تحصیلات‌شان کاملاً مرتبط است و حدود 14 سال است که فرمان شورای شهر تهران و شورای عالی استان‌ها در اختیار آقای چمران بوده و اینها باعث شده که ایشان یک اشراف تقریباً بی‌نظیری را در موضوعات مختلف شهری داشته باشد که من فکر می‌کنم باید آنها را کاملاً مد نظر داشت. چمران با اینکه به اردوگاه اصولگرایان تعلق دارد اما در اداره شورا به هیچ وجه نگاه سیاسی‌اش را دخالت نداده و کاملاً یک مدیریت غیرسیاسی و کارشناسی را ارائه می‌دهد.»
رئیس شورای شهر در کمتر از یک روز دیگر انتخاب می شود و رئیس هر که باشد! و هیات رئیسه هرچه شود، سال سختی را در پیش دارد چراکه انتخابات دوره پنجم شورای شهر در پیش است و قطعا اداره یک شورای با حال و هوای انتخابات و سیاسی کاری‌ها بس سخت خواهد بود.
