در زمان دکتر دانشجو، دانشگاه‌ها با رکود همراه شدند و اعضای هیات‌علمی و دانشجویان دچار فقدان انگیزه شدند و پیشرفت دانشگاه‌ها دچار افت شد.
دکتر منفرد، یک مدیر توانمند و پرکار است که مسوولیت‌های مختلفی را تاکنون
در این سیستم برعهده داشته است و همیشه از شش‌صبح تا دیروقت برای کار خود
وقت می‌گذارد و از طرفی به‌طور جدی به کارها رسیدگی می‌کند تا جایی که بین
دوستان و همکاران به یک ضرب‌المثل تبدیل شده است.برنامه‌ریزی و نظم کاری
ویژه‌ای در کارهای او دیده می‌شود. در عین حال دوراندیشی در کارها و سنجش
فعالیت‌ها و انجام کارها نشان‌دهنده پختگی تصمیمات دکتر منفرد است چراکه
ایشان کارها و ابعاد مختلف آن را به‌صورت همه‌جانبه قبل از انجام ارزیابی
می‌کند.در رفتار، دکتر منفرد متانت شخصی و مشی معتدل دارند اهل ادب و
اعتدال عمومی است. از طرفی در مشی مدیریتی، اهل پرکاری و البته کارهای
سنجیده است و ابعاد مختلف کارها را تجزیه و تحلیل می‌کند و یکی از استادان
برجسته دانشگاه امیرکبیر است و شخصیت علمی برجسته‌ای دارد.هجمه‌هایی که
اخیرا به شخصیت علمی دکتر منفرد شده است، معمولا از طرف کسانی است که خود
شخصیت علمی برجسته‌ای ندارند و با مفهوم علم ارتباط برقرار نکرده‌اند. خیلی
از این افراد خود با عدم‌صلاحیت علمی وارد هیات‌علمی دانشگاه‌ها شده‌اند و
معمولا به دلیل ارتباط با دیگران وارد این جایگاه‌ها شده‌اند و از نظر
پایه علمی بسیار ضعیف هستند و از ضعف بنیه علمی رنج می‌برند. بنابراین با حضور یک فرد کاملا علمی و تحصیلکرده مخالفند. این افراد معمولا جزو افرادی هستند که بدون بلیت وارد اتوبوس اعضای هیات‌علمی دانشگاه‌ها شده‌اند.
کسانی که می‌گویند با حضور دکتر منفرد در وزارتخانه، پیشرفت علم متوقف می‌شود، باید بدانند زمانی‌که دکتر منفرد سرپرست وزارت علوم بود، دستور افزایش نوشتن مقاله‌های علمی و مقاله‌های ISI را صادر کرد و از دانشگاه‌ها خواست که به تولید مقالات علمی بپردازند. از طرفی درک متفاوت دکتر منفرد، یعنی ایجاد آرامش و امنیت در فضای دانشگاه و بازگرداندن نشاط به جمع دانشجویان و استادان مورد هجمه قرار می‌گیرد، در حالی که روش درست، این کار است.
فعالیت دانشجو در چارچوب قانون و جامعه علمی می‌تواند احساس سرزندگی را به این جامعه بازگرداند و این موضوع به این معنی نیست که فضای دانشگاه سیاسی می‌شود چراکه هیچ‌وقت دانشگاه تبدیل به یک موسسه حزبی نمی‌شود. قانعی‌راد افزود: حیات دانشجو و اهمیت‌دادن آن به سرنوشت جامعه و اقدامات دولت و فعالیت‌هایی که در سطح عمومی جامعه رخ می‌دهد، همیشه بوده و کسی از آن نمی‌ترسیده؛ بلکه به تجارت علمی دانشجویان اضافه می‌‌کرده است، این موضوع از طرفی باعث سرزندگی دانشگاه می‌شود.
در زمان دکتر دانشجو، دانشگاه‌ها با رکود همراه شدند و اعضای هیات‌علمی و دانشجویان دچار فقدان انگیزه شدند و پیشرفت دانشگاه‌ها دچار افت شد، بنابراین ما با پیشرفت علمی چندانی در چند سال گذشته روبه‌رو نبودیم. حتی آمارها نشان می‌دهد که در تهیه مقالات با افت زیادی روبه‌رو بودیم هم از نظر کیفیت و هم از نظر کمیت. دل‌مردگی را نمی‌توان پیشرفت علمی دانست.
با حضور ایشان در وزارتخانه از فرار مغزها جلوگیری شده، سرمایه انسانی یعنی تعداد استادان برجسته افزایش می‌یابد و بنیه علمی - فکری جامعه ارتقا خواهد یافت و ثبات علمی دانشگاه را تقویت می‌کند. هم‌اکنون با رانت‌خواران، دانشگاه از ضعف بنیه علمی رنج می‌برد و این موضوع نهاد دانشگاه را تضعیف می‌کند ولی با حضور دکتر منفرد، این سیکل معیوب به پایان می‌رسد و دانشگاه که نسل آینده را می‌سازد، متخصصان و ظرفیت علمی را ارتقا می‌دهد و تقویت می‌شود.
محمدامین قانعی‌راد . رییس انجمن جامعه‌شناسی ایران/شرق
ارسال نظر
