ملاحظه این جمله امام خمینی سئوال مهمی را به ذهن‌ها می‌آورد که پاسخ آن می‌تواند درمان یکی از دردهای امروز جامعه ما باشد. سئوال اینست که: ابتلائات و مصیبت‌های امام رضا علیه‌السلام چه بود.
جمهوری اسلامی نوشت:امام خمینی در دیداری که در سوم دیماه سال 1359 با تولیت آستان‌قدس رضوی آیت‌الله واعظ طبسی و نمایندگان خراسان در مجلس و جمعی از اهالی مشهد داشتند، ضمن ابراز اشتیاق فراوان به زیارت حضرت ثامن‌الائمه علیه‌السلام و به زبان آوردن این جمله که «من امیدوارم با دعای شما موفق بشوم به پای‌بوس آن حضرت» فرمودند: «حضرت رضا سلام‌الله علیه در آن ابتلائاتی که داشت و در آن مصیبت‌های معنوی که برایش وارد می‌شد، بدون اینکه یک اختلافی ایجاد کند با آرامش راه خودش را به پیش می‌برد. مقید بود به اینکه آرامش ملت را حفظ کند» (صحیفه امام جلد 13 صفحه 426)ملاحظه این جمله امام خمینی سئوال مهمی را به ذهن‌ها می‌آورد که پاسخ آن می‌تواند درمان یکی از دردهای امروز جامعه ما باشد. سئوال اینست که: ابتلائات و مصیبت‌های امام رضا علیه‌السلام چه بود و آن حضرت چرا در برابر آن ابتلائات و مصیبت‌ها صبر کردند و از ایجاد اختلاف در جامعه مسلمین پرهیز فرمودند؟
پاسخ این سئوال را می‌توان از اصرار و اجبار مامون عباسی برای تحمیل ولایتعهدی به امام رضا علیه‌السلام و محدودیت‌های زیادی که برای آن حضرت ایجاد کرده بود به دست آورد. ادامه همین محدودیت‌ها و تحمیل‌ها شهادت امام رضا به دست مامون بود که البته بعد از تحمل فشارها و ناملایمات بسیار زیاد و آزار و اذیت امام صورت گرفت. آنچه مورد نظر امام خمینی است، اینست که حضرت ثامن‌الائمه علیه‌السلام آنهمه فشار و ناملایمات را تحمل کردند و با هدف حفظ آرامش جامعه اسلامی و جلوگیری از اختلاف به وظایف امامت نیز عمل می‌کردند.
ویژگی امام رضا علیه‌السلام از نظر ما ایرانیان که اکنون سالروز میلاد باسعادت آن حضرت را جشن میگیریم اینست که این امام معصوم، مهمان ما هستند و وجود نورانی ایشان موجب برکت کشور ایران است و به فرموده امام خمینی، مشهد مرکز معنوی کشور ماست. این ویژگی برای ما ایرانیان مسئولیت بزرگی نیز به همراه دارد که التزام به سیره آن حضرت است. این التزام را مسئولین حکومتی و فعالان سیاسی در جامعه اسلامی ما قطعاً بیشتر باید احساس کنند. آنها در برابر امت اسلامی برای ساختن یک جامعه نمونه اسلامی بر مبنای سیره رضوی مسئولند و این مسئولیت را هرگز نمی‌توانند نادیده بگیرند.
متاسفانه امروز رفتار جناح‌های سیاسی در جامعه ما بگونه‌ای نیست که بتوانیم آن را بر سیره رضوی منطبق بدانیم. امام رضا علیه‌السلام دشوارترین ناملایمات تحمیل شده از جانب دشمن را با هدف حفظ وحدت و آرامش جامعه اسلامی تحمل کردند ولی جناح‌های سیاسی ما حتی دوستان خود را نیز نمی‌توانند تحمل کنند و با اندک تفاوتی که در نگاه دیگران به مسائل ممکن است احساس شود، در برابر آنها جبهه‌گیری می‌کنند و کار را به بداخلاقی و تخریب و تهمت و ناسزاگوئی و بی‌حرمتی می‌کشانند. چنین رفتاری درست درمقابل سیره رضوی و آنچه از پیشوایان دینی به ما رسیده است قرار دارد.
در عصر ما بیانات امام خمینی به مسئولین نظام جمهوری اسلامی و فعالان سیاسی مالامال از توصیه به وحدت و همدلی و یک‌دست و یک‌زبان شدن برای مقابله با دشمنان و حفاظت از دستاوردهای انقلاب اسلامی بود. همین توصیه را امام به مردم هم داشتند و مردم با عمل به آنچه امام می‌گفتند توانستند رژیم ستم‌شاهی را ریشه‌کن کنند، نفوذ قدرت‌های سلطه‌گر و استعماری را از کشور قطع نمایند و آزادی و استقلال را در سایه تاسیس نظام جمهوری اسلامی تامین کنند. تداوم انقلاب و استمرار نظام جمهوری اسلامی نیز با وحدت و همدلی مردم میسر شد و اکنون نیز با پشتوانه مردمی است که به راه خود ادامه می‌دهد هرچند با خطرها و تهدیدهائی همچون اختلاف میان مسئولین و فعالان سیاسی مواجه است. قطعاً نفس اختلاف هرگز تهدید محسوب نمی‌شود ولی متاسفانه آنچه اکنون در عرصه سیاسی جامعه ما وجود دارد، بسیار فراتر از اختلاف است. تخریب، تهمت، بی‌حرمتی و تلاش برای حذف رقیب از طریق بی‌اعتبار کردن، به سکه رایج فعالان سیاسی تبدیل شده است و این همان چیزی است که با فرهنگ رضوی سازگاری ندارد و برخلاف توصیه‌های امام خمینی است.
بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی، برای دور ماندن از آفات نفس همواره به مسئولین توصیه می‌کردند در تهذیب نفس بکوشند. در سیره و فرهنگ رضوی آمده است که امام رضا علیه‌السلام همواره تمام خدمتکاران را برای خوردن غذا فرامی‌خواندند و با آنها همسفره می‌شدند. همنشینی و هم‌کلامی با ملازمان نیز بخش تفکیک‌ناپذیر اخلاق عملی حضرت بود. در زمینه رعایت حال خدمتکاران در حالات امام رضا نوشته‌اند اگر با یکی از آنان کاری داشتند وقتی می‌شنیدند در حال غذا خوردن است دستور می‌دادند او را به حال خودش بگذارند تا با فراغت غذا بخورد. اینها نمونه‌هائی از تواضع و فروتنی و محصول تهذیب نفس هستند. مسئولان یک جامعه اسلامی باید از طریق تهذیب نفس چنین فرهنگی را در وجود خود نهادینه کنند و به ساده‌زیستی، که سیره تمام پیشوایان دینی ما بود و امام خمینی نیز خود به آن پای‌بند بودند و همواره مسئولین را نیز به آن سفارش می‌فرمودند، التزام عملی داشته باشند. در اینصورت است که مردم می‌توانند فرهنگ رضوی را در زندگی مسئولین مشاهده کنند و به آینده امیدوار باشند.
به دست‌اندرکاران جشنواره بین‌المللی امام رضا نیز یادآوری این نکته را لازم می‌دانیم که خوب است نهادینه ساختن فرهنگ رضوی در عرصه‌های اخلاقی و اجتماعی و سیاسی را در دستور کار خود قرار دهند و مطمئن باشند که فقط از این طریق می‌توانند سیره این امام معصوم را در جامعه ما جاری نمایند.
ارسال نظر
