شیخ نور پس از چند سال عسرت و کناره جویی از صحنه سیاسی این روزها بیش از همیشه در کانون توجه است تا بدان حد که دفتر وی یا مشغول صدور تکذیبیه پیرامون نقل قول از وی است یا اخبار انتشار یافته درخصوص وی تکذیب می‌شود.
بک‌روز به نقل از وی خبر بازنشستگی سیاسی‌اش بر صدر اخبار می‌نشیند و تکذیب می‌شود، روز دیگر اصلاح‌طلبان با فرش قرمز به استقبالش می‌آیند و خبر سر لیستی وی برای انتخابات مجلس از سوی این اردوگاه سیاسی گمانه‌زنی می‌شود و او می‌گوید که هنوز هیچ برنامه‌ای در این خصوص ندارد و روز دیگر خبر پیشنهاد ریاست وی بر یکی از سنتی‌ترین تشکیلات جریان اصولگرایی مورد تکذیب قرار می‌گیرد.این چه رمز و رازی است که شیخ علی‌اکبر ناطق نوری آرام و کنار کشیده از متن تحولات سیاسی را اینچنین به کانون توجهات آورده است تا بدان حد که لااقل در گمانه‌زنی‌ها او به‌عنوان لیدر دو قطب سیاسی متضاد و رقیب مطرح می‌شود و کسی از این حدس و گمانه‌ها تعجب نمی‌کند! اینکه بتوانی در فضای پر کشاکش سیاسی و مملو از منازعات لفظی و کلامی بر صدر بنشینی و مورد امتنان و اعتماد اضلاع مختلف باشی هنری است که کمتر کسی را یارای دستیابی به آن بوده است. شیخ نور اکنون سکه‌اش خوش ضرب است. سیاسیون نیز با توجه به همین مولفه‌هاست که او را بر صدر می‌نشانند و خواستار میدان‌داری وی در اردوگاه سیاسی خویش هستند و او چه بخواهد و چه نخواهد یک پای سیاست‌ورزی در چشم‌انداز انتخابات مجلس است.
انتخابات مجلس و اعتدالی که خریدار دارد
اینکه اصلاح‌طلبان و اصولگرایان هر دو در جهت جلب نظر و همراهی شیخ نور گام بر می‌دارند برآمده از این نکته است که در زمانه فعلی مردمان خسته از مجادلات چندین و چندساله میان دو قطب سیاسی به سمت و سوی آرامش و ثبات و دوری‌گزینی از منازعات سیاسی نیل یافته و برای سامان بخشی به امور خود چشم به افرادی دارند که در تلاطم‌های پرشمار سال‌های گذشته از مدار انصاف و اعتدال خارج نشده و در تعارضات به یک سمت و سو شیبی نامتعارف نیافته‌اند. این نکته گزینه ترغیب‌کننده‌ای برای طیف‌های سیاسی است که روی چنین افرادی سرمایه‌گذاری کنند و رمز این جلوت شیخ نور در سپهر سیاسی به این نکته باز می‌گردد.
اصلاح‌طلبان بر مدار ثبات
اصلاح‌طلبان پس از سال‌ها دور ماندن از عرصه قدرت و البته به فراخور مضایقی که با آن دست و پنجه نرم می‌کردند، توانستند در انتخابات 24 خرداد با یک هم‌اندیشی منسجم و نگاه عبرت آموز به عملکردهای پسین یک تصمیم تاریخی را محقق کرده و به جای آنکه منافع طیفی را لحاظ کنند در راستای منافع ملی به یک هم افزایی راهبردی نیل یابند. آنان پیروز بلامنازع انتخابات بودند بدون آنکه کاندیدای متعلق به این جناح سیاسی بر صدر قوه مجریه بنشیند. آنان با حمایت حساب شده خود، هم حریف را از گردونه رقابت خارج کردند هم آنکه توانستند فردی را بر مصدر امور بنشانند که مطالبات آنان را منعکس کرده و البته مخالفت‌ها و مقاومت‌های محتمل را نیز کمتر در برابر خود داشت. حال اصلاح‌طلبان در این فضای متوازن و متعادل می‌توانند برای آینده سیاسی خود خارج از بطن قدرت سیاسی با فراغ بال برنامه‌ریزی کنند و در یک مسیر هموار به افق‌های پیش‌رو چشم داشته باشند، این بار دولت مستقیم با اتیکت اصلاح‌طلبی بر راس امور نیست که آمدن و رفتنش مستقیم به حساب این جناح سیاسی باشد و آنان متحمل هزینه در اصطکاک‌های سیاسی دولت و دیگر جناح‌ها باشند و می‌توانند خارج از ساخت قدرت برای اصلاحات ماندگار و با ثبات برنامه‌ریزی کنند. آنان می‌دانند که هنوز حساسیت‌ها پیرامون اصلاح‌طلبان بالاست و چه بهتر که در نگاه کلان و بلند مدت همین منش و روش را درخصوص مجلس آینده نیز برنامه‌ریزی کرده و این بار با لیدری یک اعتدالگرای دیگر و البته با حضور چهره‌های معتدل‌تر خود به مجلسی همنوا با مطالبات اصلاح‌طلبانه چشم داشته باشند و بدیهی است که با این رویکرد ناطق نوری بهترین گزینه می‌تواند باشد.
اصولگرایان به دنبال حلقه وصل
زنگ افتراق و انشقاق در اردوگاه اصولگرایی هنگامه‌ای خورد که آنان بدون هیچ رقیب جدی به فتح کرسی‌های مجلس فکر می‌کردند و در این راه به نظر همواره نیازی به میدان‌داری اصولگرایان سنتی نمی‌دیدند. ریش‌سفیدان اصولگرا که به حاشیه رفتند عرصه برای ترکتازی تندروها بیشتر مهیا شد و با برآمدن شاکله‌ای با عنوان جبهه پایداری انشقاق‌ها نیز دامن گستراند و کار به جایی کشید که در انتخابات ریاست‌جمهوری چند دستگی اصولگرایان آنان را با شکستی سنگین روبه‌رو ساخت. پس از انتخابات نیز اصولگرایان سنتی چشم به میدان‌داری ریش سفیدانی چون حبیب‌ا... عسگراولادی داشتند که در راس تشکیلات فراگیری چون جبهه پیروان می‌توانست به انضباط و انسجام اصولگرایان کمک شایان توجهی کند اما با فوت وی خلأ جدی در این شاکله ایجاد شد و همین نکته برخی از اصولگرایان را بر آن داشت که برای جایگزینی وی به فکر میدان داری یک سیاستمدار مورد وثوق باشند و اینجا نیز نام ناطق نوری به میان آمد. البته محسن کوهکن دبیرکل جامعه اسلامی نمایندگان ادوار مجلس از تشکل‌های حاضر در جبهه پیروان خط امام و رهبری عنوان داشته که شورای مرکزی این تشکل بعد از فوت مرحوم عسگر اولادی جلسه‌ای نداشته و نامه‌ای هم برای پذیرش ریاست این مجموعه آنگونه که در رسانه‌ها آمده برای ناطق نوری فرستاده نشده است. البته خود وی نیز تصریح داشته که حضور ناطق نوری می‌تواند فرصت خوبی برای جبهه پیروان باشد اما در این خصوص تصمیمی گرفته نشده است. البته این اظهارات در حالی است که چندی پیش یکی از اعضای شورای مرکزی جامعه اسلامی نمایندگان ادوار مجلس از پیشنهاد برخی چهره‌های سیاسی به حجت‌الاسلام ناطق برای پذیرش ریاست این مجموعه خبر داده بود. هر چه هست اینکه اصولگرایان برای انسجام تشکیلاتی نیازمند میدان داری افرادی چون ناطق هستند کسی هم شک و شبهه‌ای ندارد. البته در این میانه نکته آنجاست که ناطق نوری بواسطه حوادث چند سال گذشته دلخور از همقطاران پیشین اصولگراست و رویکردهای سیاسی وی نیز اکنون بیشتر از آنکه با اصولگرایان همخوانی داشته باشد همپوشان با رویکردهای اصلاح‌طلبی است و به نظر می‌رسد که وی اگر قصد میدان‌داری در عرصه سیاسی را داشته باشد ترجیح بدهد با نمایه مستقل اعتدالگرا و متمایل به اصلاح‌طلبی پا به وادی کنش سیاسی بگذارد.
در همین زمینه بخوانید
ارسال نظر
