نامه سرگشاده 58 استاد علوم جنگل به مسئولان

استاد علوم جنگل دانشگاه های کشور، خواستار عدم اجرای لایحه استراحت جنگل ها از سوی سازمان حفاظت از محیط زیست شدند و تاکید کردند:‌ توقف بهره‌برداری و اصطلاح «استراحت جنگل‌ها» نه‌تنها پایه علمی ندارد، بلکه اجرایی نیز نخواهد بود و تنها آسیب و تخریب بیشتر جنگل‌ها و سرمایه‌های عمرانی موجود در آن را به دنبال خواهد داشت.

 در بخشی از این نامه سرگشاده آمده است:‌ جنگلداری، علم مدیریت جنگل است و سابقه‌ای طولانی در دنیا دارد؛ حدود نیم‌قرن نیز از ایجاد این رشته در کشور ما می‌گذرد. بدیهی است چگونگی مدیریت جنگل‌ها و برخورداری از خدمات چندگانه این موهبت الهی، باید توسط استادان و متخصصان دانش جنگلداری و البته با عنایت به جنبه‌های محیط‌زیستی و توان اکولوژیکی آن‌ها تعیین شود. اعمال مدیریت پایدار در جنگل‌ها، تنها از طریق تهیه و اجرای طرح‌های مبتنی بر دانش جنگلداری میسر است.

در این نامه بااشاره به تصمیم سازمان حفاظت محیط‌زیست برای توقف بهره‌برداری از جنگل‌های شمال کشور آمده است:‌ این موضوع در حالی پیشنهاد می‌شود که جنگل‌های تحت مدیریت خود آن سازمان که سابقه بهره‌برداری چوبی ندارند در وضعی نامطلوب به سر می‌برند و در حال تخریب هستند. در این شرایط تعیین خط‌مشی از سوی این سازمان برای مدیریت جنگل‌هایی که مدیریت تخصصی آن‌ها را تجربه نکرده است یک ‌رویه ناقص و بالطبع مشکل‌آفرین است.

به اعتقاد این اساتید علوم جنگل، توقف بهره‌برداری از جنگل‌ها، از دست رفتن هزاران فرصت شغلی محلی و بروز انواع بزهکاری و تجاوزها و تعدی به عرصه‌های جنگلی را به همراه خواهد داشت. در یک سال اخیر، این پیامدها در همایش‌های متعدد داخلی و بین‌المللی در دانشگاه‌های کشور بارها در کانون توجه و تأکید استادان و متخصصان قرارگرفته است. ما نیز خواستار اصلاحات بنیادی در رویه‌های موجود در سازمان جنگل‌ها هستیم؛ اما بی‌تردید بر این باوریم که توقف بهره‌برداری و اصطلاح «استراحت جنگل‌ها» نه‌تنها پایه علمی ندارد، بلکه اجرایی نیز نخواهد بود و تنها آسیب و تخریب بیشتر جنگل‌ها و سرمایه‌های عمرانی موجود در آن را به دنبال خواهد داشت.

در ادامه نامید تاکید شده است: تصویب لایحه توقف بهره‌برداری از جنگل‌های شمال کشور، نه‌تنها سالانه رقمی حدود شش تا هفت هزار میلیارد ریال بار مالی جدید به دولت تحمیل می‌کند، بلکه برای تأمین چوب موردنیاز کشور نیز سالانه حدود سیصد میلیون دلار ارز، از کشور خارج خواهد شد. بر این اساس، پیامدهای تصویب این لایحه با روح اقتصاد مقاومتی که حضرت‌عالی آن را به‌عنوان سیاست‌های کلی نظام تبیین کرده‌اید آشکارا تعارض دارد. این در حالی است که با مدیریت علمی و کارشناسی و تهیه طرح‌های نوین جنگلداری و بهره‌برداری کمتر از ۵۰ درصد تولید چوبی جنگل، ضمن حفاظت از جنگل‌ها، ایجاد اشتغال و تولید مواد اولیه صنایع چوب کشور، سالانه از خروج مقدار قابل‌توجهی ارز از کشور نیز جلوگیری می‌شود. انجام این مهم با اجرای آمایش سرزمین و بهره‌برداری بر اساس توان اکولوژیک جنگل‌ها میسر است.

همچنین باوجوداینکه قریب یک سال از وعده سازمان حفاظت محیط‌زیست در خصوص برطرف کردن مشکلات قرنطینه نباتی می‌گذرد، همچنان این مشکلات فراروی واردکنندگان و صاحبان صنایع قرار دارد. ضمن آنکه مشکل صنایع کاغذسازی، نئوپان و MDF تأمین چوب آلات هیزمی و کاتین است که پوست‌کنی آن در کشور صادرکننده قیمت تمام‌شده را افزایش می‌دهد و امکان رقابت تولیدات داخلی با مصنوعات خارجی را از بین می‌برد. بدیهی است ادامه‌ی این وضعیت، تصویب این لایحه و توقف بهره‌برداری، پیامدهایی ناگوار و جبران‌ناپذیر مانند تعرض بیشتر به جنگل، افزایش بی‌رویه قاچاق چوب و انهدام صنایع چوب کشور را نیز در پی خواهد داشت.

این اساتید در پایان امضاکنندگان تقاضا دارند ضمن توقف روند تصویب لایحه مذکور، زمینه‌های اصلاح و تکمیل فرآیندهای سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی کلان برای منابع جنگلی کشور و امکان مشارکت فعالانه‌ی همه‌ی دست‌اندرکاران و ذینفعان به‌ویژه استادان و متخصصان این علم را در این فرآیندها فراهم شود.