مدل وحشیگری جدید که فقط از "داعش" برمی‌آید

دروکردن مردم در خیابان با کامیون، مدل وحشیگری جدیدی است که فقط از تفکر منحط داعش برمی‌آید؛ باوری که نه فلسفه دارد، نه اصول و نه منطق که بتوان روی آن حساب کرد و نه ارزش. کشتار مردم بی‌گناه با چه فلسفه‌ای و مطابق با کدام اصول و براساس چه منطقی؟ آنهایی که خود را مسلمان می‌دانند، در جواب قرآن چه خواهند گفت که می‌فرماید: «بایّ ذنب قتلت»؟ این مردم بی‌گناه و از همه‌جا بی‌خبر به چه علت کشته شده‌اند و تاوان چه گناهی را پس می‌دهند؟ آنهایی که مردم را به این‌گونه درو می‌کنند، می‌خواهند چه چیزی را ثابت کنند؟ آیا می‌خواهند طرز زیستن را به غربی‌ها بیاموزند؟ آیا می‌خواهند از دول غربی مثلا انتقام بگیرند؟ آیا می‌خواهند وجود خود را به عنوان دولت به‌اصطلاح اسلامی در جهان تثبیت کنند؟ اینها که هیچ‌کدام با کشتار مردم بی‌گناه حل نمی‌شود. مردم عموما با تکیه بر دین خود تلاش می‌کنند آخرت رستگارگونه‌ای را رقم بزنند. آیا اینها راه رستگاری را طی می‌کنند درحالی‌که برخلاف نظر حضرت باری‌تعالی به کشتار مردم مشغول‌اند؟ به‌هرحال، آنچه در پاریس اتفاق افتاده، یک طرف آن مردم بی‌گناه و طرف دیگر آن افرادی مسخ‌شده قرار دارند که هدف و فلسفه خداوند و دین و اسلام را نشناخته‌اند یا گم کرده‌اند. طبیعتا این اقدام ضدانسانی، محکومیت همه مردم جهان و به‌ویژه مسلمانان را به دنبال خواهد داشت و جای هیچ‌گونه تردیدي در اظهار همدردی با آنان باقی نخواهد گذاشت.

این اقدام نه ارزش معنوی دارد، نه ارزش نظامی و نه ارزش سیاسی. این تفکرات از مغزهایی معیوب برمی‌آید که به قول معروف به سیم آخر زده‌اند و هرچه تلاش می‌کنند، محکومیت بیشتر و محبوبیت کمتری به دست می‌آورند. جهان نباید به این پدیده از منظر مذهبی و از منظر سیاسی بنگرد، بلکه باید از یک‌سو به فکر معدوم‌کردن این افراد به خاطر نجات بشریت باشد و از سوی دیگر، دسترسی نامحدود به افراد منتسب به آنها پیدا کند و تحت مراقبت‌های شدید کلینیک‌های روان‌شناسی و روان‌کاوی قرار دهد تا  اين تفکرات معیوبی که نه ربطی به اسلام دارد و نه ربطی به مبارزات آزادی‌خواهانه، ريشه‌يابي و مداوا شود. این اقدام موهن و موحش اثبات کرد دیگر جای هیچ تأملی نیست و باید همه از مسلمان و مسیحی و یهودی و از اروپایی، آسیایی، آمریکایی و آفریقایی دست‌به‌دست یکدیگر داده جبهه مستحکم و واحدی علیه این بلای بشریت تشکیل دهند و با کنارگذاشتن اختلافات سیاسی و موضوعات فرعی فقط به معدوم‌کردن داعش و همه تروریست‌های تکفیری بیندیشند؛ آنها که روزی در سوریه، روز دیگر در عراق و افغانستان و روز سوم در یمن و لیبی هویدا می‌شوند و سپس تا قلب اروپا پیش می‌روند. همچنین باید ملاحظات سیاسی را با کشورهایی نظیر عربستان کنار گذاشت...  

 سعودی‌ها مؤسس گروه‌های تکفیری وهابی بودند و هنوز هم در قالب نهادهای مردمی به ارسال سلاح و پول برای این نیروها ادامه می‌دهند و حتی در حد اعزام ٣٥ هزار نیروی افراطی به صحنه سوریه، قصد دارند دولت سوریه را به بهانه‌های واهی سرنگون کرده و تندروهای طرفدار خودشان را بر سر قدرت بیاورند. عربستان به این جنایات بسنده نکرده، در یمن هم مرتکب جنایت جنگی شده و اکنون با سایر گروه‌های تروریستی عهد اخوت می‌بندد که علاوه‌بر دولت‌های سوریه و عراق، به خیال خود دولت ایران را نیز سرنگون کند. تا هنگامی که فرانسه و مجموعه اروپا و حتی آمریکا و غرب در قبال عملکرد شوم عربستان و کشورهای حامی وی از خود واکنش جدی نشان ندهند، در روی همین پاشنه خواهد چرخید و پاریس، یمن، دمشق، کابل و دیگر کشورهای جهان شاهد ترورهای کور خواهند بود. فرانسه همه تلاش خود را به کار برد تا با مجموعه نیروهای نظامی و انتظامی خود امنیت بازی‌های اروپایی را تأمین کند، زیرا آخرین خطری که این کشور را تهدید می‌کرد، حضور تروریست‌ها با جلیقه انفجاری بود که به‌خوبی از عهده این مهم برآمد. ولی نه فرانسه و نه هیچ کشور دیگری فکر نمی‌کرد فردی با کامیون، د‌یوانه‌وار به خیل عظیم مردم در خیابان حمله‌ور شود و ٩٠ نفر را از دم تیغ بگذراند و آن‌وقت داعش، وقیحانه مسئولیت آن را بپذیرد. اینک قبل از هر کشور دیگری، این رهبران کشورهای اسلامی هستند که باید بدون تأمل در صف اول محکومیت این اقدام ضدانسانی قرار گیرند و به جهانیان ثابت کنند این افراد معیوب فکری نه از مسلمانان هستند و نه درد عدالت‌خواهی و آزادی دارند. همچنین کشورهای اسلامی در یک جهاد واقعی در صحنه‌های سوریه، افغانستان، عراق و دیگر نقاط، در کنار بقیه جهانیان قرار گیرند و در نابودی گروه‌های تروریستی داعش، طالبان، جبهه النصره، احرار الشام و... همگامی کنند.