دهه‌شصتی‎ها "سزارین" را از دست ندهند!

 کارگردان مونولوگ «سزارین» با اشاره به اینکه قهرمان این نمایش در حال و هوای کارتون های دوران کودکی اش قرار دارد ابراز تمایل کرد تا جوانان دهه شصتی به دیدن این اثر بنشینند.

محمدرضا تک زارع کارگردان نمایش «سزارین» درباره اجرای این اثر نمایشی در تماشاخانه استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران  گفت: این نمایش اجرای خود را از ۱۰ تیرماه در تماشاخانه استاد انتظامی خانه هنرمندان ایران آغاز کرده است. «سزارین» پیش از این ۵ تندیس از جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر دریافت کرده است.

وی درباره داستان نمایش توضیح داد: «سزارین» درباره مردی است که شغلش کتک‌خوری و در واقع رسالتش کتک‌خوردن است. او ابتدا مثلث عشقی زندگی اش را برای مخاطب تعریف می کند و توضیح می دهد که چطور به یک کتک‌خور تبدیل شده است. او تعریف می کند که در کودکی وقتی دیده که دختر مورد علاقه اش دارد از پدرش کتک می خورد خودش را جلو انداخته تا دخترک کتک نخورد و وقتی که دیده دختر از این کار او شاد شده و آرامش پیدا کرده است، تصمیم گرفته به شغل کتک‌خوری روی بیاورد البته به شرط اینکه باعث شاد شدن و به آرامش رسیدن مردم شود.

تک زارع ادامه داد: داستان این نمایش ابعاد مختلفی دارد و قالب داستان نیز بیشتر یادآور المان های دهه ۶۰ است. قهرمان نمایش یک دهه شصتی است و تمام استدلال ها و رفتارهایش از درون کارتون ها و انیمیشن های دهه ۶۰ بیرون آمده اند. به عنوان نمونه برای او سمبل حقارت لیلی‌پوتی ها در «گالیور» هستند یا سمبل قدرت از نظر او گوریل انگوری است. حتی او هرجا برای کتک خوردن می روند دستمال قدرتش را که در واقع شال لیلا، دختری که او از کودکی دوست داشته، است با خودش می برد. این دستمال قدرت نیز یادآور دستمال داداش کایکو در کارتون «میتی کومان» است.

وی یادآور شد: در واقع این نمایش داستان هرکدام از بچه های دهه ۶۰ و ۵۰ است؛ افرادی که در پروسه بزرگ شدنشان از افراد زیادی کتک خوردند و تحقیر شدند. نکته مهم دیگری که در اجرای این نمایش اهمیت داشت پرداختن به کارتون های دوران کودکی این نسل بود. همه این کارتون ها مفاهیم ایدئولوژیکی داشتند و اکثر شخصیت های این انیمیشن ها به دنبال هویت گمشده خود و خانواده شان می گشتند. شخصیت اصلی این نمایش نیز اسم و هویت ندارد و در این کارتون ها به دنبال هویت خودش می گردد. علاقه مند هستم که جوانان دهه شصتی به دیدن این نمایش بنشینند تا حال و هوای دوران کودکی برایشان زنده شود.

این کارگردان جوان تئاتر در پایان درباره فضاسازی نمایش بیان کرد: این نمایش در مفهوم به شدت اثر تراژیکی است اما از طنز موقعیت هم برخوردار است. ما تلاش نکردیم مخاطب را بخندانیم اما قصه اثر و نوع نگاه آن به زندگی به شدت خنده دار است. قهرمان داستان در کودکی دو دوست دیگر داشته که الان یکی از آنها جراح شده و دیگری پرستار و جالب این است که این جراح و پرستار که همان دختری است که قهرمان داستان از کودکی عاشقش بوده است، الان آدم های موفقی هستند و با هم ازدواج کرده اند اما قهرمان ما هنوز با دنیای بچگی اش خوش است و در رویای کارتون های کودکی به سر می برد.

مونولوگ «سزارین» به طراحی و کارگردانی محمدرضا تک زارع و نویسندگی آرین لطفعلیان از ۱۰ تیر ماه ساعت ۱۹:۳۰ در تماشاخانه استاد انتظامی به صحنه رفته است.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: من کتک می خورم که تو آروم شی... پس من مفیدم عشق من...

در این نمایش که برنده ۵ تندیس کارگردانی، نمایشنامه، بازیگری، طراحی لباس و اثر منتخب از پنجمین جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر است، آرین لطفعلیان ایفای نقش می کند. همچنین ندا نوروزی طراح لباس، امیر مالکی مدیر تبلیغات و امید امیدپور روابط عمومی این نمایش هستند.