تغییر ترکیب نمایندگان تهران از ابتدای اعلام نتایج انتخابات تا به امروز تحلیل‌ها و گمانه زنی‌های مختلفی را به همراه داشته است.
بخشی از اصولگرایان کیفیت لیست ائتلاف را دارای مقبولیت برای رای آوری
نمی‌دانستند و عده ای دیگر از عملکرد نامناسب آن ها در مجلس نهم می گویند.
اصلاح طلبان اما بر خواست مردم برای «تغییر»تاکید دارند.
در این بین دکتر مسعود پزشکیان مردم به خوبی درک می‌کنند که حق صحبت را از چه کسانی گرفته اند.
وی در ادامه به بیان مطالبی در خصوص رفتار دولت احمدی نژاد با اصلاح
طلبان، مقایسه احمدی‌نژاد و رییس دولت اصلاحات و جایگاه این دو در افکار
روانی جامعه می پردازد.
[یادآور می شود: این گفت و گو پیش از انتخاب دکتر پزشکیان به عنوان نایب رییس مجلس شورای اسلامی انجام شده است]:
در تغییر ترکیب نمایندگان در کل مجلس دهم به خصوص تغییر جدی نمایندگان
تهران در مجلس مسائل مختلفی از طرف دو جناح مطرح می شود. برخی از چهره ها
پیام این رای را خواسته مردم در تغییر ترکیب مجلس و حضور اصلاح طلبان و
اعتدالیون در قدرت می دانند و در مقابل اصولگرایان نیز معتقدند مردم تهران
همواره به نقض وضع موجود رای داده اند و این تغییر امری طبیعی است و در
دوره بعد نیز باز اصولگرایان ترکیب اصلی را در دست می گیرند.
اگر این گونه می فهمند که پیام این تغییر را بر امری متدوال مبنی بر روال
عادی مردم تهران برای نقض وضع موجود تعبیر کنند و داده های آن‌ها در همین
حد است، به رویه خود ادامه دهند. شاید نمی خواهند واقعیت را ببینند. اگر
نتوانیم واقعیت های موجود در جامعه را به درستی تحلیل و بررسی کنیم، راه و
مسیر اشتباه خود را ادامه می دهیم و هرگز نمی توانیم خطاهای خود را اصلاح
کنیم. زمانی که انقلاب کردیم با شعارهایی انقلاب کردیم و این شعارها عدالت،
مساوات، آزادی ، استقلال را در خود داشت.
امروز با گذشت بیش از سه دهه هنوز نسبت به این مسائل در خیلی زمینه ها
فاصله داریم. شکاف اجتماعی بیشتر شده و در مسائل فرهنگی نیز درگیر مسائلو
مشکلات جدی هستیم. با تهدید کردن هم در هیچ حوزه ای به جایی نرسیده ایم و
نمی رسیم.
یعنی کل این قصور وعقب بودن از اهداف را به پای کارنامه اصولگرایی می نویسید؟
نه ابدا. اصلاح طلب و اصولگرا در کنار هم یک مجموعه هستیم. وضعیت موحود
ماحصل روندی است که در چهارچوب کلی شکل گرفته است. اما مساله این است که
بعضا یک طرف با طرف دیگر برخورد نامناسب تری داشته است.
اصلاح طلبان همیشه از رویه برخوردی که اصولگرایان در قدرت با آن ها داشتند
انتقاد کرده اند اما خود آن ها نیز گاه در قدرت رویه بهتری با اصولگرایان
نداشته اند.
اما رفتاری که اصلاح طلبان در زمان بودن در دولت با اصولگرایان داشتند
نسبت به رفتاری که در دولت بعدی یعنی دولت احمدی نژاد با اصلاح طلبان شد
زمین تا آسمان فرق می کرد.
اصولگرایان البته احمدی نژاد را اصولگرا نمی دانند!
اگر نمی‌دانستند چه طور آن زمان محکم پشت وی ایستادند و گفتند آسمان باز
شده احمدی نژاد پایین افتاده است. مجلسی که ابتدای کار حامی وی بودند به
مرور به جایی رسید که رو در روی وی ایستادند. حتی کار به جایی رسید که
احمدی نژاد رو در روی رهبری نیز ایستاد. کدام رییس جمهور در تاریخ ایران رو
به رو رهبری ایستاده بود؟!
اصولگرایان مدعی هستند که رییس جمهور اصلاحات ایستاده بود.
باید مورد بدهند. این ادعا بی اساس است. هرگز ایشان غیر قانونی حرف نزد و
غیرقانونی توقع نداشت و هرگز مقام معظم رهبری را جز با احترام و بزرگی یاد
نکرد.
برخی البته لوایح دو قلو را آغاز تنش با ساختار می دانند.
به هیچ وجه اینطور نیست. لوایح دوقلو فقط یک لایحه بود همین. مجلس می
توانست رد کند. شورای نگهبان می توانست رد کند. نمی توانیم یک لایه برآمده
از کلیت یک دولت را با رفتار یک رییس جمهور در قبال رهبری مقایسه کنید.
لایحه دادن نظر است. مخالفت کردن با هیچ شخصی نیست. رییس جمهور برنامه کار
خود را دارد و اگر رهبری بر مساله ای تاکید کنند رییس جمهور تبعیت می کند
کما اینکه در کلیت کار رییس جمهور اصلاحات مقابل رهبری نایستاد. قهر نکرد و
در خانه بنشیند تا نظر خود را تحمیل کند. اما در مورد آقای احمدی نژاد چه
می شود گفت؟!
در مورد مجلس ششم هم ادعای بی اساسی است.مگر خودشان توانستند همه بحران های
جریان های سیاسی خود را مدیریت کنند؟ نباید از یاد ببریم که دولت نمی
تواند تمام مسائل در مجلس را مدیریت کند.
البته برخی از چهره های اصولگرا معتقدند این کارها و اقدامات در نهایت به
نفع چهره ای است که ممنوع می شود یا مورد هجمه قرار می گیرد.
بله. این اتفاق می‌افتد. از آدمی بد می‌گویند و به آن شخص اجازه صحبت نمی‌دهند. مردم هم اعتراض خود را به آن شکل نشان می‌دهند.
یعنی اگر موضوع ممنوع‌التصویری حل شود محبوبیت کاهش می‌یابد؟
نه، منظورم این نبود. معیار اصلی اخلاق و شخصیت فرد است.
