روایت قیچی‌ساز از صعود بدون اکسیژن به اورست

عظیم قیچی‌ساز که توانست مرتفع‌ترین قله جهان (اورست) را بدون کپسول اکسیژن فتح کند، تنها لوتسه را برای پیوستن به باشگاه هشت‌هزاری‌های بدون استفاده از کپسول اکسیژن پیش رو دارد.

عظیم قیچی ساز توانست اورست را بدون کپسول اکسیژن فتح کند تا 13 قله بالای هشت هزار متر جهان را بدون اکسیژن پشت سر گذاشته باشد.

قیچی‌ساز  بعد از این صعود تو ضیحاتی داد که در ادامه می‌خوانید:

" تاکنون توانسته بودم در منطقه هیمالیا 13 قله‌ی بالای هشت هزار متری را صعود کنم. از بین این قلل، قله اورست تنها قله‌ای بود که در سال 84 برای صعود به آن از اکسیژن استفاده کرده بودم. برای اینکه بتوانم تمام این قله‌ها را بدون استفاده از کپسول اکسیژن به پایان برسانم نیاز بود که قله اورست را دوباره صعود کنم تا رکورد قلل هشت هزاری خود را بدون کپسول اکسیژن به 13 برسانم."

" امسال از نپال و مسیر جنوبی اورست که صعود کردیم، حدود 220 نفر برای صعود بر روی این قله فعالیت داشتند و تنها فردی که توانست بدون استفاده از کپسول اکسیژن قله را صعود کند من بودم. در این صعود دوستان دیگری نیز از ایران همراهم بودند. حدودا هشت نفر از ایران در منطقه هیمالیایِ اورست بودیم. از میان این افراد پنج نفر قصد صعود به قله لوتسه داشتند و هدف سه نفر دیگر صعود به قله اورست بود. در این صعود دکتر علیرضا بهپور و دکتر محمدی در کنار من به اورست صعود کردند و ایرج معانی، محمود هاشمی، سیدهادی ستارفروغ و مهدی قلی‌پور نیز افرادی بودند که برای صعود به لوتسه در تلاش بودند."

" امسال برای صعود به دو قله اورست و لوتسه 20 فروردین ماه عازم نپال شدم و در آن منطقه فعالیت خود را شروع کردم. تصمیم من بر این بود که هر دو قله را صعود کنم. بعد از پایان دوره هم‌هوایی تصمیم گرفتم اول قله اورست را صعود کنم تا سیزدهمین قله هشت هزاری بدون اکسیژن خود را به ثبت برسانم و بعد از آن قله لوسته را صعود کنم."

"در مرحله اول 26 اردیبهشت ماه تا گردنه جنوبی اورست (کمپ چهار) پیش رفتم ولی در حمله اول سرعت باد بسیار شدید و سرمای هوا خیلی زیاد بود، بنابراین نتوانستم اقدام به صعود کنم چون کسی که بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود می‌کند در خطر سرمازدگی دست، پا و صورت قرار می‌گیرد. هنگامی که از اکسیژن استفاده نمی‌شود بدن ضعیف‌تر می‌شود و خیلی زود عکس‌العمل نشان می‌دهد. در نتیجه روز 26 اردیبهشت ماه از گردنه‌ی جنوبی به پایین بازگشتم، تا در کمپ دوم منتظر مساعد شدن هوا بمانم."

"در روز 30 اردیبهشت ماه با مساعد شدن هوا و شرایط برای صعود برای بار دوم به طرف قله حرکت کردم که شرایط مساعدتر بود و توانستم در روز 30 اردیبهشت ماه قله را صعود کنم. در همان روز (30 اردیبهشت ماه) که ما به قله اورست صعود کردیم، دوستان دیگر روی قله لوتسه فعالیت می‌کردند و این دوستان توانستند تا 50 متری قله لوتسه بروند ولی به علت حادثه‌ای که برای یکی از شرپاها زیر قله رخ داد و منجر به فوت این شرپا شد دوستانم به احترام او و با توجه به شرایطی که در آن روز بر منطقه حاکم بود از ادامه صعود انصراف دادند و به پایین برگشتند که کار این کوهنوردان ایرانی جای تقدیر دارد و همگی به پایین قله برگشتیم."

"بعد از این صعود برای ریکاوری به پایین برگشتم اما چون در منطقه هیمالیا بارش فصلی از اواخر اردیبهشت ماه شروع می‌شود، دیگر فرصتی برای بازگشت به بالا و صعود به لوتسه نبود. به خاطر گرم شدن هوا در یخچال خمبو ریزش یخ‌ها خیلی بیشتر می‌شود و حتی امکان بارش بهمن نیز وجود دارد. شرایط را سنجیدم و دیدم خطرات زیادی برای بازگشت به روی قله وجود دارد، بنابراین در تصمیمی جمعی پایان صعود امسال را اعلام کردیم."

"صعود لوتسه برای سال آینده ماند و امیدوارم با صعود بدون اکسیژن به آخرین قله هشت هزار متری‌ام بتوانم به جمع هشت‌هزاری‌های جهان که بدون اکسیژن است بپیوندم. تاکنون در کل دنیا 14 نفر توانسته‌اند بدون اکسیژن این 14 قله مرتفع را صعود کنند و امیدوارم در سال آینده من به عنوان نفر پانزدهم به جمع این باشگاه بپیوندم."

به گزارش ایسنا، عظیم قیچی‌ساز متولد 1360 و اهل تبریز و عضو تیم ملی کوهنوردی ایران و همچنین عضو سازمانGHM فرانسه است. او پیش از این صعود‌های بسیاری داشته است که در ادامه صعودهای برون مرزی او را که همه‌ی این صعودها بدون استفاده از کپسول اکسیژن بوده است را ملاحظه می‌کنید:

1381- ماربل وال (6400 متر) - تیان شان قزاقستان
1382- گاشربروم 1 (صعود تا 7800 متر) - کاراکروم پاکستان
1383- دیران پیک (7266 متر) - صعود تا 5500 متر - کاراکروم پاکستان
1383- اسپانتیک (7027 متر) - کاراکروم پاکستان
1384- اورست (8848 متر) - هیمالیا نپال
1384- آرارات (5137 متر) - ترکیه، صعود زمستانی
1385- نوشاخ (7492 متر) - هندوکش افغانستان
1387- برودپیک (8051 متر) - کاراکروم پاکستان
1388- پوبدا (7439 متر) - تیان شان قزاقستان، سرپرست تیم آذربایجان شرقی
1389- دائولاگیری (8167 متر) - هیمالیا نپال - اولین ایرانیان صعود کننده
1389- نانگاپاربات (8126 متر) - کاراکروم پاکستان
1390- کانچن جونگا (8586 متر) - هیمالیا نپال - اولین ایرانی صعود کننده
1390- گاشربروم 2 (8034 متر) - کاراکروم پاکستان
1390- گاشربروم 1 (8080 متر) - کاراکروم پاکستان
1391- آناپورنا 1 (8091 متر) - هیمالیا نپال - اولین ایرانی صعود کننده
1391- کی 2 (8611 متر) - کاراکروم پاکستان
1391- ماناسلو (8163 متر)- هیمالیا نپال
 1392- ماکالو  (8463 متر) - هیمالیا نپال
1392- چوایو (8201 متر) - تبت چین
1393- شیشاپانگما (8027 متر) - تبت چین
 

صعودهای داخلی:
1378- سبلان (4811متر) - زمستانی
1378- دماوند (5671متر) - زمستان
1379- علم کوه (4850متر) - زمستانی - گرده آلمانها
1380- دماوند (5671متر) - زمستانی
1381- سبلان (4811متر) - صعود زمستانی یخچال شمالی سبلان