وال استریت ژورنال:نفوذ وزیر نفت ایران در اوپک رو به افزایش است

به گزارش شبکه اطلاع رسانی تدبیر و امید، روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی نوشت: در حالی که تعداد زیادی از کشورهای عضو اوپک روز چهارشنبه در نشست اخیر این سازمان پیشنهادی مبنی بر تغییر سقف تولید نفت خام ارائه دادند، این ایده تنها با گذشت ساعاتی، با سخنان بیژن زنگنه سرکوب شد.

بر این اساس، صبح روز پنجشنبه دیگر خبری از پیشنهاد محدودیت در سقف تولید نفت اوپک روی میز اعضا نبود و کشورهای عضو هیچ واکنشی به این موضوع نشان ندادند.


در ماه های اخیر، وزیر نفت ایران نقش پررنگ تر و قدرتمندتری را در میان بزرگ ترین تولیدکنندگان نفت جهان ایفا کرده است. نفوذ و قدرت زنگنه به دنبال برنامه ایران برای بازپس گیری جایگاهش در بازار های جهانی نفت در دوران پسابرجام به طرز چشمگیری افزایش یافته است.

این وزیر 63 ساله ایرانی تلاش های اعضای اوپک برای توقف افزایش تولید نفت خام  را بی حاصل کرده است.

به گفته افرادی که بیژن زنگنه را از نزدیک می شناسند، او وظیفه خود را در سمت وزارت طوری ارزیابی می کند که قادر است موازنه قدرت میان بزرگ ترین تولیدکنندگان نفت خام در جهان، به ویژه عربستان سعودی، اصلی ترین رقیب ایران در حوزه تولید نفت خام را دستخوش تغییر کند.

واکنش زنگنه و اعمال نفوذ و قدرت وی همزمان با اقدام عربستان سعودی برای تحقق برنامه ای جامع در راستای کاهش وابستگی خود به عایدات نفتی، قابل تأمل است.

جان هال، رئیس مرکز مشاوره آلفا انرژی انگلیس و یکی از ناظران قدیمی اوپک می گوید:" اکنون که نعیمی، وزیر نفت عربستان برکنار شده است، زنگنه پس از وی باتجربه ترین وزیر نفت عضو اوپک خواهد بود و با توجه به اشارات اخیر وی، تولید نفت خام ایران همچنان افزایش خواهد یافت که با این حال سعودی ها با این شرایط سازش نخواهند کرد."

در ادامه این مطلب آمده است: زنگنه چندین پیشنهاد مصاحبه ما را تاکنون رد کرده است. ایران و عربستان سعودی از سیاست نفتی به عنوان اهرمی  برای کسب نفوذ در خاورمیانه استفاده می کنند. روابط دیپلماتیک دو کشور امیدوار کننده نیست؛ چراکه در درگیری های سوریه و یمن هر یک از آن ها از طرف های متفاوتی حمایت می کنند.

تهران خواستار بازپس گیری سهم نفت خود به میزان پیش از تحریم ها یعنی حدود 4 میلیون بشکه در روز است. زنگنه روز پنجشنبه در این خصوص به خبرنگاران گفت ایران هم اکنون با تولید روزانه 3.8 میلیون بشکه نفت خام به این رقم تولید بسیار نزدیک شده است.

زنگنه با به دست گرفتن سکان وزارت نفت ایران در سال 2013، پیام آور یأس در همتایان سعودی خود در حوزه انرژی شد؛ به طوری که در نشست آوریل سران اوپک، برنامه عربستان را برای فریز تولید نفت خام نابود کرد. پیشنهاد عربستان در راستای فریز نفت با غیبت ایران به عنوان یکی از مهم ترین اعضا بی نتیجه ماند.

خالد الفلیح، وزیر نفت جدید عربستان، که سابقه ای طولانی در حوزه نفت و انرژی این کشور دارد، در حال حاضر ریاست شرکت نفتی سعودی آرامکو را بر عهده دارد. او برای ایجاد روابط گسترده میان وزیران نفت اوپک شناخته شده نیست؛ هر چند ناظران بر این باورند که نوسان زیادی را به عنوان رهبر صنعت نفت یک کشور که سابقه صادرات نفت خام را بیش از هر کشور تولیدکننده دیگری در کارنامه داشته، تجربه کرده است.

جیمی وبستر، یکی از اعضای مرکز مطالعات سیاست انرژی جهانی در دانشگاه کلمبیا می گوید:" زنگنه از مزایای زیادی همچون تولید روز افزون ایران و تجربیاتش در اوپک بهره مند است."

 در مقابل، زنگنه یکی از بازماندگان «دیگ ساینده سیاست» در ایران است. از او به عنوان "شاهزاده وزیران" یاد می شود، نامی که پس از خدمت در پست های مختلف وزارتی طی 25 سال اخیر به وی داده شده است.

در دوران خدمت به دولت، وی در جریان جنگ با عراق با تامین مواد غذایی، جاده سازی و توسعه تجهیزات برای منحرف کردن موشک های عراقی ساخت فرانسه به مردم کشورش کمک کرد. او همچنین به عنوان وزیر انرژی و پس از آن به عنوان وزیر نفت در دوران محمد خاتمى خدمت کرد. او در زمان حسن روحانی نیز این سمت را بر عهده دارد.

از زنگنه به عنوان فردی سخت گیر، رایزنی عصبانی و کم طاقت یاد می شود؛ در حالی که او در نهایت قادر به سازش است.

افرادی که وی را به خوبی می شناسند معتقدند او قادر است از عایدات نفتی برای کاهش معضل بیکاری در کشور استفاده کند.