نایب‌رییسی علی مطهری دیگر حباب نیست!

 « کافی است به یاد آوریم که در مجلس نهم و در روز یکشنبه 21 دی 1393 اجازه ندادند، او نطق خود را به پایان برساند و می‌خواستند همین علی مطهری را کتک بزنند.»

«پایکوبی دلواپسانِ بازمانده از مجلس دهم به خاطر انتخاب نشدن محمدرضا عارف به ریاست این مجلس تنها 48 ساعت دوام آورد. آنان در این 48 ساعت همه تلاش خود را به کار بستند تا بگویند امید رأی‌دهندگان حبایی بیش نبوده است اما انتخاب پزشکیان و مطهری به نیابت ریاست مجلس نشان می‌دهد، اتفاقا حباب نبوده است.

در هر دو سو کسانی و رسانه‌هایی کوشیده‌اند، انتخابات را بی‌حاصل جلوه دهند و عجیب این که هیچ نسبتی با هم ندارند. یک سو براندازانی هستند که مکانیسم انتخابات در جمهوری اسلامی را قبول ندارند و در این طرف اقتدارگرایانی که ترجیح می‌دهند نرخ مشارکت پایین باشد تا آرای ثابت آنها بخت پیروزی داشته باشد.

نه که حالا عارف رییس مجلس شده باشد که در انتخاب هیأت رییسه دایم او اساسا کاندیدا نشد و علی لاریجانی این بار با آرای بیشتر رییس مجلس شورای اسلامی شده است، اشاره این گفتار بلکه به 158 رأی مسعود پزشکیان و 133 رأی علی مطهری است که به عنوان دو نایب رییس انتخاب شدند و وزن واقعی فراکسیون امید را نشان می‌دهد و حبابِ تصور یا توهم یا القای حباب بودن این جمع در مجلس جدید را شکست. همان که در این 48 ساعت برخی درصدد القای آن بودند.

جدای مسعود پزشکیان که تعلق سیاسی او کاملا مشخص است مواضع علی مطهری نیز صریح‌تر و روشن‌تر از آن است که اصولگرایان رادیکال بتوانند او را به خود منتسب کنند.

فاصله مجلس نهم با مجلس دهم را می‌توان به اندازه فاصله واقعه 21 دی 93 تا یازده خرداد 1395 دانست. حالا علی مطهری نایب‌رییس مجلس است. او فرزند آیت‌الله مرتضی مطهری، ایدئولوگ شهید جمهوری اسلامی است و برادر همسر علی لاریجانی و دیدیم که در جلسه سه‌شنبه، رییس مجلس به طعنه می‌گفت: «جواب همشیره‌تان را چه بدهم؟» که اشاره‌ای طنزآلود داشت به نسبت خانوادگی اما او دیگر به نسبت‌های خانوادگی محدود نیست و به اعتبار خودش و وکالتی که اخذ کرده هم معتبر و موجه است.

انتخاب علی مطهری به این معنی است که در مجلس دهم اتفاق مورد نظر به قدری که مقدور بوده رخ داده (چون اکثریت مردم بین وضع موجود و وضع مطلوب به وضع ممکن رأی دادند) و نشان می‌دهد اصرار بازماندگان بر این که در بر همان پاشنه می‌چرخد تا مردم را از صحنه خارج کنند تا با پایگاه رأی ثابت دل به انتخابات آتی ببندند تا چه اندازه خیال‌پردازانه بوده است.

یادمان باشد در مجلس نهم حاضر نشدند علی مطهری، نماینده مجلس در هیأت نظارت بر مطبوعات باشد و حالا او نایب رییس‌مجلس است و یادمان باشد او را رد صلاحیت کرده بودند و حالا در جایگاه نایب رییس است و همین نشان می‌دهد که چنانچه همان تجدیدنظری که درباره رد صلاحیت او صورت پذیرفت شامل برخی دیگر هم می‌شد، وزن و کیفیت مجلس تا چه حد بالاتر می‌رفت و آنها که از کم تجربه بودن برخی نمایندگان سخن می‌گویند در واقع باید پیش‌تر بر رد صلاحیت گسترده خرده می‌گرفتند نه این که مردم را به خاطر رای به آنان که از غربال رد شدند شماتت (و در یک مورد لعنت) کنند. نه که بخواهد علیه این و آن شمشیر بکشد که عقل‌گراست و جز در موارد ضروری هیجانی نمی‌شود.

منظور این است که 133 نماینده رأی دهنده به نایب رییسی مطهری افکار او را که به خصوص در عرصه سیاست شهره خاص و عام است قبول دارند و وزن فراکسیون امید بیش از 103 رای عارف در انتخاب هیات رییسه موقت است و اگر به اندازه 158 رای پزشکیان نباشد و برخی از این آرا را به حساب روابط شخصی او بگذاریم، عدد 133 قطعی است.

شاید کمتر پیش بیاید که نه رییس مجلس حاضر باشد و نه نایب رییس دوم تا نوبت اداره جلسه به دکتر مطهری برسد اما پیام انتخاب او کاملا روشن است زیرا دیدگاه او صرفا نظر یک نماینده تلقی نمی‌شود. روشن‌تر از آن که نیاز به تحلیل و تفسیر داشته باشد.»