توهین دستیار بنا به منتقدان

مربی تیم ملی کشتی فرنگی در اظهاراتی عجیب و به دور از ادب انتقادات رسانه‌ها به رفتارهای اخیر سرمربی تیم ملی در جام جهانی شیراز را ناشی از مرض دانست!

در حالیکه اهالی رسانه نسبت به بی‌احترامی سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی به یکی از خبرنگاران و تماشاگران در حاشیه رقابت های جام جهانی انتقادات منصفانه و صرفا جهت اصلاح این قبیل رفتارها را مطرح کردند، مربی تیم ملی در اظهاراتی به دور از شان و منزلت جامعه مربی‌گری، این انتقادات را ناشی از داشتن مرض دانست.

این مربی سنگین وزنهای تیم ملی کشتی فرنگی برای چندمین مرتبه است که با کمال تاسف از یک تریبون استفاده کرده و حرفهایی دور از ادب و شان مربی‌گری در تیم ملی را بر زبان آورده است. گویی این مربی عزیز هنوز به این باور نرسیده که رسانه‌ها در هر حال موظف به رساندن حقایق به مردم هستند و اگر بنا باشد اینگونه انتقادات به راحتی بر روی عملکرد تیم ملی در رقابت‌های المپیک اثر تخریبی بگذارد بیشتر شبیه به بهانه است تا حقیقت.

بنا نداشتیم به اینگونه اظهارات سبک و نسنجیده پاسخ بدهیم اما وقتی اینگونه ادبیات برای چندمین مرتبه تکرار می‌شود بر آن برآمدیم جواب اظهارات این مربی عزیز که اتفاقا از طریق ورزش به شورای شهر اصفهان هم رسید را بدهیم. باید پرسید آیا یک فرد سیاسی - ورزشی باید همین مقدار آستانه تحمل داشته باشد و در قبال انتقادات اهالی رسانه که اتفاقا در میان آن ها ریش سفیدان بسیاری نیز وجود دارند اینگونه دور از ادب موضع بگیرد؟ آیا این دوست عزیز با این نوع ادبیات و گفتار در قبال خواسته‌های مردم شهرش که خواستگاه فرهنگ اصیل ایرانی هستند، هم اینچنین موضع می‌گیرد؟

حمایت از تیم ملی کشتی فرنگی و موفقیت کشتی ایران در رقابتهای المپیک بدون شک هدف اهالی رسانه است اما اینکه چشم و گوش خود را بر روی هر اتفاق و بی احترامی ببندیم صرفا به این خاطر که مبادا خاطردوستان مکدر شود انتظاری بس نابجا و غیرمنصفانه است. چگونه است وقتی همین رسانه‌ها بیشترین حمایت‌ها را از کادر فنی تیم ملی داشته اند این مربی دائم المصاحبه از عملکرد رسانه‌ها قدردانی نمی‌کند اما با کوچکترین انتقادی که اتفاقا کاملا منصفانه است اینگونه در مقام پاسخ به بدترین شکل ممکن و بدور از شان یک مربی بر می‌آید؟

این مربی عزیز بهتر است به جای اینکه وقت گرانبهای خود را صرف پاسخگویی به انتقادات منصفانه رسانه‌ها آن هم به روش ناصحیح کند، به امور فنی سنگین‌وزن‌های تیم ملی برسد؛ جایی که در وزن 98 کیلوگرم قاسم رضایی و مهدی علیاری مشخص نیست چرا پس از ماه ها تمرین در اردوهای تیم ملی مقابل نفرات درجه چندم کشورهای دیگر عملکرد نامناسبی داشتند و یکی از دو شکست ایران در جام جهانی هم در همین وزن رقم خورد.

یا بیشتر بر نحوه تمرینات سنگین‌وزن‌های تیم ملی تمرکز کند تا بشیر باباجان زاده بعد از چند ماه تمرین بدلیل برخی مشکلات از مسابقات گزینشی کنار گذاشته نشود و سنگین وزنهای ایران بتوانند حداقل در المپیک از آبروی کشتی ایران تا حد معقول دفاع کنند.

در شرایطی که پس از این اتفاقات رسول خادم رییس فدراسیون کشتی طی بیانیه‌ای کاملا محترمانه خواستار همراهی رسانه‌ها با تیم ملی کشتی فرنگی و چشم‌پوشی آن‌ها از اینگونه مسائل شده است، بهتر است افرادی نظیر این مربی سنگین وزن نیز شان یک مربی ملی را رعایت کنند و در قبال رسانه‌ها که نماینده مردم هستند مودبانه رفتار کنند. یادمان نرود ادب مرد به ز دولت اوست!