سؤال مشخص اینکه آیا رسانه‌ای که اصرار دارد خود را با صفت «ملی» توصیف کند و گاه به آدم‌های سیاسی یا هنری یا فکری‌ای که نمی‌پسندد اتهاماتی را وارد می‌کند یا ابهاماتی را درباره آنان مطرح می‌سازد، این فرصت را برای دیگران نیز در نظر می‌گیرد؟
«آیا رسانه‌ای که اصرار دارد خود را با صفت «ملی» توصیف کند و گاه به آدم‌های سیاسی یا هنری یا فکری‌ای که نمی‌پسندد اتهاماتی را وارد می‌کند یا ابهاماتی را درباره آنان مطرح می‌سازد، فرصت پاسخگویی را برای دیگران نیز در نظر می‌گیرد؟»
«عصر ایران» آورده است: ساعاتی پس از انتشار فیلمی از برنامه «اکسیر» با تلقی اهانت فرزاد حسنی به یکی از شرکت‌کنندگان، تلویزیون در برنامه «مردم چی می‌گن» به او فرصت داد تا توضیح دهد و از خود دفاع کند.
به توجیهات او در گفتاری دیگر پرداخته‌ایم و اینکه اگر راست می‌گوید و آن آیتم واقعاً نمایشی بوده تنها شائبه اهانت به آقای «جمشید» را می‌زداید و به جای آن سوءاستفاده از اعتماد مردم را می‌نشاند که گمان می‌برده‌اند یک برنامه واقعی را تماشا می‌کنند.
اگر هم راست نمی‌گوید و «جمشید» را، حسب اخبار برخی سایت‌های محلی در استان البرز، دوباره دعوت کرده‌اند، جای تأسف مضاعف است که در رسانه ملی به جای راست، ناراست و دروغ ترویج می‌شود.
ضمن اینکه اگر هم راست باشد و همه اینها بخشی از یک نمایش بوده، اعتماد مردم به برنامه‌های دیگر نیز مخدوش می‌شود و تهیه‌کنندگانی که واقعاً جوایز نقدی می‌دهند، می‌توانند اعتراض کنند.
این گفتار اما در پی بیان نکته یا طرح پرسشی دیگر است. اینکه صداوسیما آیا به دیگران نیز اجازه دفاع و توضیح می‌دهد؟ یا این حق تنها برای خود صداوسیمایی‌ها به رسمیت شناخته می‌شود؟
سؤال مشخص اینکه آیا رسانه‌ای که اصرار دارد خود را با صفت «ملی» توصیف کند و گاه به آدم‌های سیاسی یا هنری یا فکری‌ای که نمی‌پسندد اتهاماتی را وارد می‌کند یا ابهاماتی را درباره آنان مطرح می‌سازد، این فرصت را برای دیگران نیز در نظر می‌گیرد؟
یگانه دستاورد احتمالا مثبت ماجرای فرزاد حسنی می‌تواند این باشد که به سیاست‌مداران و نویسندگان و هنرمندان یا هر شهروند دیگر نیز که احساس می‌کند حقی از او تضییع شده یا سوءتفاهمی درباره او شکل گرفته اجازه دهند مانند فرزاد حسنی از خود دفاع کند.
با همه انتقاداتی که به فرزاد حسنی و لحن و رفتار او وارد است، در این یک مورد خاص - اجازه دفاع در تلویزیون - بعید نیست خیلی‌ها آرزو کنند گاهی - و فقط گاهی - فرزاد حسنی باشند چون اجازه پیدا می‌کنند از خود دفاع کنند؛ حقی که در صداوسیما از بسیاری از چهره‌های سیاسی یا فکری دریغ می‌شود... .
«عصر ایران» آورده است: ساعاتی پس از انتشار فیلمی از برنامه «اکسیر» با تلقی اهانت فرزاد حسنی به یکی از شرکت‌کنندگان، تلویزیون در برنامه «مردم چی می‌گن» به او فرصت داد تا توضیح دهد و از خود دفاع کند.
به توجیهات او در گفتاری دیگر پرداخته‌ایم و اینکه اگر راست می‌گوید و آن آیتم واقعاً نمایشی بوده تنها شائبه اهانت به آقای «جمشید» را می‌زداید و به جای آن سوءاستفاده از اعتماد مردم را می‌نشاند که گمان می‌برده‌اند یک برنامه واقعی را تماشا می‌کنند.
اگر هم راست نمی‌گوید و «جمشید» را، حسب اخبار برخی سایت‌های محلی در استان البرز، دوباره دعوت کرده‌اند، جای تأسف مضاعف است که در رسانه ملی به جای راست، ناراست و دروغ ترویج می‌شود.
ضمن اینکه اگر هم راست باشد و همه اینها بخشی از یک نمایش بوده، اعتماد مردم به برنامه‌های دیگر نیز مخدوش می‌شود و تهیه‌کنندگانی که واقعاً جوایز نقدی می‌دهند، می‌توانند اعتراض کنند.
این گفتار اما در پی بیان نکته یا طرح پرسشی دیگر است. اینکه صداوسیما آیا به دیگران نیز اجازه دفاع و توضیح می‌دهد؟ یا این حق تنها برای خود صداوسیمایی‌ها به رسمیت شناخته می‌شود؟
سؤال مشخص اینکه آیا رسانه‌ای که اصرار دارد خود را با صفت «ملی» توصیف کند و گاه به آدم‌های سیاسی یا هنری یا فکری‌ای که نمی‌پسندد اتهاماتی را وارد می‌کند یا ابهاماتی را درباره آنان مطرح می‌سازد، این فرصت را برای دیگران نیز در نظر می‌گیرد؟
یگانه دستاورد احتمالا مثبت ماجرای فرزاد حسنی می‌تواند این باشد که به سیاست‌مداران و نویسندگان و هنرمندان یا هر شهروند دیگر نیز که احساس می‌کند حقی از او تضییع شده یا سوءتفاهمی درباره او شکل گرفته اجازه دهند مانند فرزاد حسنی از خود دفاع کند.
با همه انتقاداتی که به فرزاد حسنی و لحن و رفتار او وارد است، در این یک مورد خاص - اجازه دفاع در تلویزیون - بعید نیست خیلی‌ها آرزو کنند گاهی - و فقط گاهی - فرزاد حسنی باشند چون اجازه پیدا می‌کنند از خود دفاع کنند؛ حقی که در صداوسیما از بسیاری از چهره‌های سیاسی یا فکری دریغ می‌شود... .
ارسال نظر
