امروز نمی توان در پایتخت نفس کشید

وزیر راه و شهرسازی گفت: بررسی ها نشان می دهد در 30 سال گذشته در پایتخت صدها هزار میلیارد تومان فعالیت عمرانی صورت گرفته است اما نمی توان در این کلانشهر نفس کشید.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی وزارت راه و شهرسازی، «عباس آخوندی» افزود: این هزینه کلان میلیاردی چنانچه به کیفیت بخشی زندگی منتهی نشود، چه مزیتی می تواند به همراه داشته باشد؟

وی تصریح کرد: شرایط یادشده نشان می دهد انسان در حد یک کالا تنزل کرده و آینده نسل کنونی و نسل های بعدی در سیستم مدیریت شهری در حد یک کالا خرید و فروش می شود و اکنون مانده ایم که چگونه زندگی کنیم.

به گفته آخوندی، باید به اندیشه «ایران شهری» بازگشت که در آن شهروند ایرانی محور قرار می گیرد و رابطه هر اقدامی با انسان ایرانی تعریف شود.

بر اساس اندیشه ایران شهری، ایران مرکز تعادل منطقه به شمار می رود و قلمرو فرهنگی اندیشه ایران شهری تا آسیای میانه، یمن، شبه قاره هند و دریای مدیترانه ادامه می یابد.

وی بروز پدیده مهاجرت برخی جوانان کشور را ناشی از حس فقدان تعلق دانست که موجب خروج سرمایه‎های ملی می شود و در این شرایط نمی توان چندان انتظار توسعه داشت.

وزیر راه وشهرسازی یادآوری کرد: توسعه ملی به یک حس تعلق نیاز دارد که شهروندان را دور هم جمع کند تا برای یک هدف مشترک تلاش و در صورت لزوم، فداکاری و هزینه کنند و بجنگند.

آخوندی حس فقدان تعلق را یک موقعیت منفی و زنگ خطری برای دست اندرکاران فعال در حوزه سیاست گذاری ملی و فرهنگی و هشداری بسیار بزرگ برای کسانی ارزیابی کرد که به آینده ایران فکر می کنند.

وی حس فقدان تعلق را نشانه واضحی از ناکارآمدی سیاست های اجتماعی به کار گرفته شده در کشور خواند و راه درمان این وضع را بازخوانی اندیشه ایران شهری و فراهم سازی زمینه های افزایش حس تعلق به آن برشمرد.

به اعتقاد وزیر راه وشهرسازی، فضاهای عمومی یکی از نخستین عواملی است که برای شهروندان حس تعلق ایجاد می کند.

به گفته وی، در دوره قدیم بازار، میدان، مسجد و تکیه، قهوه خانه ها و زورخانه ها فضاهایی بودند که مردم در آن جمع می شدند.

آخوندی اضافه کرد: نکته مهم این است که فضاهای تاریخی ایران یکی از بهترین موقعیت هایی به حساب می آید که در دوره معاصر می توانند به فضای عمومی تبدیل شوند تا پیوستگی تاریخی را حفظ کنند، بنابراین آنچه به اندیشه ورزی نیاز دارد، فرایند تحول فضاهای قدیم به فضاهایی با کارکردهای جدید است و این همان مفهوم بازخوانی فرهنگی به شمار می رود.

وی ایجاد فضای عمومی را مقدمه ای برای شکلگیری عرصه عمومی دانست و توضیح داد: این فرایند سبب می شود یک زبان گفت وگوی عمومی معاصر خلق شود و در این فضای عمومی زبان گفت وگو با سایر فضاها فرق خواهد داشت. در این فضاها و عرصه عمومی شهروندان با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و احساساتشان را مبادله و قدرت تبادل با دیگران پیدا می کنند.

به گفته آخوندی، فضای ایران شهری محتوایی مطابق خود را طلب می کند تا با آن سازگاری بیشتری پیدا کند و بازآفرینی شهری در بافت های تاریخی، بافت های میانی دچار فرسودگی، بافت های روستایی ملحق شده به شهرها و حتی بافت های حاشیه ای که در کنار شهرها ایجاد شده اند، اهمیت بسزایی دارد.

بهمن ماه 1394 نیز وزیر راه و شهرسازی گفته بود 18 میلیون نفر از جمعیت شهری ساکن در بافت های ناکارآمد حاشیه کلانشهرها، از کیفیت زندگی پایینی برخوردارند.

وی افزوده بود: یک سوم جمعیت شهرنشینان ایران در این بافت ها زندگی می کنند، بنابراین بازآفرینی شهری در این منطقه ها در دستور کار جدی دولت قرار گرفته است.