آنها صدها مایل به بدنه خارجی قطار می چسبند یا روی سقف آن می نشینند! این یک شکل پرخطر از سفر است که هرسال جان هزاران نفر را می گیرد. آن ها ریسک یک تصادف کشنده و مهلک را به جان می خرند تنها برای اینکه از کرایه قطار سرباز زنند.
اینکه از رفت و آمد صبحگاهی شکایت کنیم، آسان است اما وقتی فکر کنیم بعضی شهروندان چطور برای رسیدن به سرکار جانشان را به خطر می اندازند، دیگر مشکل خودمان واقعا ناچیز و مسخره به نظر می آید. در مجموعه «هیچی برای چسبیدن» عکاس بنگلادشی «GMB Akash» واقعیت شرایط هزاران کارگر کم درآمد بنگلادشی را بیان می کند که از عهده کرایه قطار برای رسیدن به محل کارشان برنمی آیند و به جای آن سقف قطار را انتخاب می کنند!
آنها صدها مایل به بدنه خارجی قطار می چسبند یا روی سقف آن می نشینند! این یک شکل پرخطر از سفر است که هرسال جان هزاران نفر را می گیرد. آن ها ریسک یک تصادف کشنده و مهلک را به جان می خرند تنها برای اینکه از کرایه قطار سرباز زنند.
آکاش می گوید: «وقتی قطار شروع به حرکت می کند، پاهای شما شروع به تکان خوردن می کنید و ناخودآگاه دنبال چیزی هستید که از آن بچسبید، اما هیچ چیزی وجود ندارد. با این حال خیلی از مردم این خطر را به جان می خرند، چون چاره ای جز این ندارند.» به عنوان مثال مرد ماهیگیر جوان اگر روی سقف بنشیند می تواند از یک کرایه 60 تاکایی فرار کند و اگر این قیمت را با درآمد روزانه او که حداکثر 120 تاکا است مقایسه کنیم، کاملا متوجه می شویم که چرا او این راه را انتخاب کرده است. با پرداخت کرایه قطار، او حداقل نیمی از زحمات روزش را به باد خواهد داد.
آکاش برای اینکه بتواند از خطر باورنکردنی که این مردان، زنان و کودکان را هرروز تهدید می کند، عکاسی کند در سفر پرخطرشان آن ها را همراهی کرد. در عکس های او مردمی را می بینیم که باوجود موانع بی امانی که هرروز و هرروز با آن روبرو هستند، مثبت و مصمم به نظر می رسند.
منبع : برترین ها
ارسال نظر
