زندان مالزی جان یک ایرانی را گرفت

زندان های غیراستاندارد مالزی که مورد انتقاد گروه های مدافع حقوق بشر این کشور نیز قرار دارد بار دیگر جان یک زندانی بیمار ایرانی را گرفت.

در حالی که بسیاری از گروه های و انجمن های غیردولتی مالزی از وضعیت زندان های این کشور ابراز نگرانی کرده اند، 'محمدحسین شریفی نیای راد' ایرانی 62 ساله در زندان 'کجنگ' پس از چند روز دست و پنجه نرم کردن با بیماری و عدم رسیدگی درست، جان خود را در بیمارستان این زندان از دست داد.

 تاکنون حکم قطعی این زندانی ایرانی مبتلا به تنگی نفس و دیابت پس از گذراندن حدود 6 سال زندان اعلام نشده بود و در آستانه برگزاری دادگاه با حضور 5 وکیل به دلیل بیماری و عدم رسیدگی صحیح جان سپرد.

وی حدود سه هفته پیش به زندان 'کجنگ' که به دلیل داشتن شرایط غیراستاندارد در بین زندانیان معروف است منتقل شده بود و چند روزی برای درمان به بیمارستان زندان انتقال یافت.

این در حالی است که برخی زندان های مالزی به ویژه کجنگ با مشکل آب مواجه هستند، آب مورد نیاز در گرمای شدید این روزهای این کشور در اختیار زندانیان قرار نمی گیرد.

زندانیان ایرانی در کجنگ چند ماه پیش نیز اعلام کردند روزانه یک لیوان آب دریافت می کنند و نمی توانند به مسائل بهداشتی خود برسند و این یک لیوان آب را نیز برای نوشیدن مصرف می کنند. مشکلات درمانی، مالی، حقوقی و تجهیزاتی از مشکلات زندانیان ایرانی در مالی است.

'عباس رنجبر' کنسول ایران در کوالالامپور روز پنجشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با تایید فوت این زندانی 62 ساله ایرانی در زندان 'کنجگ' اعلام کرد که جنازه این زندانی امروز با هواپیما به کشور منتقل می شود.

وی نیز خواستار رسیدگی بیشتر مشکلات زندانیان ایرانی در زندان های مالزی شد و اعلام کرد به این منظور امروز (پنجشنبه) با 'داتوک نظری' رئیس سازمان زندان ها و چند مقام زندان های این کشور جنوب شرق آسیا دیدار و رایزنی کرده است.

کنسول ایران با تاکید براینکه مقامات زندان های مالزی تلاش دارند همکاری لازم را انجام دهند، ابراز امیدواری کرد با همکاری مقامات های زندان های مالزی وضعیت رسیدگی به زندانیان ایرانی بهبود یابد.
براساس برخی آمار، از ابتدای سال 2000 تاکنون دستکم 260 نفر در زندان های مالزی جان خود را از دست داده اند.

ظرفیت رسمی زندان های مالزی 52 هزار و 150 نفر اعلام شده است و برخی آمارها نشان می دهد، ظرفیت زندان های این کشور به مرز اشباع رسیده است.

گفته می شود زندان های مالزی نمونه ای آشکار از نقض حقوق انسانی زندانیانی است که پیش از این نیز معدود گزارش های بسیار تکان دهنده ای از این دخمه های مرگ به طور موقت توجه افکار عمومی را به خود جلب کرده بود.

کم توجهی به زندانیان بیمار، ازدحام بیش از حد زندانیان در مکان های کوچک، تهویه ضعیف، وضعیت نامناسب تغذیه، بیماری های پوستی و اختلالات روانی هر روز زندانیان به ویژه زندانیان خارجی را در مالزی آزار می دهد که این شرایط در ابتلا این افراد به بیماری های گوناگون از جمله بیماری های قارچی و پوستی و سل موثر هستند.

برخی از زندانیان که تبرئه شده و از زندان های مالزی نجات یافته اند می گویند که زندانیان برای مقابله با بیماری های پوستی به دلیل شرایط نامناسب بهداشتی و نبود پزشک مجبور به استفاده از مارمولک به منظور درمان هستند.

بسیاری از این زندانیان از رنج هایی که به وسیله برخی زندانیان آفریقایی و دیگر کشورها به آن ها وارد می شود اظهار نگرانی کرده و تاکید دارند در سلول ها مورد آزار و اذیت این گروه قرار می گیرند.

در این زندان افراد دربند به سه گروه با لباس های متفاوت تقسیم شده اند که گروه قرمز هفته ها و ماه هاست نه تنها از همه چیز محروند، بلکه اجازه هواخوری نیز ندارند.

شرایط نامطلوب زندان های مالزی موضوعی است که گاهی در رسانه های این کشور نیز انعکاس می یابد. محیط بسته و نبود امکان ورود به زندان های مالزی عامل اصلی انتشار نیافتن فجایعی است که در این زندان ها رخ می دهد.

'امیزالدین احم'' یکی از مالزیایی ها که بدون محاکمه سه ماه را در زندان کجنگ گذرانده و آزاد شده است چندی پیش به روزنامه 'سان دیلی' گفت در زندان غذاهایی خورده که حتی سگ ها و گربه های ولگرد نیز حاضر به خوردن آن نبودند.